[Putinada] Każdy ma swoje tysiąclecie
O putinowskiej walce o historię, obchodach rocznicy śmierci Włodzimierza I Wielkiego i pretensjach Putina do dziedzictwa Rusi Kijowskiej.
O putinowskiej walce o historię, obchodach rocznicy śmierci Włodzimierza I Wielkiego i pretensjach Putina do dziedzictwa Rusi Kijowskiej.
Kościół w Polsce, zamiast być instytucją powszechną, dał się związać z jedną partią. Takie łączenie polityki i religii daje Kościołowi pewne krótkotrwałe korzyści, ale w dłuższej perspektywie efektem będzie przyspieszenie procesów laicyzacyjnych i odchodzenie wiernych.
Głębokie dekolty, brutalne kreskówki, nieobyczajne piosenki – władze Chin twierdzą, że dbają o morale swoich obywateli i zakazują kolejnych gorszących rozrywek.
Zarówno premier Kopacz, jak i prezydent Duda twierdzą, że ich obecna aktywność to dowód na słuchanie woli obywateli, którzy w ostatnich wyborach dali wyraz swojemu niezadowoleniu. Skutek tych działań może być jednak dokładnie odwrotny do zamierzonego.
Szanowni Państwo, wielu komentatorów twierdzi, że zaprzysiężenie Andrzeja Dudy na urząd Prezydenta Rzeczypospolitej otwiera nowy rozdział w historii politycznej Polski po 1989 r. Dlaczego ta podkreślana przez nich „nowość” jest w przypadku Dudy taka istotna? Dlatego że wiele więcej, oprócz tego, że jest nowy, o Andrzeju Dudzie nie wiemy. Jednak owa nowość rodzi także spore […]
„Duda – ładny mężczyzna, który dobrze mówi – stał się symbolem tęsknoty za lepszym światem, nie tylko za lepszą Polską. Na pewno nadaje się na ten symbol lepiej niż Jarosław Kaczyński”, mówi Aleksander Smolar, socjolog i ekonomista.
„Chciałbym, żeby Andrzej Duda zajmował się tylko polityką symboliczną. Prezydent, który wtrąca się w bieżące sprawy, zawsze wpływa negatywnie na państwo” – mówi były polityk Platformy Obywatelskiej.
Wybór Andrzeja Dudy na prezydenta RP prawdopodobnie odmrozi podstawowy konflikt, który wpisany jest w polski system rządów.
Andrzej Duda mógłby się swobodnie podpisać pod hasłem wyborczym Bronisława Komorowskiego „Zgoda i bezpieczeństwo”. Nowy prezydent wygrywa przy tym ze swoim dawnym rywalem skalą łagodności, pogody ducha oraz iście niebiańskiego spokoju.
Czy polityka mieszkaniowa może być tematem na wciągającą książkę reporterską? Filip Springer udowadnia, że tak.
Jacques-Henri Lartigue to wizualny sybaryta, który za pomocą aparatu wyczarowuje światy utkane z promieni słońca, orientalnych świątyń i palmowych gajów. Jego wystawę „Lartigue. La vie en couleurs” można właśnie oglądać w Maison Européenne de la Photographie w Paryżu.
Sięgając po „Taniec mocarstw”, przypuszczałem, że zderzę się z kolejną wersją „Europy” Normana Daviesa: książką, która z patosem wyważa otwarte już dawno wrota. Na szczęście myliłem się.
Widzowie, dla których Nowe Horyzonty są zbyt przytłaczające, mogą zwrócić się w stronę Panoramy. Przegląd nagradzanych na międzynarodowych konkursach filmów to okazja do zetknięcia z najlepszym współczesnym kinem, ale przede wszystkim jest to propozycja mniej hermetyczna, bardziej otwarta i różnorodna.
Twórcy „W głowie się nie mieści” stworzyli baśniową, ale jednocześnie zaskakująco prawdziwą z punktu widzenia nauki metaforę umysłu i procesów w nim zachodzących. Najważniejszą zaś lekcją – zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych – płynącą z filmu jest to, że smutek nie musi być złą emocją.
Abstrakcyjne pomysły Małgorzaty Pietrzyk okazują się raz bardziej, a raz mniej udane. Wiersze w „Strasznym śnie słonia” są bardzo nierówne – od uroczych i zgrabnych do banalnych i kanciastych.