Tegoroczna „Warszawa w Budowie” to szybka reakcja sztuki na zmieniającą się rzeczywistość: nowy charakter przestrzeni w czasach pandemii oraz przemiany sąsiedztwa w warunkach globalizacji.
W cieniu przetaczającej się dyskusji na temat Placu Defilad zupełnie niezauważony został pewien jego fragment, który już niedługo ulegnie przemianie – chodzi o tzw. „aortę” Warszawy.
Dlaczego chcemy przyjąć przepisy, które rozwój przestrzenny naszych miast uzależnią wyłącznie od chęci szybkiego zysku? O projekcie nowej specustawy mieszkaniowej pisze Wojciech Kacperski.
Serce Krakowa przestało być miejscem do życia dla mieszkańców i stało się niedostępne dla reszty krakowian – pisze Magdalena Grzyb, krytykując politykę miejską władz Krakowa.
Czy biologicznie czynna łąka, gdzie latem można wyjść ze znajomymi na grilla, a podczas imprez masowych zorganizować koncert, nie byłaby przyjaźniejszym rozwiązaniem niż poprzetykany parkingami i barierkami plac, wyłożony kamieniem pamiętającym Bieruta? – Filip Wawrzyniak, architekt i urbanista, przedstawia swój pomysł na „miejską dżunglę” w centrum Warszawy.
Pomysł stworzenia w samym centrum Warszawy parku wydaje się pomysłem nie tyle niegospodarnym, co niefunkcjonalnym. Wprowadzenie większej liczby funkcji w postaci usług, poprawienie infrastruktury drogowej oraz wzbogacenie tej przestrzeni o dobrej jakości przestrzenie publiczne – to są obecnie najważniejsze zadania.
Zima w miastach powinna przestać być postrzegana jako utrudnienie. Dzięki niej rośnie świadomość naszej przestrzeni, która z roku na rok może stać się lepsza.
Przed końcem zeszłego roku na terenie warszawskiej Pragi pojawił się blisko tuzin nowych szyldów reklamujących praskich rzemieślników. Rezultat zyskał wielki poklask wśród mieszkańców.
„Arogancja przestrzeni” nie zniknie, dopóki nie zniknie ignorancja dotycząca jej historii i teraźniejszości – Wojciech Kacperski komentuje dyskusję wywołaną przez krytyczne uwagi znanych architektów.
Miasta kreatywne miały wskazać nowy kierunek rozwoju miast, miały być lekiem na dotychczasowe bolączki mieszkańców. Okazały się jednak kolejnym nonsensem.
Jedno z nieoczywistych pytań, które możemy postawić po ostatnich atakach terrorystycznych w Barcelonie, dotyczy tego, jak projektować przestrzenie miejskie, tak by nie były wykorzystywane one przez terrorystów.
„Jest spowodowana przez wiele czynników, a jednocześnie bardzo trudną ją mierzyć” – to jeden z dominujących poglądów na temat gentryfikacji. W swojej książce na jej temat Łukasz Drozda idzie o jeden krok dalej.
Metamorfozy w architekturze nie są rzadkie, lecz nie zawsze wypadają korzystnie. A to, co przydarzyło się ostatnio jednej z warszawskich galerii handlowych, jest prawdziwym architektonicznym harakiri.
Coraz więcej aplikacji na smartfony wkracza w naszą rzeczywistość i umożliwia alternatywne korzystanie z przestrzeni miejskiej. Czy oferują nam coś ciekawego?
Tanie ogrodzenie wokół Świątyni Opatrzności Bożej na warszawskim Wilanowie wywołało oburzenie wielu mieszkańców. Czy jego budowa to symbol pewnej tendencji w polskim Kościele katolickim?