Inna redakcja, znowu gazeta codzienna. Szef jednego z działów ma zabawny, zdaniem innego szefa, zwyczaj: drukuje tekst, który oddał mu dziennikarz, zwija w rulonik i mówi przy wszystkich: „To jest bardzo dobry tekst. Wiesz do czego? Do podtarcia tyłka”.
Czy człowiek, którego podwładni kreślą jako dręczyciela, a może nawet molestującego, może pełnić rolę autorytetu w kwestiach najwyższych wartości, takich jak wolność czy demokracja? Z drugiej strony – czy kogoś, kto dopuszczał się mobbingu, powinien spotkać całkowity ostracyzm?
Szanowni Państwo! Słynny angielski projektant mody Alexander McQueen podobno rzucał w asystentów nożyczkami, był „tyranem nieznoszącym sprzeciwu”, „nieumiejącym przyjmować krytyki” i wymagającym poświęcenia dosłownie 24 godziny na dobę. Kiedy pracownicy firmy Tesla protestowali, że muszą zbyt dużo pracować, Elon Musk miał odpowiedzieć, że „swoje rodziny będą widzieć znacznie częściej, gdy zbankrutujemy”. A kiedy pisząca o […]
„Tu mamy sytuację, która nie mieści się stereotypie, zgodnie z którym chciwy kapitalista lub zastęp bezdusznych menadżerów wyciska wynik z ludzi, żeby potem ich wyrzucić i wymienić. Tu mamy kogoś, kto tworzy dyktaturę w sposób «bezinteresowny». Albo nawet wierząc, że postępuje właściwie”, mówi psycholog biznesu.
„Inaczej zachowywałem się w klubie studenckim, w którym pracowałem tylko z woluntariuszami, a zespół musiałem budować na entuzjazmie, a inaczej w fabryce, gdzie «na produkcji» miałem fryzjerów, ślusarzy, szklarzy czy inne osoby, które wspólnie miały produkować meble. Oni oczekiwali, nie powiem, że brutalnych, ale na pewno stanowczych wytycznych”.