Prawie czterdzieści funduszy celowych, wydających pieniądze poza ustawą budżetową, powoływanych kompulsywnie od czasu objęcia funkcji premiera przez Mateusza Morawieckiego, tworzy system „nowego państwa”, który pogrąża Polskę w coraz większym chaosie. Olbrzymie kwoty krążą po Polsce spięte w jeden mechanizm rządzenia poza tradycyjnym systemem.
„Jaśmina Berezy” – debiut Karoliny Jaklewicz, w którym autorka porusza kwestie aborcji i eutanazji – wyrasta z oporu wobec ideologizacji spraw, które daleko wykraczają poza wszelkie słowniki pojęć. Wydane po niej „Czarne łabędzie, biały puch” opowiada o współczesnej, niekoniecznie biologicznej rodzinie. To dyskretne prozy, które budują napięcia i nie narzucają odpowiedzi.
Czy z bezradności wobec władzy zmieniamy się w chamów? Jak na tle polskiej historii prezentuje się nasza obecna sytuacja polityczna? Czy opozycja wyciągnęła wreszcie wnioski z 2015 roku? Zapraszamy na dyskusję Jarosława Kuisza z Bartłomiejem Sienkiewiczem.
Sierpniowy zryw Białorusinów sprzed dwóch lat dawał nadzieję na zmianę za wschodnią granicą UE. Protest istotnie stanowił preludium – ale do procesów, które idą w odwrotną stronę. A polski rząd reaguje na nie fatalnie. Kryzys na granicy polsko-białoruskiej trwa już rok.
Szanowni Państwo! Choć lato jest w pełni i nadchodzi kolejna fala upałów, my martwimy się, jak uda się przetrwać zimę. Mimo że teraz takie pytanie może wydawać się nadmiernie dramatyczne, to wraz ze spadkiem temperatur okaże się, że to najważniejsze pytanie Polaków i wszystkich Europejczyków. Należy zdać sobie sprawę z następujących faktów. Europa przeżywa kryzys […]
„Rosja jest przekonana, że Unia Europejska nie jest gotowa na zmierzenie się z długotrwałą wojną w Ukrainie. W obecnej sytuacji dochodzi do konfrontacji dwóch światów – świata pokoju i świata wojny. Musimy być przygotowani na zapłacenie ceny za wsparcie Kijowa”, mówi marszałkini litewskiego Sejmu.
Populiści i autokraci często odwołują się do historii, aby uzasadnić swoje rządy. Dlaczego jest to tak skuteczne i czy możemy się temu przeciwstawić?
Pod koniec lat pięćdziesiątych cała rodzina Itzhaka Goldberga wyemigrowała z Polski do Izraela. W drugiej części autobiograficznego eseju autor opisuje trudne doświadczenia ocalałych z Holokaustu w nowym żydowskim państwie oraz powrót do Polski w czasach transformacji.
Na wakacje do Afryki czy w Polskę? Książki z wydawnictw Muchomor oraz Dwie Siostry proponują oba kierunki. Pierwsza z nich to malarska, oparta na zmysłach podróż, druga –kompendium podróżnicze. Problem w tym, że w pierwszej Afryka jest dziwnie niezróżnicowana kulturowo, drugą trudno zaś potraktować jak praktyczny przewodnik.
Kiedy naiwny romantyzm zakłada, że polityka rządzi się ideałami i wartościami, naiwny realizm czyni dokładnie odwrotnie. Widzi tylko brutalną grę i starcie sił, wierząc, że rola idei jest zerowa. Obie postawy są błędne, bo przedstawiają sprawy zbyt zerojedynkowo.
Po wybuchu drugiej wojny światowej rodzice Itzhaka Goldberga stracili wszystko, jego matka ledwo przeżyła Auschwitz. Po wojnie ojciec zaangażował się w budowę komunizmu. Pod koniec lat pięćdziesiątych cała rodzina przeniosła się do Izraela. Publikujemy pierwszą część autobiograficznego eseju o żydowskiej tożsamości, komunizmie, Izraelu, współczesnej Polsce i bolesnych rozliczeniach z przeszłością.
„Oto ciało moje” Pakieły to zapis bulimicznych doświadczeń narratorki, których źródłem jest opresyjna, katolicka rodzina. To również bardzo źle napisana książka. Niemal każdy, kogo znam, kto przeżył w tym koszmarnym kraju wystarczająco długo, nosi w sobie podobną historię, a nawet gorsze. Jednak większość ma na tyle przyzwoitości, żeby nie upychać swoich formułowanych naprędce wynurzeń w okładki z podtytułem „powieść”.
Rosyjska agresja przeciwko Ukrainie uwidoczniła fundamentalną zmianę w stosunkach polsko-ukraińskich, w tym – co kluczowe – między społeczeństwami. Ten fenomen nie wziął się jednak z próżni, ale jest efektem długiego procesu zapoczątkowanego w środowiskach emigracyjnych po drugiej wojnie światowej. Wydana właśnie korespondencja Giedroycia i Łobodowskiego pozwala zajrzeć za kulisy tworzenia programu ukraińskiego „Kultury”.
Uchylenie wyroku w sprawie Roe v. Wade przez amerykański Sąd Najwyższy, a także wcześniejsza decyzja Trybunału Julii Przyłębskiej pokazują, że wojna kulturowa toczy się z coraz większą zawziętością. Czy któraś ze stron może ostatecznie zwyciężyć w sporze dotyczącym aborcji?
Kto odpowie za śmierć uchodźców na polsko-białoruskim pograniczu? To pytanie w swoim najnowszym spektaklu „Odpowiedzialność” stawia Michał Zadara. Szukamy odpowiedzi razem z reżyserem.