Z centrum widać najwięcej
Częściej zdarza nam się czytać książki potomków ofiar niż oprawców. Reportaż Natalii Budzyńskiej należy do tych ostatnich. To nakreślony bez retuszy portret wuja Alfreda Trzebinskiego, lekarza SS skazanego za zamordowanie dzieci w obozie koncentracyjnym. W jego biografii przegląda się wielka historia o najbardziej szpetnym obliczu.
Od 1914 roku ciała imperialnych potęg coraz szybciej zaczęła trawić gorączka unarodowienia, doprowadzając w końcu do ich zgonu. O tej i innych przemianach tamtego czasu Iza Mrzygłód dyskutuje z Maciejem Górnym, współautorem „Naszej wojny”.
Intertekstualne nawiązania, historyczne rebusy, gra popkulturowymi kliszami – wszystko to każe postawić sobie pytanie: czy „Umarli” opowiadający o Japonii i Niemczech lat 30. nie są aby kolejną literacką szaradą dla intelektualistów? Po części tak. I nie ma się co obrażać.
„W Niemczech czy Austrii mieszkania wynajmuje się na kilka lub nawet kilkanaście lat. Ludzie mieszkający w takich mieszkaniach traktują je jak swoje. W Polsce mieszkanie na wynajem nie jest uznawane za «dom». Dom to jest coś, co się ma na własność i co można przekazać kolejnemu pokoleniu”, mówi socjolog z Polskiej Akademii Nauk.
Ostrzelanie oraz zatrzymanie trzech jednostek ukraińskiej marynarki wojennej w Cieśninie Kerczeńskiej to nie zapowiedź szerokiej inwazji Rosjan na Ukrainę, ale raczej test na odpowiednią reakcję Kijowa i Zachodu. Obie strony ten test oblały.
„Elektrownia w Ostrołęce będzie najprawdopodobniej ostatnią nowo powstającą elektrownią węglową w Polsce”, mówi przewodniczący sejmowej Komisji do Spraw Energii i Skarbu Państwa.
Wspólnota europejska została oparta na dwóch filarach – hegemonii tandemu francusko-niemieckiego i budowie niekontrolowanej społecznie „brukselskiej administracji”. Taka koncepcja Unii wydaje się nie pasować do obecnej sytuacji.
Robert Schuman już w momencie narodzin wspólnot europejskich zwracał uwagę, że warunkiem powodzenia projektu integracji jest przekonanie ludzi, iż przyszłość ekonomiczna ich dzieci będzie lepsza. Biorąc pod uwagę, że dziś nikt w Europie nie ma tej pewności, Unia znalazła się na zakręcie, za którym nie wiemy, co czeka.
Przemówienia Manna to nie tylko silna retoryka antyhitlerowska, to również relacjonowanie faktów. O eksterminacji Żydów wspomina już na początku 1942 roku. Wie o istnieniu getta warszawskiego. Komentuje zmiany linii frontu. Problemem dla niektórych jest to, że robi to z luksusowej willi nad Pacyfikiem.
Obraz Filipa Bajona, uhonorowany Srebrnymi Lwami na 43. FPFF w Gdyni, to rzadka okazja do przyjrzenia się kulturze kaszubskiej, po którą filmowcy sięgali tylko wyjątkowo. Czy twórcom udało się oddać sprawiedliwość złożoności podziałów kulturowych w regionie?
Szanowni Państwo, europejskie starcie na wizje trwa. W stolicach Starego Kontynentu politycy, zastanawiając się nad tym, jak wyobrażają sobie przyszłość, mają prosty wybór: Europa Orbána albo Europa Macrona. Politycy w mniejszym lub większym stopniu przyznają, że pociąga ich jeden z tych kierunków rozwoju. Jeśli ktoś nie pragnie w ogóle zdemontowania Unii Europejskiej (a są i […]
„Argument, że nie możemy naciskać na Polskę ze względów historycznych nie jest dłużej uznawany w Niemczech za ważny. Społeczeństwo niemieckie myśli inaczej: tak pomogliśmy Polakom, zaprosiliśmy ich do Unii Europejskiej, a teraz oni okazują się niewdzięczni”, mówi niemiecki dziennikarz.
„Jeżeli spojrzymy z punktu widzenia naszych odczuć i pojedynczych tragedii, a nie będziemy się potrafili wznieść na poziom ogólny, wtedy oczywiście powiemy, że świat jest zły. Ale jeżeli spojrzymy na to sub specie aeternitatis, z punktu widzenia wieczności, wtedy zrozumiemy, że świat zmienia się na lepsze”, mówi autor mrocznych kryminałów retro.
Na Ukrainie krytycznej wobec UPA historiografii nie ma w zasadzie wcale, ukraińskim współudziałem w Zagładzie zajmują się niemal wyłącznie badacze spoza Ukrainy, a publiczna dyskusja na trudne tematy zamarła, okopując się na pozycjach obronnych.
Na całe to rendez-vous można spojrzeć jak na przemyślany plan sprzedaży, który miał z jednej strony wstrząsnąć europejskimi współrozmówcami, by nie byli pewni swojej pozycji, a z drugiej strony – przygotować grunt do medialnego „zwycięstwa” na spotkaniu z Putinem. Trump swój cel zrealizował, choć koszty dla świata i samej Ameryki będą poważne.