W tureckim parlamencie o ludobójstwach rozmawia się niechętnie. Gdy w 2021 roku ormiański poseł opozycyjny Garo Paylan złożył wniosek o uznanie przez Medżlis ludobójstwa Ormian przez Imperium Otomańskie, któremu Ankara nadal zaprzecza, poseł z partii pana prezydenta zagroził mu ponownym ludobójstwem.
Na co dzień cmentarza w Potočarach, podobnie jak zlokalizowanego w dawnej bazie ONZ ośrodka dokumentującego zbrodnię, nikt w Srebrenicy nie dostrzega. W mieście niedawno odsłonięto „pomnik pokoju”, który w żaden sposób nie odnosi się do dokonanej w nim zbrodni. W sąsiednich miejscowościach, gdzie mordowano pojmanych ze Srebrenicy, wznoszą się pomniki serbskich bohaterów i ofiar. Historia powraca raz do roku, gdy krewni i rodacy pomordowanych przyjeżdżają, by uczcić ich pamięć.
Kryzys wybuchł w ubiegły weekend, gdy nowo wybrani burmistrzowie chcieli wejść do swoich urzędów w czterech miastach północy Kosowa. O drugiej po południu w poniedziałek wojska serbskie, w stanie podwyższonej gotowości bojowej, zajęły stanowiska wzdłuż granicy z Republiką Kosowa, czyli – w belgradzkiej nowomowie – „tak zwanego Kosowa”, a w rzeczywistości „okręgu administracyjnego Kosowo i Metohija”.
„Funkcjonujemy w świecie, w którym kapitał ma narodowość i podlega ocenie etycznej, dlatego kluczowa jest świadomość. Musimy wziąć pod uwagę więcej czynników i nie możemy usprawiedliwiać się, że nie wiedzieliśmy, że firma X czy Y wykorzystuje niewolniczą pracę Ujgurów w Sinkiangu. Wojna pokazała nam, że potrafimy podejmować decyzje, które mają wpływ na nasz portfel. Czy rzeczywiście zyskujemy na tym, że za te 5,31 złotego możemy kupić sobie zaparzacz do herbaty w kształcie kupy psa?”.
Bułgaria neguje istnienie narodu macedońskiego, jak Rosja ukraińskiego, i wetuje członkostwo Macedonii w UE, jak Turcja – Finlandii i Szwecji w NATO. Grecja zachowała się podobnie. Stężenie wrogości, jaką Macedonia, niespełna dwumilionowy naród, wywołuje samym swym istnieniem, przekracza nawet bałkańskie normatywy. Może dlatego, że nikogo jeszcze nie najechali?
O futbolu, legendarnym Wilimowskim, jugosłowiańskiej recepcji polskiej kultury w latach 80., poplątanych bałkańskich tożsamościach, chorwackich kibicach i problemach z nacjonalizmem opowiada Patrycji Pokorze bośniacki pisarz i publicysta Miljenko Jergović.
W najbliższą niedzielę rozpocznie się trzydniowa wizyta chińskiej głowy państwa w Polsce. Wielu wiele sobie po niej obiecuje. Czy słusznie? Z czym przyjeżdża Xi Jinping? Po co fatyguje się do, powiedzmy wprost, małego kraju gdzieś w Europie? Czego od nas chce i co mamy mu do zaoferowania?
Czy 26 lat po upadku muru berlińskiego kraje byłej Jugosławii są rozczarowane Zachodem i z jakimi wyzwaniami muszą się mierzyć?
Miałem już dość sprzecznych wiadomości o szturmujących granice Unii Europejskiej uchodźcach bądź migrantach. Postanowiłem więc wybrać się tam, gdzie można wyrobić sobie własną opinię.
Imigrantów nic nie zatrzyma. Nie inaczej będzie w przypadku muru, który na granicy węgiersko-serbskiej zdecydował się wybudować Viktor Orbán. Budowa wystartowała w miniony wtorek.
Rocznice często są przekleństwem dla historyków. Opasłe publikacje i tłumnie uczęszczane ceremonie rzadko przyczyniają się do głębokiego myślenia o historii. Mogą co najwyżej pomóc wypracowaniu jakiejś formy dialogu międzynarodowego.
Jest w Wojwodinie pisarz, który zbiera belki z walących się domów. Nadłamane krokwie dachów i zbutwiałe deski stropów, pod którymi przez lata tętniło życie, które do niedawna jeszcze wchłaniały wilgoć oddechów kolejnych pokoleń przewijających się przez te same izby. W ciszy. W skupieniu. Ze stoickim spokojem martwej materii.
Jej Perfekcyjność Prajd, czyli pride po bałkańsku Filmy dotyczące tematyki LGBT zasadniczo mieszczą się albo w nurcie komediowo-prześmiewczym, albo w nurcie kina dokumentalno-edukacyjnego. Oczywiście, pojawiają się ambitne wyjątki, jednakże to właśnie produkcje z tych dwóch gałęzi są najchętniej oglądane. Srđan Dragojević, reżyser „Parady”, specjalizuje się w komediach i filmach wojennych, można więc było się spodziewać, […]
Łukasz Pawłowski Nie całkiem kolorowo Jakiego rodzaju politycznym fenomenem są kolorowe rewolucje? Kim są ludzie, którzy je wspierają? Jaki mają w tym interes? W książce Krzysztofa Kozłowskiego padają wszystkie te interesujące pytania, jednak tylko na cześć z nich otrzymujemy odpowiedź. Kiedy w październiku 2000 roku w reakcji na sfałszowane wyniki wyborów prezydenckich Serbowie tłumnie wyszli […]
z SRDJĄ POPOVICEM rozmawia ŁUKASZ PAWŁOWSKI