Czytanie Ciorana jest jak popijanie soku z cytryny. Kropla (jedno zdanie) orzeźwia, łyk (rozdział z książki) wykrzywia usta, szklanka (cała książka) ściska przełyk i powoduje zakrztuszenie. „Zeszyty…” doradza się więc dawkować w małych porcjach.
„WSZYSTKO JEST INACZEJ, niż sobie myślisz, / niż ja sobie myślę” – te słowa czytelnik Celana może przyjąć za drogowskaz. Oto pochwała błądzenia: przegarniania zawikłanych, możliwych znaczeń ze świadomością, że być może wciąż mylimy tropy.
Przedstawiamy Państwu skrócony zapis rozmowy z Ryszardem Krynickim i Joanną Roszak o poezji Paula Celana.
Paul Celan pochodził ze świata, który zniknął. Niemiecki to język jego matki, jego jedyne miejsce zaczepienia, jego tożsamość. Poprzez słowo dociera do Innego, Drugiego, do „ty”, jak często zwraca się wprost w swoich wierszach, które są niematerialnym nośnikiem prowadzącym do spotkania – Alicja Rosé pisze o poezji Paula Celana.
Z NEO RAUCHEM rozmawia KAROLINA WIGURA
Marta Bucholc Otwórz mi! Ingeborg Bachmann, „Monolog Myszkina do pantomimy Idiota” Być może właściwa odpowiedź na pytanie, dlaczego książę Myszkin był idiotą, brzmi: „nie potrafił czytać didaskaliów”. Nieumiejętność odczytywania tego, co zapisane na marginesach, jest dla aktora zabójcza. Nie wie, gdzie się znalazł, w jakim charakterze figuruje w danej scenie, jaki sens mają jego słowa. […]