Sposób, w jaki zginęła Daria Dugina, wywołuje u Rosjan skojarzenia z ostatnią dekadą XX wieku oraz towarzyszącą jej patologiczną przestępczością, wobec której państwo było bezbronne. To może być zgubne dla reżimu tak samo, albo i nawet bardziej niż porażki na froncie.
Szanowni Państwo! W lesie znaleziono ciało człowieka. Mężczyzna, w średnim wieku, ślady odmrożeń na stopach, rany i zadrapania na ciele, złamana kończyna dolna. Ruszyłoby dochodzenie, być może tabloidy prowadziłyby własne śledztwo, regularnie informowano by o postępach w sprawie albo apelowano o cierpliwość ze względu na dobro postępowania. Ale są jeszcze kolejne dane na temat ciała […]
Sierpniowy zryw Białorusinów sprzed dwóch lat dawał nadzieję na zmianę za wschodnią granicą UE. Protest istotnie stanowił preludium – ale do procesów, które idą w odwrotną stronę. A polski rząd reaguje na nie fatalnie. Kryzys na granicy polsko-białoruskiej trwa już rok.
Wojna w Ukrainie jest językiem, przy pomocy którego współczesna Rosja przedstawia istotę swojej politycznej tożsamości. Porzucone ciała zabitych cywilów, los zgwałconych kobiet mówią Ukraińcom: „Chcemy was zniszczyć, bo nie macie prawa być suwerennym państwem. Będziecie częścią ruskiego miru lub nie będzie was wcale”.
„Rosja jest przekonana, że Unia Europejska nie jest gotowa na zmierzenie się z długotrwałą wojną w Ukrainie. W obecnej sytuacji dochodzi do konfrontacji dwóch światów – świata pokoju i świata wojny. Musimy być przygotowani na zapłacenie ceny za wsparcie Kijowa”, mówi marszałkini litewskiego Sejmu.
Kiedy naiwny romantyzm zakłada, że polityka rządzi się ideałami i wartościami, naiwny realizm czyni dokładnie odwrotnie. Widzi tylko brutalną grę i starcie sił, wierząc, że rola idei jest zerowa. Obie postawy są błędne, bo przedstawiają sprawy zbyt zerojedynkowo.
Nagły rozwód Kazachstanu z Rosją mógłby zakończyć się katastrofą podobną do tej, która dotknęła Ukrainę.
Wojna w Ukrainie przechodzi w stan „nienormalnej normy”. To stan, w którym coraz częściej żyjemy – wszystko jedno, czy chodzi o wojnę, sypiące się połączenia lotnicze, powracającą pandemię czy atakującą inflację.
Trzy dekady „pokojowych interwencji”, wojny jako zamorskiej ekspedycji ograniczonych sił i przekonanie, że współczesny konflikt polega na precyzyjnych operacjach, skutecznie rozbroiły zdolności tradycyjnych potęg do utrzymywania gospodarki wojennej. Czy wojna w Ukrainie to zmieni?
Szanowni Państwo! „Russkij wojennyj korabl, idi na***” – powiedział ukraiński żołnierz z Wyspy Węży i… zaczyna się walka prawdy z mitem. Prawda jest taka, że po wypowiedzeniu tych słów do załogi rosyjskiego okrętu wojennego żołnierz nie zginął, jak podawano na początku, tylko poszedł do niewoli. A jeśli poszedł do niewoli, to znaczy, że poddał się, […]
„Putin i jego reżim utrzymują się przede wszystkim z handlu surowcami. To Zachód latami budował potęgę militarną współczesnej Rosji. Ludzie, którzy de facto opłacili rosyjskich żołnierzy, mordujących i gwałcących mój kraj, nie mają prawa być zmęczeni Ukrainą. Jeśli Europa ma jakiekolwiek wartości, to wsparcie Ukrainy jest dla niej jedyną możliwością. Gdy Rosja zwycięży, to w ciągu najwyżej dwudziestu lat będziecie w naszej sytuacji”.
„Czy mamy prawo zakrzywiać obraz wojny dla czyjegokolwiek interesu? Nie. Osobiście bym chciał, żeby Ukrainie się udało. Przyjeżdżam tu od lat, to mój drugi dom. Jednak, cóż, przyjeżdżam jako dziennikarz” – mówi Marcin Wyrwał, reporter wojenny w Ukrainie.
„Od 2020 roku żyjemy w nieustannym napięciu i lęku. Inflacja, która przyspieszyła podczas trwającej wciąż wojny, może przerastać wytrzymałość Polaków. Zrozumiałe jest, że chcemy zająć się sobą. Jednak wojna w Ukrainie to też nasz problem”, pisze Katarzyna Skrzydłowska-Kalukin.
Szanowni Państwo! Niektórzy zauważyli kąśliwie, że Niemcy zamienili dostawcę gazu z państwa, który zabija ludzi w innym kraju, na tego, które robi to u siebie. [Słuchaj podcastu Kultury Liberalnej „Widok z K2”]. Wojna oświetliła słabości systemów gospodarczych, zmusiła do poszukiwania rozwiązań, które były potrzebne od dawna, brakowało tylko impulsu, aby je wprowadzić. Niemcom na przykład […]
Moskwa systematycznie oskarża Kijów o bombardowanie cywilnych dzielnic miast w kontrolowanym przez nią Donbasie: czy media podjęły próbę weryfikacji tych oskarżeń? Rosja nie jest wiarygodnym oskarżycielem, ale na wojnie zbrodnie może popełniać też ofiara. Argument, że „teraz nie czas”, by się tym zajmować, bo może to zaszkodzić ukraińskiej sprawie, jest absurdalny.