Środowe przemówienie przewodniczącego Komisji Europejskiego Jean-Claude’a Junckera było o wiele łagodniejsze, niż można się było tego spodziewać, zważywszy na dotkliwie dające się we znaki napięcia na linii Warszawa–Bruksela. Czy jednak rzeczywiście powinniśmy cieszyć się z faktu, że w przemówieniu tym ani razu nie padło słowo „Polska”, co z manifestacyjnym zadowoleniem na pohybel „totalnej opozycji” punktował Ryszard Czarnecki?
Polska może mówić „nie, bo nie”. Nie chcemy bliższej integracji i nie życzymy sobie, by inni szli w takim kierunku. Tyle, że tak się nie da. To jest przepis na marginalizację – mówi Marek Prawda, przedstawiciel Komisji Europejskiej w Polsce, dawny polski ambasador przy Unii Europejskiej.
Gdy mowa dziś o Europie, perspektywa partyjna zaślepia wszystkich. Działania rządu PiS prowadzą do systematycznej utraty możliwości kształtowania pozycji Polski w strukturach UE. Ale także obóz anty-PiS-u często zdaje się nie dostrzegać powagi sytuacji, w jakiej się znaleźliśmy.
W przypadku Polski główną osią buntu przeciw Unii pozostaje klerykalny, katolicki nacjonalizm i te pierwsze słowa są tu bardzo ważne. To, że jest on klerykalny i katolicki, ustawia go w opozycji do Europy, którą uważa za cywilizację śmierci i od której chciałby się w miarę możności odizolować.