Coś niedobrego się dzieje z politykami, gdy mają w Berlinie mówić o Zagładzie: ich wypowiedzi bywają haniebne. Pozostaje więc mieć nadzieję, że retoryczne odwołania do Zagłady w końcu się zbanalizują, przestaną szokować, a więc stracą swą atrakcyjność i przestaną być używane. Przestaną wprawdzie wówczas przestrzegać czy potępiać – ale przynajmniej nie będą znieważać pamięci.
Ukraina wygrywa czy przegrywa wojnę? Czy w niemieckiej polityce wobec Rosji rzeczywiście doszło do radykalnego zwrotu? Czy Zachód zmęczył się Ukrainą?
Szanowni Państwo! Niektórzy zauważyli kąśliwie, że Niemcy zamienili dostawcę gazu z państwa, który zabija ludzi w innym kraju, na tego, które robi to u siebie. [Słuchaj podcastu Kultury Liberalnej „Widok z K2”]. Wojna oświetliła słabości systemów gospodarczych, zmusiła do poszukiwania rozwiązań, które były potrzebne od dawna, brakowało tylko impulsu, aby je wprowadzić. Niemcom na przykład […]
W maju 1945 roku na wieść o zbliżaniu się Armii Czerwonej prawie tysiąc mieszkańców niemieckiego miasteczka Demmin popełniło samobójstwo. Kessler nie zwraca się jednak ku przeszłości. Opisuje teraźniejszość, którą przenika to, co minione. Uświadamia nam, że śmierć zdarza się nie w historii, lecz w geografii – przynależy do miejsca, na zawsze, jest nieusuwalna i zagarnia przyszłość.
Szanowni Państwo! 9 maja, dzień rosyjskich obchodów zwycięstwa nad faszyzmem, nie przyniósł przełomu w wojnie. Putin nie ogłosił wojny z Zachodem, czego się spodziewano, nie ogłosił też zwycięstwa i zakończenia działań w Ukrainie ani ich eskalacji. Powtórzył to, co on i jego propaganda, głoszą od dawna – działania w Ukrainie są prewencyjne, bo Rosji groził […]
„W Niemczech pokoleniu, które stanowi największą cześć społeczeństwa, wydawało się, że oni ze swoim pacyfizmem, nastawieniem na dialog, ze swoją siłą ekonomiczną, spokojem, zaradnością są wzorem dla świata. Niemcy świetnie sobie radzili, nie ponosząc zbyt dużej odpowiedzialności za utrzymanie systemu, który tak dobrze im służył. To się skończyło bezpowrotnie. I okazuje się, że trzeba jasno określić, po której się jest stronie”.
Jak wyjaśnia ideolog współczesnego rosyjskiego faszyzmu, walka z liberalizmem jest „moralnym imperatywem wszystkich uczciwych ludzi na planecie”. Jego odpowiedzią jest projekt uderzenia we wszystkie słabe punkty modelu zachodniej demokracji. Jest to rodzaj intelektualnego wirusa, który będzie tym bardziej zdolny do reprodukcji, im słabsze będzie ciało polityczne, w które wnika.
„Porządek dnia” Érica Vuillarda do swoiste memento. W niewielkiej, nagrodzonej Nagrodą Goncourtów książce autor ujawnia kulisy polityki ustępstw prowadzonej przez Zachód wobec Hitlera. Dziś lektura tej opowieści automatycznie przywodzi na myśl politykę resetu w relacjach z Putinem i wojnę w Ukrainie. Tylko czy historia może nas czegokolwiek nauczyć?
W latach 2015–2016 w Niemczech złożono 1,3 miliona wniosków o azyl. W jaki sposób Niemcy poradziły sobie z kryzysem migracyjnym? I jakie lekcje płyną z tego dla Polski? O tym rozmawiamy z Kamilem Frymarkiem z Ośrodka Studiów Wschodnich.
„Niemcy czują, że bez Rosji Europa jest niekompletna, że mamy obowiązek zintegrować ją z Europą. Pomijają przy tym fakt, że ona nie chce być częścią Europy w jej dzisiejszym kształcie. Olaf Scholz stwierdził w Moskwie, że bezpieczeństwo możemy osiągnąć jedynie wspólnie z Rosją, a nie przeciwko niej. Takie stwierdzenia doprowadzają mnie do rozpaczy. Jak możemy mówić o bezpieczeństwie, biorąc pod uwagę obecną Rosję?”.
Spór pomiędzy polskim a czeskim rządem o kopalnię w Turowie pokazuje, jak blisko powiązane są ze sobą kwestie polityki energetycznej i polityki zagranicznej. Jak działa polska dyplomacja energetyczna?
Szanowni Państwo! „Mówiąc zupełnie szczerze, jest to trochę jak wróżenie z fusów” – tak prezydent Stanów Zjednoczonych Joe Biden skomentował w rozmowie z dziennikarzami możliwość nowej odsłony konfliktu rosyjsko-ukraińskiego. Sytuacja nie wyglądała tak groźnie od lat. Rosyjskie wojsko w skali niewidzianej od dekad zgromadziło się przy granicy z Ukrainą. Czy dojdzie do inwazji? Nikt nie […]
„W Niemczech mówi się o tak zwanych Russlandversteher, albo nawet Putinversteher, czyli ludziach, którzy skłonni są usprawiedliwiać Rosję i Putina. Ale nawet duża część z nich jest coraz bardziej gotowa przyznać, że prezydent Rosji poszedł tym razem za daleko” – mówi niemiecki politolog Wolfgang Merkel.
„Ukraina jest daleko i Niemcy nie mają dla niej empatii, podobnie zresztą jak dla innych naszych sąsiadów na wschodzie. Większość Niemców nigdy tam nie była. Do tego istnieje w Niemczech rodzaj romantyczno-uczuciowego stosunku do Rosji” – mówi niemiecki dziennikarz polityczny Christoph von Marschall.
Dwuznaczna postawa Niemiec wobec groźby ataku Rosji na Ukrainę wzbudziła szereg negatywnych komentarzy. Berlin zablokował część dostaw broni dla Kijowa, a były dowódca niemieckiej floty stwierdził, że „Ukraina nigdy nie odzyska Krymu, a Putin chce jedynie szacunku”. Coraz częściej pojawia się pytanie, czy Berlin jest jeszcze wiarygodnym sojusznikiem. Jakie są wielowiekowe tradycje niemieckiej polityki wobec Rosji? O tym Jakub Bodziony rozmawia z Piotrem Burasem.
