Media ujawniają kolejne fakty w sprawie grupy „Kasta”, która miała nękać niewygodnych politycznie sędziów pod parasolem Ministerstwa Sprawiedliwości. W historii tej afery wyróżnić można dwa punkty zwrotne.
Ostatnio aż w dwóch muzeach w Warszawie, znajdujących się zaledwie 300 metrów od siebie, można było oglądać biżuterię. Pomijając, iż obie wystawy usiłowały zreferować nam coś w rodzaju lśniącej historii Polski, niezwykłe było to, co je naprawdę łączyło. Otóż obie, co znamienne, rozpoczynały się od przypomnienia wielkich historycznych katastrof.
Pracownicy Ministerstwa Sprawiedliwości robili właśnie to, przed czym ostrzegali krytycy PiS-owskich zmian w sądach – nadużywali prawa, by atakować swoich prywatnych wrogów.
„Adrian Zandberg, idąc do wyborów razem z postkomunistami, ostatecznie zabija pojęcie «lewicy».. Ono już dzisiaj nic nie znaczy. Cokolwiek powstanie po wyborach, to musi już być zbudowane nowym językiem”, mówi znany aktywista miejski, były radny dzielnicy Śródmieście m.st. Warszawy.
Rząd Prawa i Sprawiedliwości dąży do jak najlepszych relacji z administracją Donalda Trumpa. Tygodnik „Sieci” zazwyczaj wspiera politykę obecnego gabinetu. Tyle teoria. W praktyce sprawy mogą wyglądać inaczej. Donald Trump prowadzi wojnę handlową z Chinami, a jedną z firm, które krytykuje szczególnie ostro, jest Huawei. Tymczasem tygodnik „Sieci” zamieszcza publikacje przychylne dla chińskiej firmy i nierzadko krytykujące… amerykańskiego prezydenta. Kto je pisze? Nie wiadomo.
Warto do tego olbrzymiego tomu zajrzeć z jednej prostej przyczyny: jego lektura pozwala odbrązowić matuzalemowe sylwetki obu panów, do których przyzwyczaiły nas media w latach 90. Gustawa Herlinga-Grudzińskiego w pozie Katona, i Giedroycia – w pozie Scypiona Afrykańskiego.
Szanowni Państwo! Praca. Ten element życia niemal zawsze pojawia się w naszych wyobrażeniach dotyczących przyszłości. Wersje tej przyszłości są generalnie dwie. Optymistyczna mówi, że dzięki rozwojowi technologii, w tym sztucznej inteligencji, coraz większą liczbę obowiązków zawodowych będą przejmowały maszyny. My zaś będziemy mogli cieszyć się coraz większą ilością czasu wolnego. Wersja pesymistyczna – w tej […]
Dla Braudela okres od XVI do XVIII wieku to przede wszystkim czas formowania się kapitalizmu jako najbardziej wpływowej i skutecznej formy życia materialnego ludzkości. Szkoda tylko, że system ten służy przede wszystkim sam sobie. Nawet najwięksi jego gracze – od Fuggerów po Rockefellerów – są ostatecznie narzędziami dziania się rynku.
„Dla niektórych osób, które dobrze odnajdują się elastycznym rynku pracy, to była pozytywna zmiana. Ale powstała ogromna warstwa klasy średniej, która żyje w ciągłej niestabilności i nie ma żadnych zabezpieczeń socjalnych. Ten rewolucyjny rodzaj gospodarki dla większości okazał się fałszywą nadzieją”, mówi amerykańska dziennikarka i autorka książki „Fuchy, dzieła, zlecenia. Praca przyszłości czy przyszłość pracy?”.
„Nikt nie pracuje tysiąc razy ciężej niż druga osoba i nikt nie jest sto razy bardziej inteligentny niż druga osoba. Ci na górze grają na innych zasadach” – mówi Kamil Fejfer, autor „Magazynu Porażka” i analityk rynku pracy.
Do rąk czytelników trafiło niedawno wznowienie „Złodziei snów” Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby, która w sposób bliski wrażliwości kilkuletniego dziecka mówi o kryzysie rodzinnym, braku ciepła, o samotności oraz niełatwej drodze do odzyskania „skradzionych snów”.
Czym różni się śmierć w małym miasteczku od tej, która czeka w wielkim mieście? Czy w miejscach, które powoli odchodzą do historii, nawet duchy nie mają dokąd się udać? Denis Côté zabiera widzów w podróż do jednego z takich miejsc, gdzieś pośrodku niczego w zimowej scenerii Kanady.