Joanna Klimczyk Woolf jak Monty Python Virginię Woolf można czytać na kilka sposobów. Przetestowałam wszystkie. Sposób pierwszy polega na opieraniu się narastającej irytacji spiętrzonymi konstrukcjami poetyckich rejestrów najdrobniejszych drgnień w umyśle bohaterów, albo koncentracji na wielowymiarowej i spękanej strukturze psychiki bohaterów. Ten sposób czytania Woolf mam już za sobą i zdecydowanie go dziś odrzucam. Nie […]
Joanna Klimczyk Osaczona Występowała w Carnegie Hall, koncertowała u boku Aznavoura, śpiewała w Szwecji i Wielkiej Brytanii, regularnie przyciągała fanów (głównie płci męskiej) do paryskiego hotelu Lutetia. Porzuciła męża, najbardziej oddanego jej mężczyznę i wybawcę (to on wyciągnął ją z getta, ratując jej życie), na rzecz swobody nawiązywania krótkotrwałych romansów. Używając współczesnych pojęć, nazwalibyśmy ją […]
Joanna Klimczyk W imię piłki i matki Gdy piszę te słowa, Péter Esterházy zapewne ogląda finał mundialu, choć nie grają w nim Węgrzy, bo w ich drużynie nie ma co szukać takich zawodników, jak Bozsik, Puskás, czy Hidegkuti. A oni nieustannie pojawią się w jego powieści. Miłość węgierskiego pisarza do futbolu – miłość dla niekibica […]
Joanna Klimczyk Niby-lekkość Kryminały, jak smaki, mają swoją porę. Przynajmniej dla mnie. Jesień i zima należą do Skandynawów – na przykład Mankella czy Indriðasona. Pora letnia jest czasem Marininy. Bywa, że i komisarza Montalbano, bohatera wyjątkowych w nastroju opowieści kryminalnych autorstwa Andrei Camillerego. Niestety, z niezrozumiałych dla czytelnika powodów wydawnictwo Noir sur Blanc nie rozpieszcza […]
Joanna Klimczyk Pochwała udręki Książka Pamuka jest irytująca niemal pod każdym względem. Zacznijmy od objętości. 750 stron wystarcza, by zamęczyć czytelnika, zważywszy, że fabuła jest mało skomplikowana, a konsekwencje nielicznych zwrotów „akcji” – jeśli w ogóle można w odniesieniu do opowieści snutej przez narratora użyć tego słowa – łatwe do przewidzenia. Lata 70. XX wieku. […]
Joanna Klimczyk Trochę nudy i zwyczajne demony Czytelnik, który chciał sięgnąć po tę biografię Kapuścińskiego, nie miał łatwego zadania. Głównie dlatego, że zanim książka pokazała się w księgarniach, dowiedział się o niej wszystkiego, a nawet więcej, niżby sobie życzył. Przez „wszystko” rozumiem nie tylko streszczenie zasadniczych i „kontrowersyjnych” (używam cudzysłowu, bo owa kontrowersyjność w moim […]
Joanna Klimczyk Odcienie pożądania Ona, Léonie Vallon, zwana Léą de Lonval, czterdziestodziewięcioletnia zamożna kurtyzana, posiadaczka „ciała dobrej jakości”, ale i kobieta z klasą, która wie, że nawet najbardziej krągłe pośladki i atrakcyjne piersi, o doświadczeniu nie wspominając, nie wygrają z metryką. On, czyli Fred, znany bardziej jako Chéri, dwudziestopięciolatek, syn dawnej damy do towarzystwa i […]
Szanowni Państwo, eurowybory za nami, a horror kryzysu edukacji pozostaje. Polski koszmar? Okazuje się, że problem, który wyglądał na lokalny, ma być może zasięg ogólnoświatowy – o czym przekonuje nas dziś w swoim tekście sama Martha C. Nussbaum. Czy idea uniwersytetu rozsypuje się na naszych oczach? Czy w XXI wieku studia wyższe powinny być dostępne tylko dla najzdolniejszych? […]
Szanowni Państwo, już wiemy, co uwodzi współczesną intelektualistkę. Czas na parytet! Ireneusz Krzemiński podejmuje polemikę z Jadwigą Staniszkis, Agatą Bielik-Robson i Joanną Klimczyk („Kultura Liberalna” z dn. 9 marca 2009 r.), a następnie przechodzi do sedna sprawy: co dziś uwodzi współczesnego intelektualistę? Swoje stanowisko w przedmiocie uwodzenia przedstawiają Wojciech Przybylski oraz Marcin Dobrowolski. Zapraszamy do lektury! Ireneusz Krzemiński […]
Jadwiga Staniszkis Przekraczanie własnych granic Najbardziej interesuje mnie i uwodzi u innych zdolność do przekraczania własnych granic w czasie analizy otaczającej nas rzeczywistości. Granic tak założeniowych, jak i logicznych – nawet logika ma bowiem korzenie kulturowe; inny punkt startu wyznaczany przez tradycję kulturową doprowadził do logiki dwuwartościowej, a inny – do logiki wielowartościowej. Szczególnie pociągająca […]