Jako ludzie mamy zdolność zaakceptowania wielu sytuacji i stanów, ale nie śmierci. Tworzymy wirtualne światy i marzymy o stworzeniu cyberczłowieka, którego śmierć nie mogłaby dotknąć. Angelika Kuźniak próbuje nas z nią oswoić. I uchwycić tę krótką chwilę tuż przed. Przed utratą. Przed zapomnieniem. Przed wymazaniem z pamięci.
Dlaczego Ari Aster przedstawia rytuał jako siedlisko zła, które pożera jednostki? Tajemniczy szwedzki festiwal okazuje się miejscem, w którym zatracić się może nie tylko grupa amerykańskich przybyszów, ale i jakakolwiek dramaturgia.
Debiutancki film Carli Simón, hiszpański kandydat do Oscara, to nie tylko wizualnie porywający obraz dzieciństwa, ale też opowieść o fundamentalnej roli zabawy w radzeniu sobie z traumą zdolną przerosnąć dorosłego człowieka.
W „Komunii” mamy do czynienia z doświadczeniem społecznym dotyczącym większości polskich dzieci, ich rodzin i otoczenia. Dla antropologa i socjologa religii dokument Zameckiej jest zatem bardzo ciekawym źródłem refleksji.
Grzegorz Brzozowski Sacrum, które nie odchodzi William Dalrymple postawił przed sobą karkołomne zadanie: opisanie spektrum doświadczeń religijnych we współczesnych Indiach – od himalajskiej siedziby Dalajlamy po bengalskie pola kremacyjne. To opowieść, która łatwo mogła zlać się z potokiem orientalizującej literatury poszukującej w Indiach krainy zaginionej duchowości, by na jej tle piętnować jałowość zachodnich racjonalistów. Tak […]
Żeby odpocząć od zgiełku miasta, ludzi, rozmów, upału, zatrzymuję się przed świątynią, zakładam sarong, siadam na schodach i słucham dźwięków gamelanu. Panowie po skończonej próbie częstują mnie wodą i ciastkami ryżowymi…
Magdalena M. Baran Sceptycy i egzorcyści. O filmie „Rytuał” Mikaela Håfströma Lubimy się bać. Strach płynący z kinowego czy szklanego ekranu, choćby nie wiem jak realny, pozwala nam patrzeć na codzienność z innej perspektywy – pozwala nam znieczulić się na lęki, którym musimy zazwyczaj stawiać czoła. A to, „bo mogą się zdarzyć większe nieszczęścia”, a […]
Marta Bucholc Urok tego, co dziecinne. Ludwik Wittgenstein, „Uwagi o »Złotej gałęzi« Frazera” Odrzucenie magii samo ma w sobie coś magicznego. Ludwik Wittgenstein Idą Święta. Piekę ciastka. Jak pisał Słonimski: „Ja nie umiem grać w bridża. Wielkie rzeczy. Wiele ludzi nie umie grać w bridża i są z tego szczęśliwi. Ale nie ja. Moja tragedia […]