Jeżeli wielbicie Witkacego i kochacie Stańkę, musicie mieć tę płytę. Nie ma jednak palącej konieczności, żeby jej słuchać zbyt często. Pierwszego przesłuchania najlepiej dokonać w końcu lat 80. w PRL i najlepiej tuż przed feriami zimowymi.
Złapałem się kiedyś na tym, że kiedy go czytam, mimowolnie do słów dokładam w myślach barwną, choć przedziwną muzykę. W ten sposób Witkacy zaczyna mi się mienić narkotycznymi kolorami dźwięków. Wypiera się jednak uparcie genu góralskiej Szymanowszczyzny, choć zakopiański kontekst nachalnie ją narzuca.
Sebastian Szymański Witkacy z wielu stron Mimo że od samobójczej śmierci Witkacego upływa właśnie 70 lat, nie zajął on jeszcze należnego mu miejsca w polskiej kulturze. Wystarczy przypomnieć, że rozpoczęta w latach 90. XX wieku edycja jego „Dzieł zebranych” dopiero co minęła półmetek, choć takich wydań doczekali się już pisarze znacznie mniejszego formatu. Nie lepiej […]
Witkacy: bliski czy daleki? Międzynarodowa konferencja z okazji 70. rocznicy śmierci Stanisława Ignacego Witkiewicza Muzeum Pomorza Środkowego, Słupsk, 17-19 września 2009 roku opiekun naukowy – Janusz Degler PROGRAM 17 września – czwartek Przed południem * godz. 10.00 Dyr. Mieczysław Jaroszewicz – Otwarcie konferencji. * godz. 10.30 Józef Tarnowski – Ojciec i syn Witkiewiczowie: dwie różne […]
Jarosław Kuisz Dziamdzia jego zafafrany glamzdoń… z trywutami Miotanie przekleństwami i zastawianie stołu – w dzisiejszych czasach stanowią zapewne wdzięczne zagadnienia dla badaczy zjawiska równości. Jak na tysiąc sposobów możemy przyrządzić pospolite jajko, tak demokratycznie sporządzamy wariacje na temat przekleństw na literkę „k” czy „d”, czasem łamane przez „j”… Jest to jednak dość wąskie koryto, […]
Sebastian Szymański Listy w jedną stronę. Czekając na kolejny tom Monotonne, bez cienia literackiego zacięcia, wręcz nudne. Nabazgrane na kartkach wyrwanych z kalendarza, skrawkach kopert albo bilecikach. Upstrzone dopiskami, postscriptami do postscriptów, nieczytelnymi skrótami. Listy Witkacego do żony. Listy w jedną stronę. Od niej żadnego. A wiemy, że było ich równie wiele. Tylko czasami w jego […]