W ostatnim moim tekście zwracałem uwagę na to, w jaki sposób przechowywać wino oraz jakie warunki są optymalne dla jego starzenia. Warto też wiedzieć, które wina nadają się do dłuższego przechowywania, jakie są ich przedziały i jak różnie będą się one zmieniać.
Na zaproszeniach weselnych coraz częściej znajdujemy informację, by zamiast kwiatów podarować młodej parze butelkę wina. To wyraźny sygnał, że alkohol, jako element kultury jedzenia, staje się kolejną kategorią doświadczania świata. Zaczynamy kolekcjonować wino. Ale czy umiemy je przechowywać?
Wina z Chablis precyzyjnie oddają charakter miejsca, w którym powstają – są ostre, świeże, purystyczne. Ceny za najlepsze butelki sięgają 400–500 zł, ale to niewielka kwota za jedno z najlepszych win burgundzkich i wybitnych przykładów chardonnay.
„Vinho Verde to świetny i zróżnicowany region. Codzienne butelki dają po prostu radość – wzmacniają pozytywne emocje związane ze słońcem, latem i piękną pogodą”.
Amarone dopiero od niedawna odzyskuje należne mu miejsce. To wino tak skoncentrowane i bogate, że przy jego degustacji należałoby posługiwać się łyżką.
Mamy kalendarzową zimę, otwierajmy zatem czerwone wina. Hiszpańska myśl winiarska da nam trochę słońca.
Gewurztraminer to dla jednych czarujące i atrakcyjne, a dla innych trudne do zniesienia wino. Jaka jest jego specyfika i z czym je podawać?
Stary, skórzany pasek, rozpuszczalnik, wilgotna piwnica, pieczona papryka. Zapachy wina bywają nieoczywiste, nietypowe. To bariera, która utrudnia jego poznawanie i odkrywanie. Istnieją bowiem aromaty, w które trudno uwierzyć, a jeszcze trudniej zaakceptować. Jak je rozpoznać i – co ważniejsze – jak je docenić?