Odwołana wizyta Donalda Trumpa i „zastępcza” wizyta wiceprezydenta Mike’a Pence’a powinna nauczyć czegoś i zwolenników rządu i opozycji. Tych pierwszych, że Polska nie ma ze Stanami Zjednoczonymi „specjalnych relacji”. Tych drugich, że obecna administracja nie troszczy się o stan polskiej demokracji.
„Jeśli PiS przedstawia się jako jedyna partia prawdziwie prawicowa, prawdziwie konserwatywna i prawdziwie chrześcijańska, a jednocześnie widzi się różne jej wady, to zaczynamy utożsamiać prawicowość, konserwatyzm i chrześcijaństwo z wadami tej partii”, twierdzi znana blogerka.
Trudno sobie wyobrazić, by po odsunięciu PiS-u od władzy media publiczne udało się odbudować poprzez proste – nawet daleko idące – zmiany personalne. Protest lekarzy rezydentów pokazał, że telewizja publiczna nieodwołalnie się skończyła.
Na jedną Krystynę Pawłowicz przypadają setki tysięcy kobiet samych, które realizują się i są stokroć bardziej zrównoważone niż niejedna kobieta będąca w związku. Ale patriarchat woli wyciągnąć jedną Krystynę Pawłowicz i powiedzieć wszystkim, że jest, jaka jest, właśnie przez „brak chłopa”, bo żaden jej nie chciał.
Z całym szacunkiem, jaki należy oddać postaciom tak zasłużonym w budowie III RP, jak Jerzy Owsiak czy dawni opozycjoniści, nie wolno szukać usprawiedliwień i biernie przysłuchiwać się seksistowskiej retoryce – a w szczególności tłumaczyć jej różnicami metrykalnymi, mówiąc, że taki to już tych panów urok.
Drodzy Państwo, Czytelnicy, Polacy (ci, którzy jeszcze pozostali przy życiu)! Stało się, Prawda została wypowiedziana. W rozmowie dla sobotnio-niedzielnej „Rzeczpospolitej” (1 czerwca 2013) znana bojowniczka „zasad i ugruntowanego porządku rzeczy”, poseł VII kadencji (posłanek jak dotąd nikt nie widział), Krystyna Pawłowicz, ogłosiła, że… „Polski już nie ma”. Tak, „Polski już nie ma”. Dobre sobie – powiecie – głupie gadanie, nic więcej. Mówię Wam jednak – żadne tam „ecie pecie”, żarty, rebus, łamigłówka – „Polski już nie ma” – amen.
Bardzo łatwo pisać o toczącej się z w Polsce dyskusji z perspektywy miasta, gdzie na szefa rządzącej partii i przyszłego premiera Ontario wybrano właśnie lesbijkę i nikt się tym jakoś nie przejmuje.
W piątek sejm odrzucił w głosowaniu trzy projekty ustaw o związkach partnerskich. Koronnym argumentem była ich niekonstytucyjność, zwłaszcza z art. 18 konstytucji RP, który brzmi: „małżeństwo jako związek kobiety i mężczyzny, rodzina, macierzyństwo i rodzicielstwo znajdują się pod ochroną i opieką Rzeczypospolitej Polskiej”. Dlaczego związek partnerski stoi w sprzeczności z art. 18? Trudno powiedzieć.
Katarzyna Kazimierowska Modlitwy za lepszą Polskę 2 lutego polscy senatorowie i posłowie pojechali na Jasną Górę, by wraz z rodzinami wziąć udział w 24. pielgrzymce parlamentarzystów. Modlili się o to, by w Polsce „ustały działania podejmowane na szkodę Kościoła i narodu”. Modlitwy poświęcone były m.in. ubolewaniom, że parlament nie przegłosował uchwały potępiającej akt profanacji jasnogórskiego […]
Katarzyna Kazimierowska Feministkom dziękujemy W zachwycie i grozie przeczytałam wypowiedzi posłanki PiS profesor Krystyny Pawłowicz w wywiadzie dla Wirtualnej Polski. Okazuje się, że winą za śmierć półrocznej Madzi należy obarczyć nie konkretną osobę, nie kontekst społeczny, ale tysiące, jeśli nie miliony kobiet. „Tragiczna śmierć Madzi jest efektem stylu życia, który propagują feministki, buntu przeciwko tradycyjnej […]
Wtorkowa debata sejmowa pokazała, że zwolennikom ustawy o związkach partnerskich pozostaje jedynie wywiesić białą flagę i położyć się plackiem przed sejmowymi tradycjonalistami, licząc na cud litości – to ich ostatnia szansa.