Z centrum widać najwięcej
Chociaż naród amerykański jest pod wieloma względami bardziej rozsądny i współczujący, niż sugerują dystopijne obrazy z ostatnich dni, elity polityczne i dziennikarskie robią, co mogą, by rozerwać kraj na strzępy.
Protestujący w Hongkongu uciekają się do przemocy. Policjanci w Hongkongu zachowują się jak okupanci. Miasto płonie. Pekin grozi.
Szanowni Państwo! Nawet 300 tysięcy ludzi na ulicach miast w całej Francji w listopadzie 2018 roku, milion ludzi na ulicach Londynu w marcu 2019 roku, ćwierć miliona ludzi na ulicach Pragi w czerwcu, 60 tysięcy na ulicach Moskwy w sierpniu, najwięcej od opozycyjnych protestów w roku 2011, wreszcie regularne, trwające od miesięcy i przyciągające nawet […]
„Fakt, że premier Andrej Babiš wciąż jest członkiem frakcji liberalnej w Parlamencie Europejskim, to przejaw niewyobrażalnej hipokryzji. Emmanuel Macron czy Guy Verhofstadt krytykują Polskę lub Węgry za ich działania, a jednocześnie zasiadają w tej samej grupie z ugrupowaniem Babiša, który pod żadnym względem nie jest lepszy od Kaczyńskiego czy Orbána”, mówi czeski dziennikarz Jakub Patočka.
Trzeci miesiąc protestów w Hongkongu nie daje przewagi żadnej ze stron, a tylko radykalizuje stanowisko demonstrantów i chińskich władz. Wraz z eskalacją sytuacji powraca pytanie o możliwość militarnej interwencji Pekinu w mieście.
Można się zżymać, że w 1956 roku doszło tylko do „liberalizacji bez demokratyzacji” albo do „skanalizowanej rewolucji”. Nie sposób jednak zaprzeczyć, że otworzyła się wówczas Polska, w której dało się lepiej żyć: poetce, włókniarce, chłopu i właścicielowi warsztatu stolarskiego.
No więc znów mamy napięcie w sprawie żydowskiej. Desant obrońców Ojczyzny okopał się w fotelach audytorium École des Hautes Études en Sciences Sociales i dał odpór. Zupełnie jak w komunizmie, kiedy dawano odpór i nas wzywano do dania oporu… niekoniecznie zresztą imperialistom, nieraz tym, których też definiowano jako wrogów ojczyzny.
Szanowni Państwo! „Ministerstwo celowo złamało porozumienie ze stroną społeczną. Jest to duży błąd w roku wyborczym” – ostrzega przedstawiciel lekarzy rezydentów Marcin Sobotka. I zapowiada niebawem manifestacje oraz kolejne protesty. Czyżby pod rządami PiS-u w polskiej opiece zdrowotnej de facto nic się nie zmieniło? Na początek cztery liczby: 30 dni, 2,3 lekarza, 7 miliardów i […]
„Według danych dla europejskich krajów należących do OECD, wydatki bieżące na ochronę zdrowia były w Polsce drugie od końca w Europie i wynosiły 1955 dolarów na osobę. W Niemczech, Szwajcarii, Holandii, Francji to odpowiednio: 5700, 8000, 5400, 4900. Ale więcej wydają też Węgry, Czechy, Słowacja, Litwa czy Estonia – kraje, które historycznie startowały po okresie komunizmu z tych samych warunków systemowych w ochronie zdrowia”, mówi profesor nauk medycznych.
Szanowni Państwo! „Jeśli autorytaryzm już zdecydowanie wygrał, po co wspierać tych, którzy stawiają mu czoła?”, pytają Jarosław Kuisz i Karolina Wigura w artykule dla „New York Times”. Kuisz i Wigura krytykują w nim najważniejsze ich zdaniem błędy liberałów walce z politycznymi przeciwnikami: radykalizm pojęć i defetyzm. Ten pierwszy objawia się nazywaniem przeciwników demokracji liberalnej mianem […]
„Na tym polega problem z Macronem – jego zapowiedzi od faktycznych działań dzieli przepaść. Większość zmian, które wprowadza, to zmiany symboliczne lub – jak mówi się w Stanach Zjednoczonych – kosmetyczne”, twierdzi znany francuski publicysta.
„Polska pozostaje pasywna wobec zmian, które nadchodzą. Nie powinniście mieć nadziei, że Europa na was poczeka. Zmieni się – bez was”, mówi niemiecki dziennikarz.
„Ogromna część Polski żyje w paradygmacie, który można streścić słowami: «Dźwigaj swój krzyż». Im jest gorzej, tym większe przekonanie, że jesteśmy wyjątkowi. Im bardziej na Polskę plują, tym mocniej wierzymy w to, że jesteśmy narodem wybranym. Nasz Kościół wymyślił, że jeśli tak ludziom powiemy, to nie musimy dbać o ich dobrostan, bo oni będą czekać na nagrodę w niebie”, mówi słynna psycholog i terapeutka.
Szanowni Państwo! nie ma tematu ważniejszego od polskiej demokracji. I bardziej zgranego w mass mediach. Opozycja podnosi alarm: „I znów umiera nam demokracja!”. Tak jak rok temu i przed Bożym Narodzeniem 2016 roku czy od razu po zwycięstwie Prawa i Sprawiedliwości w wyborach trzy lata temu. I nic. A przecież tego rodzaju zaklęcia w połączeniu […]
Przepraszamy za ciepłą wodę w kranie, za bezczynność PO, za osiem lat wcale nie najgorszych rządów. Jakim cudem taka narracja miałaby kogokolwiek zachęcić?