Nie tylko w Polsce tegoroczny wrzesień upływa pod znakiem dyskusji o nowych podstawach programowych, również w Chinach dzieci z pierwszych klas podstawówek i gimnazjów dostają do rąk świeże podręczniki dostosowane do aktualnej wizji kształcenia nowych pokoleń.
Wypadki, klęski naturalne, protesty i polityczne rozruchy – te na pozór niepowiązane ze sobą zjawiska w oczach chińskiej administracji należą do wspólnej kategorii „nagłych wydarzeń”. I jako takie spotykają się z podobnym schematem reakcji władz, w którym priorytetem niekoniecznie jest to, czego moglibyśmy się spodziewać.
W latach 70. i 80. zamachów było znacznie więcej niż dziś i ginęło w nich znacznie więcej ludzi (np. ok. 450 w 1988 r.). Dzisiejsze zamachy są skorelowane z niepokojami na Bliskim Wschodzie, z porażkami ponoszonymi przez ISIS, który eksportuje swoją ideologię do Europy i próbuje uderzyć w nasze miękkie podbrzusze. Tu trafia na błędy w europejskiej polityce integracyjnej – szuka ludzi wykluczonych ze społeczeństw i dąży do ich radykalizacji.
Sytuacja nie przypomina zimnej wojny, Rosjanie nie są zainteresowani eksportem ideologii. Chcą jedynie umacniać rosyjską strefę wpływów i osłabiać Zachód, a podkopywanie procesu demokratycznego w tych krajach to jeden z ich sposobów.
Jacqueline Kennedy została zapamiętana jako doskonała pani Białego Domu – elegancka, światowa, serdeczna, umiejąca zadbać o oprawę państwowych uroczystości i o wizerunek męża-prezydenta. Chilijczyk Pablo Larraín dostrzega w niej coś jeszcze: głęboką polityczną świadomość, która w pierwszym tygodniu po zamachu dała początek mitowi JFK.
Ponoć z pokrzywionego drzewa człowieczeństwa nie da się wyciosać nic prostego. Tak przynajmniej sądził Kant. Cezary Michalski jest jednak publicystą genialnym i wyciosa coś prostego ze wszystkiego, co mu się podstawi. Przynieś coś pokrzywionego – wyprostuje.
Najnowszy film Natalii Kudriaszowej to opowieść o utracie złudzeń i rozpaczliwej próbie ich odzyskania. W tym portrecie współczesnych Rosjan wychowanych jeszcze w ZSRR odnaleźć się może każde pokolenie, które swą młodość strawiło na marzeniach o wielkości.
Wydaje się, że Chiny Mao i dzisiejsze Chiny reform zapoczątkowanych przez Deng Xiaopinga to dwie różne rzeczywistości. Nic bardziej mylnego. Obie epoki łączy rewolucyjna bezwzględność i rozmach, o czym w pełnym osobistych wspomnień eseju przypomina Yu Hua – jeden z bardziej poczytnych chińskich pisarzy.
Szanowni Państwo, autor „Deklaracji niepodległości” i prezydent Stanów Zjednoczonych, Thomas Jefferson, miał powiedzieć, że „każde pokolenie potrzebuje rewolucji”. Współczesna Europa masowych ruchów sprzeciwu doświadczyła choćby podczas protestów studenckich w 1968 r. W Europie Wschodniej 25 lat temu liberalna „jesień ludów” rozmontowała żelazną kurtynę. Ruchy oburzonych wydawały się ledwie cieniem dawnych protestów. W opinii wielu osób […]
Tekstów, w których Kościół atakuje gender oraz takich, w których zwolennicy gender skarżą się na niesprawiedliwość tych zarzutów, jest dziś na rynku opinii wiele.
Proces Bo Xilaia, zawierający wszystkie niezbędne elementy do przykucia uwagi w postaci pieniędzy, seksu i przemocy, zdecydowanie wysunął się na prowadzenie w kategorii bieżące wiadomości z Chin i przysłonił inne, mniej widowiskowe, ale równie ciekawe wydarzenia.
Jeffrey Goldfarb Jak być rozsądnie antyamerykańskim? […]* Był taki czas, jeszcze nie tak dawno temu, kiedy w oczach mieszkańców Europy Środkowej i Wschodniej Stany Zjednoczone zdawały się nieomylne. Nie było drugiego miejsca na ziemi, gdzie Amerykanów witano by z szerzej otwartymi ramionami. Mam wrażenie, jakby to było wczoraj, kiedy z trudem wyjaśniałem moim zaskoczonym przyjaciołom, […]
Łukasz Mikołajewski Retusze Europejczyka Jeżeli przeszłość jest obcym krajem, to przeglądając teksty, które w ostatnich latach powstawały o Andrzeju Bobkowskim, niewiele widzieliśmy w nim z cudzoziemca. Czytając „Szkice piórkiem”, łatwo było utożsamić się z tym młodym polskim Europejczykiem wrzuconym w piekło dwudziestego wieku. Zakochany we Francji i jednocześnie głęboko nią rozczarowany, już podczas wojny jasno […]
Z JACKIEM DUKAJEM rozmawia Łukasz Jonak
Początki totalitaryzmu w Polsce datowałbym nie na lata powojenne, ale na czasy przedwojenne. Totalitaryzm to nie tylko instytucje, terror, przymus ideologiczny, ale pewien stan umysłu.