Zupełnie błaha sprawa kilku słów w amerykańskim magazynie zamieniła się w Polsce w Poważną Sprawę Państwową. Polski rząd i jego prawicowa machina propagandowa są zorganizowane właśnie do tego rodzaju działań. Zareagowaliby dokładnie tak samo, niezależnie od tego, jakich słów użyłaby Gessen.
Wydarzenia marcowe, przynajmniej w moim środowisku, to jest akademickim związanym z Uniwersytetem Jagiellońskim, traktowano jako efekt ostrej walki politycznej na szczytach ówczesnej władzy przy stosunkowo biernej postawie zdecydowanej większości społeczeństwa.
8 marca, w dniu upamiętniającym 50. rocznicę protestów na Uniwersytecie Warszawskim, polski rząd przedstawił swoją oficjalną linię: wydarzenia z roku 1968 to „ogólnopolski ruch społeczny przeciwko komunizmowi”, który został zmiażdżony przez „komunistów”, odwołujących się do nagannego antysemityzmu.
Szanowni Państwo! „Liberały-aferały” – taki przydomek przylgnął na początku lat 90. do polskich środowisk liberalnych i to mimo że właśnie wtedy Polska przy aprobacie sił politycznych z różnych stron wprowadzała daleko idące reformy wolnorynkowe w imię indywidualnej wolności. Niechęć do liberałów pozostała potężną bronią także w kolejnych latach, a manifestowała się słynnym „Balcerowicz musi odejść” […]
„Czy rozmaite tendencje do ograniczania praw liberalnych, które występują także w krajach Zachodu, będą miały wpływ na losy kapitalizmu? I odwrotnie: czy kapitalizm i kapitaliści chcą wolnych ludzi? Być może wystarczą im tacy, których wolność ogranicza się do wyboru między samochodem takiej lub innej marki?”.
Czy kapitalizm potrzebuje liberalizmu? 14 grudnia, godz. 18, Stary BUW
Książka „Solidarność a polityka antypolityki” Davida Osta została ukończona w 1989 r. Znakomicie wpisuje się jednak w obecny klimat słodko-gorzkich obrachunków ostatniego ćwierćwiecza, stanowiąc – wbrew dzisiejszym tendencjom – pochwałę naszych wyborów sprzed lat.
Szanowni Państwo, Kiedy spogląda się dziś na lata 90., można odnieść wrażenie, że Polacy zamienili bramę stoczni gdańskiej na bramy strzeżonych osiedli. Potencjał protestu został nie tyle spacyfikowany, co powoli wypalał się w codzienności. Świetnie, zwięźle ujmuje to w publikowanym przez nas tekście Jacek Kołtan: „Zadziwiające jest tempo, z jakim w ciągu kilku zaledwie lat […]
Z Davidem OSTEM rozmawia Ewa SERZYSKO
Paweł Marczewski Prawdziwi polscy oburzeni Stało się – Polska doczekała się autentycznych protestów oburzonych. Nareszcie nie protestuje jedynie niewielka grupa zapatrzonych w Hiszpanię i Grecję lewaków oraz znudzonej młodzieży z dobrych domów. Głosy sprzeciwu rozlegają się w całej Polsce i wśród Polaków na obczyźnie, we wszystkich klasach społecznych. Z oburzenia nie posiadają się zarówno pracownicy […]
Paweł Marczewski Gdzie się podziało pisarstwo polityczne? „Dlaczego liberałowie nie piszą już ważnych książek?” – pyta Michael Kazin na łamach „The New Republic”. Czemu nie ma dziś pisarzy o ostrym piórze i żywym zmyśle analizy, którzy stworzyliby język pozwalający nazwać dzisiejsze problemy społeczne i ekonomiczne? Kazin wylicza niektórych autorów, którzy stworzyli w latach 60. podwaliny […]
Kacper Szulecki Jak wyciosać Okrągły Stół na nowo? Bez trudu można było przewidzieć, że w dwudziestą rocznicę wydarzeń z 1989 roku nastąpi wysyp publikacji związanych z upadkiem PRL. W gąszczu rocznicowych rozmaitości bez większego echa przeszła monografia Pauliny Codogni. Czy jest to wina przesytu na rynku czy raczej samej książki? Albo – pytając szerzej – […]