Szanowni Państwo! „Mówiąc zupełnie szczerze, jest to trochę jak wróżenie z fusów” – tak prezydent Stanów Zjednoczonych Joe Biden skomentował w rozmowie z dziennikarzami możliwość nowej odsłony konfliktu rosyjsko-ukraińskiego. Sytuacja nie wyglądała tak groźnie od lat. Rosyjskie wojsko w skali niewidzianej od dekad zgromadziło się przy granicy z Ukrainą. Czy dojdzie do inwazji? Nikt nie […]
„W Niemczech mówi się o tak zwanych Russlandversteher, albo nawet Putinversteher, czyli ludziach, którzy skłonni są usprawiedliwiać Rosję i Putina. Ale nawet duża część z nich jest coraz bardziej gotowa przyznać, że prezydent Rosji poszedł tym razem za daleko” – mówi niemiecki politolog Wolfgang Merkel.
„Ukraina jest daleko i Niemcy nie mają dla niej empatii, podobnie zresztą jak dla innych naszych sąsiadów na wschodzie. Większość Niemców nigdy tam nie była. Do tego istnieje w Niemczech rodzaj romantyczno-uczuciowego stosunku do Rosji” – mówi niemiecki dziennikarz polityczny Christoph von Marschall.
Dwuznaczna postawa Niemiec wobec groźby ataku Rosji na Ukrainę wzbudziła szereg negatywnych komentarzy. Berlin zablokował część dostaw broni dla Kijowa, a były dowódca niemieckiej floty stwierdził, że „Ukraina nigdy nie odzyska Krymu, a Putin chce jedynie szacunku”. Coraz częściej pojawia się pytanie, czy Berlin jest jeszcze wiarygodnym sojusznikiem. Jakie są wielowiekowe tradycje niemieckiej polityki wobec Rosji? O tym Jakub Bodziony rozmawia z Piotrem Burasem.
Te cztery czynniki, każdy na swój sposób, łącznie mogą wywołać dla Polski efekt „złej synergii”. Stanu, w którym nakładające się nieszczęścia zmieniają radykalnie położenie państwa. Wobec każdego z tych procesów nasz kraj jest albo bezradny, albo zapóźniony, albo w ogóle niezdolny do systemowego zrozumienia wyzwań.
Szanowni Państwo! W tym roku mija trzydzieści lat od podpisania przez Polskę i Niemcy traktatu o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy. Jednak nazwa owego traktatu wydaje się jakby nie na czasie. Można odnieść wrażenie, że czasy przyjaznej współpracy należą do przeszłości – zarówno w odniesieniu do relacji z Niemcami, jak i szerzej, z Europą. Liczba […]
„Rzeczywiście, płacimy pewną cenę za konflikt wewnętrzny. Ten podział jest naszą słabością, a nasi przeciwnicy z pewnością rozgrywają nas za jego pomocą. Dzisiaj po obu stronach potrzebna jest rozwaga, a nie gra na nastrojach” – mówi europoseł PiS-u Zdzisław Krasnodębski.
Polska miałaby dużo większy wpływ na funkcjonowanie Unii, gdyby rzeczywiście zaangażowała się w pracę nad jej agendą. To absolutnie nie oznacza, że miałaby zgadzać się na wszystko i przyjmować służalczą postawę wobec Niemiec. Niestety, obecnie rząd w Warszawie nie może być dla kogokolwiek partnerem, bo nie wykazuje żadnego konstruktywnego zaangażowania.
Po 1989 roku w relacjach z Niemcami stworzono ramy dialogu opartego na partnerstwie. Niestety, od 2015 roku pisanie historii od nowa jest jednym z programowych zadań rządzącej koalicji.
Kiedy w 1979 roku George Steiner wydał powieść, której głównym bohaterem jest Hitler odnaleziony po wojnie w brazylijskiej dżungli – wybuchł skandal. Autora oskarżono o wybielanie niemieckich zbrodni i gloryfikowanie postaci Führera.
Opublikowany niedawno nowy raport Międzyrządowego Panelu do spraw Zmian Klimatu nie pozostawia wątpliwości – potrzebne są szybkie, skoordynowane i radykalne działania. Jeśli jednak 2021 rok miał być rokiem „klimatycznych wyborów”, to wyniki z Norwegii, Niemiec i Czech nie napawają optymizmem.
Partia Angeli Merkel przegrywa wybory do Bundestagu i najprawdopodobniej znajdzie się w opozycji. Jak wygląda niemiecka scena polityczna po 16 latach słynnej kanclerz?
Szanowni Państwo! Niemiecka polityka nie jest w Polsce najpopularniejszym tematem do rozmów przy rodzinnym stole. A szkoda! 26 września w Niemczech odbędą się wybory parlamentarne – nasz zachodni sąsiad będzie miał nowego kanclerza lub kanclerkę. Po szesnastu latach urzędowania właśnie dobiega ostatnia kadencja Angeli Merkel w fotelu kanclerki Republiki Federalnej Niemiec. Media nie tylko niemieckie […]
Gdy w fotelu kanclerki zasiądzie wkrótce kanclerz, zmieni się emocja niemieckiej sfery publicznej. Dla outsiderów może to być niepokojąca perspektywa.
Merkel przez ponad dekadę była dominującą osobowością na niemieckiej scenie politycznej. Teraz powstaje pytanie, kto może wejść w jej wielkie buty.