„Pomimo obaw «Wołyń» odegra pozytywną rolę. Wywoła na nowo dyskusję na trudny temat, na który trzeba rozmawiać. Jeśli zamieciemy go pod dywan, powstaną fałszywe mity”, mówi były opozycjonista, poseł i doradca prezydenta Bronisława Komorowskiego.
„Ludzie nie wyciągają wniosków z przeszłości, a społeczeństwa mające obsesję na punkcie historii uczą się z niej najmniej”, przekonuje amerykański dziennikarz i historyk.
„Wołyń” Wojciecha Smarzowskiego, mimo przeważnie pozytywnych recenzji, nie spełnia pokładanych w nim nadziei. I to przede wszystkim tych, które wiązał z filmem sam reżyser.
Gdyby była to umoralniająca opowieść o złym nacjonalizmie, film zostałby zarżnięty. A tak mamy znakomity obraz bez zbędnej pedagogiki.
Czytając recenzję „Wołynia” autorstwa Karoliny Wigury i Jarosława Kuisza, miałam wrażenie, że widzieliśmy dwa różne filmy.
Na ekrany polskich kin wszedł właśnie „Wołyń” Wojciecha Smarzowskiego. Reżyser mówi, że ma on służyć polsko-ukraińskiemu pojednaniu. To brzmi jak ponury żart.
„Nawet jeśli intencje tzw. pedagogiki wstydu były najlepsze, nie wypaliła. Wywołała za to reakcję. Obecny sukces konserwatywnej prawicy na polu polityki historycznej jest zasługą «Gazety Wyborczej»” – twierdzi dyrektor TVP Historia.
Problematyka zbrodni wołyńskiej staje się centralnym elementem myślenia o relacjach polsko-ukraińskich. Tak jakby przekreśleniu uległy stulecia wspólnej – niejednokrotnie trudnej, ale wspólnej – przeszłości.
Tomasz Stryjek w rozmowie z Łukaszem Jasiną. Komentarz do Tematu Tygodnia „Ciężka zima, niedobory i bieda. Rok po Majdanie”.
Tygodnik „Kultura Liberalna” oraz Stowarzyszenie „Panorama Kultur” zapraszają na spotkanie Pojednanie przez trudną pamięć, które odbędzie się 23 sierpnia (piątek) o godz. 18.00 w redakcji Kultury Liberalnej w Warszawie W spotkaniu wezmą udział: Prof. Grzegorza Motyka (Instytut Studiów Politycznych PAN) Paweł Smoleński („Gazeta Wyborcza”) Piotr Tyma (Związek Ukraińców w Polsce) Aleksandra Zińczuk (Stowarzyszenie „Panorama Kultur”) […]
Wątek, który niezmiennie pojawia się tekstach naszych autorów poświęconych Ukrainie to przekonanie, że Polacy posiadają nadzwyczajne kompetencje w sprawach wschodnich, a osobliwie właśnie w tematyce ukraińskiej.