Rząd w Wagadugu ogłosił zakończenie współpracy wojskowej z Francją: czterystu żołnierzy, którzy od 2009 roku w ramach operacji Sabre walczyli z dżihadystami, będzie musiało opuścić Burkinę Faso. Wkrótce ich miejsce mogą zajęć wagnerowcy.
Zanim uwierzy się w łatwe wyzwolenie, rewolucję i szybką zmianę po odejściu kolonizatorów, warto zapytać, czego się samemu chce i czy sensownie się chce. Staje więc pytanie o przytomną politykę ekonomiczną.
Książka Eduarda Galeana to praca już klasyczna, która wpasowuje się doskonale w popularne obecnie ujęcie postkolonialne. Czytać ją jednak warto również po to, by zadawać pytania niepopularne – czy kolonializm jest kluczem do wszystkiego?
Gdybym był Syryjczykiem, to powiedziałbym, że dziś panuje wobec tego narodu brak empatii. Z jakiego powodu byłbym inny, gorszy od Ukraińca? Franciszek starał się nie wpaść w koleiny traktowania Ukrainy jako zła wyjątkowego i jedynego, co dominuje w zachodnim dyskursie – mówi indyjski działacz na rzecz praw człowieka.
Ukraina jest daleko – blisko są rosyjskie surowce, uzbrojenie, turyści i lęk przed zachodnim kolonializmem. Dlatego reakcja większości państw azjatyckich na rosyjską napaść na Ukrainę to milcząca obojętność.
Narody podzielone absurdami postkolonializmu dotąd zdawały sobie sprawę, że ład międzynarodowy nie toleruje zmian granic. Ale jeżeli zmienia je członek Rady Bezpieczeństwa – Rosja, to może być trudno przekonać Azerów, że im akurat nie wolno.
Rząd Peru zerwał, wznowione zaledwie 11 miesięcy temu, stosunki dyplomatyczne z Saharą Zachodnią i uznał marokańską suwerenność nad jej terytorium. Polityka, która doprowadziła tego sukcesu Rabatu, to swoisty poradnik dla okupantów.
Dzieląc 75 lat temu Półwysep Indyjski, Wielka Brytania dokonała największego w dziejach eksperymentu z zakresu nauk politycznych. Choć starożytne państwa, które na tym półwyspie skolonizowała, tworząc swe Imperium, były wielokrotnie starsze od niej samej, to te, których niepodległość uznała – Indie i Pakistan – nie istniały nigdy wcześniej.
Flamandzki tryptyk teatralny, pokazany na ostatnim Malta Festiwal Poznań, to kunsztowna opowieść o rozliczeniu z dziedzictwem przemocy splecionym z europejską historią pod postaciami kolonializmu, faszyzmu i terroryzmu.
Szanowni Państwo! Czy możemy myśleć o Rosji, pomijając fakt, że od wieków prowadzi politykę kolonializmu? Informacje o tym, z jakich grup etnicznych pochodzą żołnierze rosyjskiej armii, którzy najechali Ukrainę, przypominają nam to, o czym wiemy, ale na co dzień zapominamy. Rosja to nie jest wspólnota Słowian, jak lubią przedstawiać ją przedstawiciele kolejnych tamtejszych reżimów – […]
„Spod pióra rosyjskich historyków wyszło wiele krytyk stalinizmu i stalinowskich represji. Niestety, temat imperialnej polityki Rosji – zarówno carskiej, jak i radzieckiej – praktycznie nie jest poruszany”, mówi kazachska historyczka Botakoz Kassymbekowa
Żyjąc w postnarodowej Europie, często nie pamiętamy już, jak potężną siłą sprawczą w dziejach jest walka w obronie narodowej tożsamości. Ale na przykład dla Tuwy, która tylko w pierwszym miesiącu wojny utraciła na Ukrainie 96 poborowych, brzmieć to musi jak bajka o żelaznym wilku. Trzystutysięcznego narodu nie stać na taką daninę krwi dla Rosji.
Książka Borysa Kierżencewa to historia rosyjskiego poddaństwa, rozwijającego się w warunkach peryferyjnego kapitalizmu oraz politycznych walk o wpływy. Autor kreśli wizerunek społeczeństwa zdewastowanego przez system pańszczyzny, a tym samym dokonuje interwencji w rosyjską pamięć.
„Rzeczy niewysłowione” to opis nieco podejrzanej ekspedycji, która pozornie przypomina wyprawy dawnych antropologów „do dzikich krajów”. „Imitacja życia” opowiada o dwóch Europejczykach uwięzionych w pewnym hotelu. Gauger proponuje nam w tych prozach coś, co można nazwać „«Jądrem ciemności» na czasy Trumpa i Zuckerberga”.
Figes snuje opowieść o europejskich elitach kulturowych w drugiej połowie XIX wieku. To świat, który wprawdzie zdaje sobie już sprawę z własnego uzależnienia od kapitału i jego przepływów, lecz mimo to wciąż jeszcze zachowuje umiejętność przejmowania się niematerialnymi aspektami własnego istnienia. Z dobrego samopoczucia tamtych czasów nie zostało nam dziś właściwie nic.