Znamy laureatów 15. edycji Nagrody Literackiej Gdynia
Nagroda Literacka GDYNIA 2020 trafiła w ręce czworga laureatów wyłonionych spośród dwudziestu nominowanych twórców.
Artykuły oznaczone tagiem:
"poezja"
Zbiór słów o bardzo szczególnej strukturze. O Valérym, Mallarmém i samowystarczalności literatury
Poezja Valéry’ego i Mallarmégo to dwa przykłady literatury, w której sensem dzieła poetyckiego jest ono samo. Nie służy ono niczemu: ani polityce, ani społeczeństwu, ani nawet rozwojowi duchowemu jednostki. Po prostu istnieje jako zbiór słów. Nie można uczynić z nimi czegokolwiek w intelekcie. Można je tylko niemo kontemplować.
Goście, premiery i nowości wydawnicze na gdyńskim festiwalu Miasto Słowa
Już za tydzień dowiemy się, kto zdobył Nagrodę Literacką Gdynia. Od poniedziałku rozpoczyna się towarzyszący nagrodzie festiwal Miasto Słowa. Obu wydarzeniom patronuje „Kultura Liberalna”.
Utracony skarb wolności. O zapiskach wojennych René Chara
„Feuillets d’Hypnos” to zbiór krótkich not i aforyzmów René Chara, który powstał w okresie niemieckiej okupacji. To właśnie w nich francuski poeta postawił jedno z najważniejszych politycznych pytań epoki przełomu: jak zachować ducha braterstwa i politycznej wolności, który zrodził się w wyjątkowym czasie wojny? I czy w ogóle jest to możliwe?
Historia w głowie, w sercu i w innych miejscach. O współczesnym katastrofizmie i antologii poezji grupy „Żagary”
W Bibliotece Narodowej Ossolineum ukazała się niedawno opasła antologia poezji grupy „Żagary”. Lektura na dziś? Jak najbardziej. Żagarystów określa się zazwyczaj jako poetów katastroficznych, a debata publiczna od kilku lat wygląda coraz częściej jak manifest katastrofizmu. Są jednak pewne różnice.
Nowe fakty, domysły i białe plamy. O biografii Zuzanny Ginczanki autorstwa Izoldy Kiec
Zginęła tragicznie zanim jej talent rozkwitł na dobre. Dziś jej postać i poezja są odkrywane na nowo. O Zuzannie Ginczance nadal jednak wiemy zaskakująco niewiele. Izolda Kiec zbiera fakty, ale też stara się wyjaśnić to, co w przypadku tej poetki niewyjaśnialne – znaleźć przyczyny jej nieszczęśliwych miłości i domniemanej samotności.
Znamy nominacje do Nagrody Literackiej GDYNIA
W tym roku kapituła nagrody wybierała spośród rekordowej liczby 537 tytułów. Wśród nominacji m.in. „Zdrój” Barbary Klickej, „Płuczki” Pawła Piotra Reszki i przekład Prousta autorstwa Wawrzyńca Brzozowskiego.
Grecja bolesna. Recenzja „Dni 1941–1956” Jorgosa Seferisa
Wielotomowe wydanie dzienników Seferisa było wydarzeniem w Grecji końca XX wieku. Zawiera on zapisy na tematy prywatne i publiczne, noty poetyckie, uwagi osobiste i polityczne, lecz żaden z tych rodzajów zapisów nie osiąga wyraźnej przewagi. Świat widziany przez Seferisa jest jak gdyby zamglony, niezbyt wyraźny i trudny do uchwycenia.
Żydowskie poetki, polskie Żydówki. Tożsamość do czytania. O antologii poetek jidysz „Moja dzika koza”, Ginczance i „Tańcu demonów” Ester Singer Kreitman
Piszę dziś o kobietach, o żydowskich twórczyniach i o języku jidysz. Piszę dziś o naszym literackim dziedzictwie, którego nie znamy i o które nie dbamy. Podobnie jest z większością autorek, których twórczość zawarta została w zbiorze „Moje dzikie kozy”. I dlatego antologia poetek jidysz jest tak ważna.
Listy do „hiacyntowej dziewczyny”. Wyznanie T.S. Eliota
Po pięćdziesięciu pięciu latach od śmierci T.S. Eliota biblioteka Uniwersytetu w Princeton udostępniła listy poety do jego młodzieńczej miłości Emily Hale. Równocześnie światło dzienne ujrzała skierowana do czytelników i czytelniczek nowo otwartej kolekcji nota Eliota, zawierająca gorzkie wyznanie miłości. Twitter T.S. Eliot Estate oszalał. Czy listy Eliota do Hale rzeczywiście zmienią nasz sposób interpretacji jego poezji?
„Tak że zostaje tylko uniwersytet”. Uwagi o korespondencji Czesława Miłosza i Jana Błońskiego
Jest rzeczą pewną, że wśród opublikowanych dotąd korespondencji wielkich polskich intelektualistów XX wieku listy Miłosza i Błońskiego należą do pozycji najistotniejszych. Miłosz to gigant poezji i eseistyki, Błoński – krytyki literackiej. Jedyne wątpliwości budzi tylko edytorski aspekt tego tomu.
„Dar doszukiwania się problemów absolutnie wszędzie” [Odpowiedź Jackowi Głażewskiemu]
Gdyby każdy twórca pojawiający się na kartach tej książki miał swój „pogłębiony”, „kontekstowy” i „komentujący” przypis, objaśnienia zmieniłyby się w historię literatury, a to nie było ani moim zamiarem, ani ambicją, ani nie byłoby zgodne z tym, co sam Głażewski postuluje.