„Coming out po polsku” to swoista kapsuła czasu sprzed dekady, pełna nadziei i optymistycznych scenariuszy. Niestety – niespełnionych. 10 lat później film (a raczej współczesna rzeczywistość) boleśnie rozczarowuje.
„Zrolowany wrześniowy Vogue” to mikropowieść o pustce i zachłannym pragnieniu seksualnego wyzwolenia. Czy w państwie, w którym słowo „tolerancja” jest frazesem kryjącym w sobie przykry dualizm – absurdalne przeciwstawienie inności i normy – queerowa proza Skurzyńskiego pozostawia nas z jakąkolwiek refleksją?
Nominowany do Złotej Palmy w Cannes „Matthias i Maxime” to nie tylko najbardziej powściągliwy z filmów Dolana, ale też najwyraźniejszy, jak dotychczas, manifest jego quebeckiej tożsamości.
W 2007 roku André Aciman wydał książkę „Tamte dni, tamte noce” – opowieść o homoseksualnej miłości, która odmienia życie głównego bohatera. Dziesięć lat później na jej kanwie powstał głośny film. Dziś autor wraca z kontynuacją tej historii – ukazując nie tyle polityczną walkę o prawa mniejszości, ile indywidualne dramaty i świat emocji.
Na jubileuszowej edycji festiwalu krytyków sztuki filmowej zaprezentowano kilka najgłośniejszych i pobudzających do debaty tytułów tego roku – jak chociażby „Portret kobiety w ogniu” Céline Sciammy oraz „Najlepsze lata” Jonaha Hilla.
Problem z „Sodomą” Martela polega na tym, że seksualnością księży chce tłumaczyć wszystkie zjawiska. Jeśli kogoś interesują ploteczki zza Spiżowej Bramy, to „Sodoma” jest lekturą dla niego. Ale będzie to niewielka pomoc w zrozumieniu kryzysów współczesnego Kościoła.
Szanowni Państwo! „Hamulce puściły. Kościół do bicia” – ogłosił na okładce weekendowy magazyn „Rzeczpospolitej”, całość ilustrując rysunkiem zakrwawionej ryby uderzanej młotkiem. W środku czytamy zaś, że „Gazeta Wyborcza”, gdzie ukazują się artykuły krytykujące Kościół, przypomina… antysemicki tygodnik „Der Stürmer”, który w czasach nazistowskich „uparcie, wręcz obsesyjnie zajmował się tematem deprawowania niemieckich pacjentek przez żydowskich lekarzy […]
„Są klerycy, którzy tworzą związki, a nawet nie wierzą w Boga, ale nie podpadają przełożonym i formalnie się sprawdzają. To są pozory na użytek wewnętrzny, których łatwo można się wyuczyć. Seminarium w tej formie to nauka pozoranctwa”, mówi reporter, autor książki „Celibat. Opowieści o miłości i pożądaniu”.
W walce przeciwko prawom osób o innej orientacji seksualnej reprezentanci polskiej prawicy raz po raz gubią się w argumentach. Z jednej strony, słyszymy, że ich celem jest obrana „prawa naturalnego” czy porządku Natury. Z drugiej, mówi się nam, że zagrożona jest przede wszystkim polska tradycja i wartości, a więc nasza specyficzna kultura.
„Mnie naprawdę szlag trafił, kiedy zorientowałam się, że polska młodzież ma gorszy start niż młodzież w innych krajach. Bo to jest gorszy start”. O stanie edukacji seksualnej w Polsce mówi znana modelka, autorka książki „SEXEDPL”.
Czy wyprawa czarnoskórego muzyka na utwierdzone w stereotypach rasowych amerykańskie Południe może wywołać zmianę społeczną?
Kilka dni temu sąd w niewielkim mieście w prowincji Anhui uznał, że za „tworzenie i sprzedawanie pornografii” należy się przykładny wyrok i wlepił dziesięć lat więzienia za gejowski erotyk.
Karol Radziszewski jest mądrzejszy niż ja. Wiadomo, że jak coś takiego się pisze, brzmi to z przekąsem i ma być w tym niby ukryty „ładunek krytyczny”, ale nie jest. Karol dużo więcej widział, dużo więcej wie, a ja staram się z tym zmierzyć całe spotkanie.
„Miłość” to książka nierówna: w wielu miejscach pęknięta, gdzieś przegadana, w innej części ledwie naszkicowana. Przyjęłabym ją do wiadomości i pewnie bym o niej nie pisała, gdyby nie ta nieszczęsna nominacja do top-listy czasopisma, które chciałoby być opiniotwórcze.
Czy muzułmanin, który popełnia akt terroru w imię islamu, jest muzułmaninem prawdziwym i pełnym, nawet jeśli całe swoje życie był daleki od wiary, a muzułmaninem nieprawdziwym, nie-do-końca muzułmaninem, jest muzułmański liberał?