Z centrum widać najwięcej
Doczekaliśmy się wreszcie dokumentu, który można by nazwać „programowym” dla obecnego pontyfikatu. Przesłaniem papieża jest praca nad tym, żeby każdy człowiek na świecie „czuł się naprawdę jak u siebie w domu”.
W ubiegłym tygodniu ukazała się trzecia encyklika papieża Franciszka, zatytułowana „Fratelli Tutti”. Szybko została uznana za dzieło podsumowujące dotychczasowy pontyfikat kardynała Jorgego Bergoglia. Od objęcia tronu Piotrowego obecny papież podkreśla, że pragnie być głosem biednych i uciśnionych, starając się w ten sposób pokazywać inne, nieco czasem zapomniane oblicze katolicyzmu, skupione na pomocy drugiemu człowiekowi. Taka […]
Forma encykliki może zniechęcać do lektury. Argumenty papieża bywają niejasne. Jednak zasadnicza treść jest spójna z filozofią polityczną Oświecenia.
„Fratelli Tutti” określiłabym „encykliką czasów powikłanych”. Czasów, w których wydaje się, że nauczanie papieża nie może być już subtelnym teologicznym wywodem na miarę Benedykta XVI, ale pełnym pasji wezwaniem do braterstwa, troski o najsłabszych i zadbania o sprawiedliwość.
W dobie sekularyzacji, nie ma dla Kościoła zbawienia poza wizją Franciszka. Jeśli jest sens, by Kościół przetrwał, to tylko ten reprezentowany przez obecnego biskupa Rzymu.
W pewnym sensie rozumiem, że hierarchowie rzymskokatoliccy mogą się obawiać, że jeśli ludzie – te 10,5 miliona, które pojawia się na mszy w zwykłą niedzielę – teraz przestaną uczestniczyć w życiu Kościoła, już nigdy do niego nie wrócą. Takie myślenie uważam jednak za wyraz braku wiary w Boga i, jednocześnie, we własną sprawczość.
Filmowy portret Franciszka i Benedykta XVI to nie tylko popis aktorskich umiejętności: to przenikliwa refleksja o relacji papiestwa oraz historii.
„Żeby zbudować jakikolwiek pozytywny program, polski Kościół musiałby dokonać ogromnego wysiłku ludzkiego, intelektualnego i instytucjonalnego. A tak mogą wyjść na ambonę i grzmieć przeciwko gejom. Jak ja mam to traktować poważnie?”.
Ekologia jest totalna. Wszyscy oddychamy tym samym powietrzem i pijemy tę samą wodę. Wszyscy zmagać się będziemy z tymi samymi konsekwencjami prowadzenia lub zaniechania polityki względem środowiska, w którym żyjemy. Zrozumienie tego faktu może sprawić, że zbudowany wokół polityki ekologicznej konsensus może być jednym z najbardziej wspólnototwórczych, jaki w silnie polaryzujących czasach w ogóle jest możliwy. Wymaga to jednak niezwykłej dojrzałości.
Dla uzdrowienia sytuacji niezbędne jest przyjęcie – zarówno przez kościelne władze, jak i ogół kleru, społeczeństwo i władze, że ksiądz jest takim samym obywatelem jak każdy inny, a Kościół rzymskokatolicki – jego pracodawcą, odpowiedzialnym za działania swoich przedstawicieli.
Szanowni Państwo, 7,5 procent – taki odsetek ankietowanych uważa, że ksiądz Henryk Jankowski zasługuje na pomnik. Przeciwnego zdania jest 57 procent respondentów, a opinii w tej kwestii nie ma niemal 4 na 10 pytanych. Już ten jeden sondaż pokazuje, jak „kontrowersyjną osobą” jest były proboszcz parafii pod wezwaniem świętej Brygidy w Gdańsku. I to także […]
„Nasi hierarchowie to ludzie skwaszeni, zalęknieni zmianą mentalności Polaków, która będzie oddziaływać na ograniczenie przywilejów Kościoła. Czują lęk przed transformacją z pozycji Kościoła walczącego w kierunku Kościoła chcącego zrozumieć człowieka. Kościół został upasiony licznymi przywilejami, jest rozlazły i warstwie intelektualnej po prostu płytki. Odpowiada mu ten podział na prawdziwych Polaków i zdrajców, na którym karierę robi Kaczyński”, mówi współautor głośnej książki o pedofilii w Kościele pt. „Żeby nie było zgorszenia. Ofiary mają głos”.
Pomnik księdza Jankowskiego wrócił na swoje miejsce. To dobrze. Czy powinien stamtąd zniknąć? Jak najszybciej. Ale decyzją lokalnych władz, którą Kościół powinien poprzeć. Co zrobić, by tak się stało? Przestać korzystać z usług Kościoła. To droga żmudna, ale na dłuższą metę jedyna.
Szanowni Państwo! „Ręka podniesiona na Kościół to ręka podniesiona na Polskę”, ponieważ „fundamentem polskości jest Kościół i jego nauka i nie może być Polski bez Kościoła”, powiedział blisko trzy lata temu Jarosław Kaczyński na obchodach 24. rocznicy powstania Radia Maryja – dwa miesiące po wyborczej wiktorii PiS-u. „Ojcze Dyrektorze”, zwracał się do Tadeusza Rydzyka Kaczyński, […]
„Strategia narodowo-katolicka ma w Polsce solidne podstawy społeczne. Jest reprodukowana wielogeneracyjnie, sprowadza się do znanych i wiarygodnych symboli. Nie spodziewam się, żeby polski Kościół zaczął podążać drogą imitacji ideałów centrum, czy też liberalizacji, bo to mu się zwyczajnie nie opłaca”.