To, co kierownictwo Prawa i Sprawiedliwości i część zwolenników tej partii zrobili z wypadkiem pod Smoleńskiem, to jedna z największych – o ile nie największa – nieprzyzwoitość polskiej polityki w historii III RP. Tragiczną śmierć 96 ludzi wykorzystano w dużej mierze do cementowania własnego obozu politycznego. I to w tak kuriozalny sposób, że – jeśli przypomnimy fakty – tragedia jawi się jako ponura farsa.
Jeśli naprawdę chcemy w Polsce coś zmienić, musimy przestać zastanawiać się, kto zaczął, a zamiast tego uzbroić się w nieco więcej cierpliwości nawet wobec nielubianych oponentów.
Szanowni Państwo! Aż trudno uwierzyć, jak radykalnie na przestrzeni ostatnich dwóch lat zmienił się stosunek Polaków do uchodźców. W 2015 r. 77 proc. społeczeństwa opowiadało się za ich przyjmowaniem. Dziś 76 proc. naszych rodaków jest temu przeciwna. Wynikom sondaży zapewne nie powinniśmy się dziwić. Seria zamachów na zachodzie Europy w 2015 i 2016 r. została […]
„To dla PiS-u jedyna szansa. Albo możemy iść bardzo radykalnie i rzeczywiście zmieniać Polskę, a wtedy władzę być może utrzymamy, albo możemy podzielić los AWS-u – porządzić trochę, a następnie oddać władzę, nic nie zmieniwszy”, mówi publicysta tygodnika „wSieci”.
Prawicowi dziennikarze niemal jednogłośnie albo wychwalają Donalda Trumpa, albo przekonują, że nowej administracji należy dać szansę, bo być może pozytywnie nas zaskoczy. Trudno doprawdy zrozumieć, skąd czerpią powody do optymizmu.
„Polskie społeczeństwo jest niechętne wobec obcych, a partie, które wykorzystały to podczas wyborów, znalazły się w pułapce tej nienawiści. Powtarzają więc, że musimy się bronić, musimy być wreszcie u siebie, a nie wykonywać rozkazy płynące z zewnątrz. To bardzo romantyczny dyskurs, który wciska się nam od maleńkości”.
W Polsce niechęć do uchodźców oraz stygmatyzacja w debacie publicznej postępuje mimo ich faktycznej nieobecności. A może właśnie z tego powodu.
Brexit postawił polską „niepokorną” prawicę w bardzo kłopotliwym położeniu. Nie wiadomo – cieszyć się czy niepokoić. Zwolennikom tej pierwszej opcji nosa utarł Jarosław Kaczyński, który powiedział jednoznacznie: „stało się coś bardzo, bardzo złego”, a następnie zaproponował stworzenie wielkiej unijnej armii.
Moja chwilowa absencja w „Kulturze Liberalnej” spowodowała, że ominąłem coś, czego ominąć niepodobna. Nadrabiam więc czym prędzej rażącą zaległość.
Jak się okazało po czasie, jedynymi ofiarami trotylu zostało szefostwo „Rzeczpospolitej”. Za nim, rykoszetem, cała redakcja „Uważam Rze” – wraz ze zwolnionym redaktorem naczelnym.