W końcu doczekaliśmy się powieści traktującej o polskiej młodzieży queerowej – nie tej żyjącej w którymś ze stanów w USA, lecz na Śląsku. Książka Herman to portret życia młodych w całej pełni i bez cenzury. Ukazuje ona niewygodną prawdę polskiej codzienności, której wielu nie chce dostrzec, ignorując druzgocące wiadomości o śmierci lub prześladowaniu kolejnych młodych ludzi.
Biorąc do ręki tę książkę, można w pierwszej chwili pomyśleć, że stanowi ona lekturę przeznaczoną głównie dla określonej bańki informacyjno-egzystencjalnej (geje piszą o gejach, lesbijki o lesbijkach itd.). Sytuacja przybiera bardziej dramatyczny obrót, gdy zobaczymy, że jednymi z pierwszych autorów występujących w „Dezorientacjach” są Adam Mickiewicz i Juliusz Słowacki.
Nastolatki na całym świecie chcą uciec z szufladki z napisem „chłopak” lub „dziewczyna”. To proces, który widać już gołym okiem, chociaż nie został jeszcze zbadany. Wygląda na rewolucję na miarę rewolty z lat sześćdziesiątych.
Zastąpienie w przepisach prawa kategorii płci biologicznej „płcią odczuwaną” jest dla kobiet niekorzystne i szkodliwe. A to dlatego, że dyskryminacja prawna i społeczna kobiet ma swoje źródła właśnie w tym, co Stanisław Krawczyk ironicznie nazywa „genitalną wspólnotą losów”.
Osoby transpłciowe potrzebują naszego wsparcia, ponieważ ich sytuacja jest bardzo trudna, a ich głos w Polsce nie jest słyszany. Sprowadzanie ich aktywizmu do „ideologii trans” to niedobra strategia.
Zbiór esejów Rebeki Solnit to kłopotliwa książka. Z jednej strony, dobrze pokazuje, jak ciasne kategorie społeczno-kulturowe męskości i kobiecości redukują kobiety do roli milczących matek i gospodyń. Z drugiej – przyjęty przez autorkę genderyzm queer paradoksalnie umacnia i utrwala owe kategorie.
Opis studiów queer autorstwa Magdaleny Grzyb jest kompletnie mylny. Jednak warto się zastanowić, jaką funkcję pełni on we frontalnym ataku na Margot i osoby ją wspierające.
„Zrolowany wrześniowy Vogue” to mikropowieść o pustce i zachłannym pragnieniu seksualnego wyzwolenia. Czy w państwie, w którym słowo „tolerancja” jest frazesem kryjącym w sobie przykry dualizm – absurdalne przeciwstawienie inności i normy – queerowa proza Skurzyńskiego pozostawia nas z jakąkolwiek refleksją?
Transseksualna Lola z „Lukru” Malwiny Pająk, klasyczny przegryw Damian z „Mima” Słomczyńskiego, zamknięta w uzdrowisku Kama ze „Zdroju” Klickiej. Co łączy te postacie? O antysystemowym rysie nowych powieściowych debiutów pisze Monika Ochędowska.
Historia Pedra, głównego bohatera „Hard Paint”, pokazuje, że dla ludzi, którzy zmagają się w życiu z odrzuceniem i samotnością, nikt nie ma litości. Czy ucieczką od presji lokalnego środowiska może okazać się wirtualna rzeczywistość?
Karol Radziszewski jest mądrzejszy niż ja. Wiadomo, że jak coś takiego się pisze, brzmi to z przekąsem i ma być w tym niby ukryty „ładunek krytyczny”, ale nie jest. Karol dużo więcej widział, dużo więcej wie, a ja staram się z tym zmierzyć całe spotkanie.
Sukces „Tamtych dni, tamtych nocy” przejawia się nie tylko w pozytywnych recenzjach czy w nominacjach do Oscarów, ale i w niezliczonej liczbie memów i wirtualnych westchnień kierowanych przez fanki i fanów w stronę bohaterów. W jaki sposób tej pozornie prostej i schematycznej historii udało się z takim powodzeniem trafić do szerokiej widowni?
Fiński kandydat do Oscara portretuje jednego z najbardziej kontrowersyjnych artystów gejowskich XX w. Rysownik Touko Laaksonen przelewał na papier jednak nie tylko swoje erotyczne fascynacje, ale i lęki, co udało się świetnie uchwycić Dome Karuskiemu.
Czy ludzie z ISIS są naprawdę religijni? Skąd się biorą muzułmańscy trendsetterzy? „Rozmowy o islamie” to zbiór przewrotnych pytań Wojciecha Cegielskiego i niebanalnych odpowiedzi Katarzyny Górak-Sosnowskiej, które warto poznać, zanim zaczniemy oceniać świat islamu.
Współczesna kubańska kinematografia mocno trzyma rękę na pulsie przemian, jakie w ostatnich latach zachodzą na wyspie. Dotyczy to również koprodukcji, czego dowodem jest ostatni film irlandzkiego reżysera, przyglądającego się sytuacji tamtejszych osób LGBT – choć nie tylko im.