Nominowany do Oscara dokument to traktat o blaskach i cieniach kobiecej więzi w porewolucyjnej Tunezji. Bezpieczna przestrzeń do zwierzeń może narodzić się tam, gdzie zaciera się granica między fikcją a rzeczywistością.
Niedzielne referendum pogrzebało nie tylko tunezyjską demokrację – jedyną, jaką się Arabskiej Wiośnie udało zbudować, ale i same marzenia, które ten powszechny ruch wolnościowy zrodził.
Nominowany w tym roku do Oscara tunezyjski film podejmuje w osobliwy sposób walkę ze schematami orientalizmu: to portret uchodźcy pozbawionego heroizmu.
Komedia o gabinecie psychoanalitycznym to opowieść o Tunezji, która boryka się nie tylko z następstwami Arabskiej Wiosny, ale i dziedzictwem kolonializmu.
Czy kultura alternatywna przyczyniła się do wybuchu jaśminowej rewolucji? W jaki sposób arabska wiosna zmieniła społeczną rolę kobiet? Na festiwalu AfryKamera rozmawialiśmy na te tematy z religioznawczynią Katarzyną Górak-Sosnowską i egipską reżyserką Nadine Salib.
„Demokracje nieliberalne, fasadowe, ustroje hybrydowe – to moim zdaniem polityczna przyszłość świata muzułmańskiego”, mówi ekonomistka i islamolog ze Szkoły Głównej Handlowej.
„Kucharzu ty babiloński, kołodzieju macedoński, piwowarze jerozolimski, garbarzu aleksandryjski, świński pastuchu Wielkiego i Małego Egiptu, świnio armeńska, podolski złodziejaszku…” – takim językiem posługiwali się dyplomaci w XVII wieku. A jak jest dzisiaj? Żeby się tego dowiedzieć warto zapuścić się w nieznane zakamarki dyplomatycznej blogosfery.
Zbliża się sezon wakacyjny. Firmy turystyczne nerwowo rozsyłają katalogi, szukając klientów gdzie popadnie. Kuszą egzotyką, obrazami rajskiego ogrodu, twarzami uśmiechniętych gospodarzy i pyszczkami dzikich zwierzątek. Czas safari nastał!
Szanowni Państwo, katastrofa kutra u wybrzeży włoskiej wyspy Lampedusa i śmierć kilkuset osób, poszukujących lepszego życia na terenie Unii Europejskiej, przyciągnęła uwagę polityków i opinii publicznej. Wstydliwego dla Europy problemu nie dało się pominąć milczeniem, choć wcześniej papież Franciszek udał się na Lampedusę i apelował o solidarność z imigrantami. Tym razem wyspę, która zyskała złą […]
Zmuszanie innych do przyjęcia własnych poglądów to najgorsza forma oddziaływania. Zwłaszcza kiedy przymus ukrywa się pod pozorem wolnego wyboru – tak jest w wypadku Egiptu.
Dwa lata temu na łamach „Kultury Liberalnej” wypowiadałem się o sensie wydarzeń na Bliskim Wschodzie i w Maghrebie. Trwała euforia „Arabskiej Wiosny”. Wszyscy – na Wschodzie, na Zachodzie, na Północy i Południu – zachłystywali się arabską demokracją.
z CARLEM GERSHMANEM rozmawia ŁUKASZ PAWŁOWSKI
Jan Mencwel Terror „wielkiego budowniczego”. O książce „Czeczenia. Rok III” Jonathana Littella Chyba nie ja jeden zastanawiałem się, za co weźmie się Jonathan Littell, gdy zakończy już rozprawę z sumieniem Europy zawartą w monumentalnych „Łaskawych” i pozostającym na ich marginesie, ale nie mniej ważnym eseju „Suche i wilgotne”. Wydana w tym roku nakładem Wydawnictwa Literackiego […]
Szanowni Państwo, dziś prezentujemy kolejny zbiór tekstów o wydarzeniach w krajach arabskich. Sytuacja w tej części świata jest dynamiczna. Obecnie oczy wszystkich zwrócone są na Libię i pierwszą operację wojskową państw zachodnich przeciwko reżimowi Kadafiego. Do wcześniej znanych wydarzeń z Tunezji, Egiptu czy Jemenu dochodzą kolejne fakty. Czy zaproponowane przez nas pytanie o analogię rewolucji […]
Łukasz Pawłowski Nowa Entente Cordiale? Wiodąca rola dyplomacji francuskiej w przygotowaniu nalotów na Libię oraz widoczne zaangażowanie Wielkiej Brytanii w ten proces rodzą pytania o to, co skłoniło przywódców obu państw do wyboru takiej strategii. Bezpośrednie motywy działania francuskiej dyplomacji wydają się dość jasne, choć jeszcze kilka tygodni temu mało kto spodziewał się takiego rozwoju […]