Najnowsza wersja powieści Patricii Highsmith to nie tyle kolejna opowieść o człowieku bez właściwości, co śmiała redefinicja tradycji jej dotychczasowych ekranizacji. Czarno-białe dolce vita miesza się tu z napięciem rodem z filmów Hitchocka.

„Szōgun” to nie tylko epickie widowisko historyczne, ale też dramaturgiczny majstersztyk; podstawą rozwoju akcji staje się tu sztuka przekładu.