Z centrum widać najwięcej
Futbol jest w książce warszawskiego filozofa punktem wyjścia. Mościcki świetnie czyta grę po to, by wnikliwie czytać świat, w którym żyjemy. Przepis o spalonym jest początkiem eseju o bliskości, wspólne oglądanie meczów daje asumpt do namysłu nad istotą przyjaźni.
„Nie lubię tego, co robią rządzący – nie tylko ci obecni, ale także ich poprzednicy. Zakładają, że naszym marzeniem jest to, aby do 2050 roku zachować te 38 milionów ludzi. Gdyby ktoś coś takiego powiedział w biznesie – że będzie mniej sprzedawał albo jego firma za dwadzieścia lat się skurczy – to by go od razu zwolnili!” – mówi prezes Związku Przedsiębiorców i Pracodawców.
Nie bez kozery jest tak, że dziennikarze są dużo bardziej wzmożeni niż politycy. Jak w studiu gasną światła, to politycy ze sobą rozmawiają – natomiast dziennikarze po zakończeniu programu nadal się obrażają i nie podają sobie rąk. Uskrajnienie opinii nakłada się na to, że boją się o swoje miejsca pracy – wojna zaś jest źródłem dochodów.
„Nie stawiam sobie celu, zgodnie z którym musimy mieć polską elektryczną Syrenkę czy inną markę. Jeśli się to uda zrobić, to bardzo dobrze, ale dochodźmy do tego celu po kolei, wytwarzając kolejne komponenty”, mówi Minister Przedsiębiorczości i Technologii.
„Budowa przemysłu samochodowego od podstaw to karkołomny pomysł. Nie wierzę, żebyśmy mogli w Polsce wymyślić taki projekt, wdrożyć go do produkcji i następnie z sukcesem sprzedać”, mówi lider zespołu doradztwa dla branży motoryzacyjnej w PwC.
W 1930 roku John Maynard Keynes przekonywał, że około roku 2015 powinien nadejść czas, kiedy kapitalizm pozwoli nam zaspokoić wszystkie nasze potrzeby, a tydzień pracy spadnie do 10 lub nawet 5 godzin. Dlaczego zatem pracujemy coraz więcej?
„Sedno problemu, jeśli chodzi o pieniądze i szczęście, stanowią porównania społeczne: czy porównuję się z naprawdę bogatymi ludźmi? Czy porównuję się z innymi naukowcami, czy może z gwiazdami filmowymi i sportowcami? W Ameryce zawodowy sportowiec – nawet przeciętny – zarabia w ciągu roku więcej niż topowy profesor przez dwadzieścia lat. To dla mnie dość przykre”, mówi słynny amerykański psycholog społeczny.
Bez wątpienia nie ma czegoś takiego jak czysta suwerenność, lecz pozbywanie się jej elementów też wiąże się z dużymi kosztami. Niektórzy są suwerenni w swoim życiu prywatnym, więc nie cenią sobie suwerenności innego – politycznego – rodzaju, ponieważ jej nie potrzebują. Nie widzą kosztów rezygnacji z suwerenności.
„Kapitalizm zmierza w kierunku tworzenia coraz większej liczby, coraz gorzej płatnych, niewymagających wysokich kwalifikacji prac. Mamy do czynienia z wyborem: chcesz zwiększyć ilość niskopłatnej pracy, czy zmniejszyć ilość pracy ogółem? Ja wolę tę drugą opcję”, mówi brytyjski dziennikarz ekonomiczny.
Francja Emmanuela Macrona i Éduarda Philippe’a podjęła, w rekordowym tempie, reformy, których kraj nie znał od końca lat 50. XX w. To prawdziwy sukces! – pisze Wojciech Bobiec, który entuzjastycznie ocenia pierwsze miesiące rządów nowego prezydenta Francji.
Zawsze byliśmy suwerenni Z Jerzym Osiatyńskim rozmawia Łukasz Pawłowski https://kulturaliberalna.pl/2017/08/29/osiatynski-pawlowski-gospodarka-rozmowa/ Polsce nic się nie stanie Z Markiem Blythem rozmawia Łukasz Pawłowski https://kulturaliberalna.pl/2017/09/12/mark-blyth-unia-polska-euro/ Maszyny nie zabierają nam pracy Z Timem Harfordem rozmawia Łukasz Pawłowski https://kulturaliberalna.pl/2017/10/17/tim-harford-wywiad-praca-roboty/ Kapitalizm jest skończony Z Paulem Masonem rozmawia Łukasz Pawłowski https://kulturaliberalna.pl/2017/11/07/paul-mason-postkapitalizm-wywiad-pawlowski/ Narodowej suwerenności już nie ma Z Colinem Crouchem rozmawia Łukasz Pawłowski https://kulturaliberalna.pl/2017/12/12/colin-crouch-wywiad-post-demokracja-polska/ […]
Związane z przyszłym rozwojem techniki zmiany na rynku pracy wymagają pilnej refleksji i zdecydowanych działań wyprzedzających. Skoro dziś mamy w Polsce miliony ludzi negatywnie oceniających transformację do gospodarki rynkowej po 1989 r., to już dziś musimy myśleć, jak lepiej zaplanować następną wielką transformację.
Rozpacz, którą żywią się wyborcy Trumpa, to jak wybuch jakiejś tajemniczej irracjonalności. Zupełnie jak pytanie o to, co było przyczyną wybuchu I wojny światowej. Tej erupcji szaleństwa, która doprowadziła do zniszczenia Europy jako cywilizacji.
Populiści posługują się gniewem i strachem, które łatwo wywołać w mediach społecznościowych. Z tego powodu populizm nie zniknie szybko.
Premier Morawiecki mówił kiedyś, że wolałby mieć do czynienia z ponad 200-procentowym japońskim zadłużeniem niż z ponad 50-procentowym polskim. Dlaczego? Bo sposób zadłużenia kraju stanowi także o suwerenności jego gospodarki.