Kim jest Wołodymyr Zełenski? Korespondent amerykańskiego „Time’a” od pięciu lat przygląda się mu się z bliska. W swojej najnowszej książce dokonuje bilansu jego rządów i stawia trudne pytania o przyszłość tego prezydenta, którego mandat przypadł na najgorszy dla Ukrainy czas.
Polska – Ukraina – Niemcy. Wybory 2023 – nowe otwarcie? Od pewnego czasu rośnie napięcie na linii Polska – Niemcy – Ukraina. Czy stosunki z naszymi sąsiadami zmienią się po przejęciu rządów przez dotychczasową opozycję? Czy jest szansa by zakończyć trwający konflikt a spór przemienić we współpracę? Jak kształtować się będzie polska polityka zagraniczna? Czy Tusk uzyska od Berlina reparacje i czy ma szanse na powrót do czasu przed tym jak Wołodymyr Zełenski wypowiadał się o Polsce w ONZ? O tym rozmawiają w dzisiejszym odcinku Karolina Wigura i Zbigniew Parafianowicz. Zaprasza Jakub Bodziony!
Roast w wykonaniu Zełeńskiego w Nowym Jorku nie był najwyższych lotów. Przypomniał nam jednak, że Ukraina nigdy nie będzie Ukrainą polskich marzeń. Będzie Ukrainą marzeń Ukraińców.
Główną motywacją nastoletniego Hunki, który walczył w nazistowskiej dywizji mordującej Żydów i Polaków, była zapewne nadzieja na niepodległą ojczyznę. Czym różniła się od motywacji jego polskich rówieśników, rwących się do walki po przeciwnej stronie frontów? Skutkami – Polacy nie walczyli w obronie ludobójstwa.
„Ja jestem jednoznacznie proukraiński. Ale nie uważam, że mamy z tego powodu spowodować kryzys na naszym rynku rolnym. Biorąc pod uwagę pomoc, której udzieliła Polska Ukrainie – a to jest prawie 400 czołgów, ponad 200 haubic, wyrzutni artyleryjskich, rakietowych i armat, setki tysięcy pocisków artyleryjskich – to można by chociaż oczekiwać odrobiny taktu”, mówi Witold Jurasz.
W dzisiejszej rozmowie Witold Jurasz i konflikt Ukraina–Polska. W ONZ Zełenski atakuje Polskę za embargo na ukraińskie zboże. Ukraina pozywa Polskę i zapowiada embargo na polskie produkty. Pytanie jednak, kto ma rację i jak zakończy się polsko-ukraiński kryzys zbożowy 2023? O co chodzi z wojną handlową? Czy zboże z Ukrainy rzeczywiście zalewa Polskę i czy w ogóle powinno się w Polsce znaleźć? Kolejnym tematem będzie trwająca polska afera wizowa.
Prezydent Ukrainy mówił o naszej wspólnej przyszłości w Europie bez rosyjskiego imperializmu. I to właśnie jest zadanie dla naszych polityków – odnaleźć się w wielkim politycznym przesunięciu, które stworzył sojusz Europy z Ukrainą. Czy podołają?
Moralną odpowiedzialność za śmierć dwóch obywateli Polski na jej terytorium ponosi Rosja, która prowadzi wojnę w Ukrainie. Jednak, jeśli rakietę wystrzeliła Ukraina, Polska powinna otrzymać od niej wyjaśnienia. Ze względu na dobro swoich obywateli, ale także na to, że podobne sytuacje mogą się powtarzać i należy stworzyć dla nich jasne zasady.
Moskwa systematycznie oskarża Kijów o bombardowanie cywilnych dzielnic miast w kontrolowanym przez nią Donbasie: czy media podjęły próbę weryfikacji tych oskarżeń? Rosja nie jest wiarygodnym oskarżycielem, ale na wojnie zbrodnie może popełniać też ofiara. Argument, że „teraz nie czas”, by się tym zajmować, bo może to zaszkodzić ukraińskiej sprawie, jest absurdalny.
Poniższy tekst miał się ukazać 14 kwietnia w „Gazecie Wyborczej” jako 1061. już, cotygodniowy felieton z cyklu „Prognoza pogody”. Jak niektórzy Czytelnicy „Kultury Liberalnej” zapewne wiedzą, nie ukazał się, a zamiast tego jego autor odszedł z redakcji.
W ostatnich dniach Ukraińcy z jednej strony cieszyli się z wycofania rosyjskich wojsk spod Kijowa, z drugiej – odkrywali kolejne dowody zbrodni wojennych, których Rosjanie dokonywali na okupowanych terenach. Jak wygląda codzienność i polityka w państwie, w którym toczy się wojna? Czy prezydent Zełenski jest bohaterem wszystkich Ukraińców? Na jakie ustępstwa zgodzą się Ukraińcy przekonani o zwycięstwie na polu bitwy? O tym Jakub Bodziony rozmawia z Michałem Potockim, szefem działu opinii w „Dzienniku Gazecie Prawnej”, współpracownikiem Nowej Europy Wschodniej.
O wizycie trzech premierów (i jednego wicepremiera) w Kijowie, politycznej transformacji Wołodymyra Zełeńskiego i kryzysie uchodźczym w Polsce.
Zaledwie w parę dni Putin stał się na Zachodzie następcą Hitlera – symbolicznej figury służącej nam za straszak i synonim absolutnego zła. Jeśli celem każdej walki czy wojny jest uzyskanie przewagi informacyjnej, która ostatecznie decyduje o zwycięstwie, to klęska rosyjska jest kompletna i nieodwracalna.
O ile jeszcze parę miesięcy temu zdecydowana większość obywateli sprzeciwiała się impeachmentowi, o tyle dziś, po ujawnieniu ukraińskiej afery, zwolenników i przeciwników jest już mniej więcej tyle samo. To szybka zmiana.
„Mamy kolejną ekipę frajerów, która myśli, że w polityce międzynarodowej działa to tak, że im bardziej my chcemy, tym bardziej nasz kluczowy sojusznik to uczucie odwzajemni”, mówi Radosław Sikorski.