W swojej najnowszej książce Barnier odsłania nam kulisy brexitowych negocjacji. Jednym z wniosków, jaki można z nich wyciągnąć, jest to, że żyjemy w epoce schyłku różnych ideologii, z wyjątkiem jednej – nacjonalizmu. Czy tego chcemy, czy nie, projekt europejski musi więc uwzględniać wrażliwość narodową.
Jeśli Unia Europejska okaże się niezdolna do zastosowania sankcji wobec dyktatorów panujących wewnątrz jej granic, może po prostu nie przetrwać. I może, w takim przypadku – nie powinna.
Szanowni Państwo! Polexit będzie czy go nie będzie? – oto najważniejsze pytanie kampanii wyborczej. Tak w każdym razie sugeruje wielu naszych polityków. Jako że, wedle sondaży, większość Polaków bezdyskusyjnie nie chce opuszczać Unii Europejskiej, na przód wysuwa się zupełnie inne pytanie: Czego dziś chcemy od Unii Europejskiej? Przez wiele lat odpowiedź na to pytanie była […]
„Nie ma wątpliwości, że integracja europejska zmierza w kierunku Europy, która ma wspólną walutę. Warto pamiętać, że po wyjściu Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej 85 procent unijnego PKB będzie powstawać w ramach euro, co znaczy, że tak zwany budżet strefy euro będzie tak naprawdę budżetem Unii Europejskiej”, mówi Danuta Hübner.
Przypadek Katalonii to w szerszej perspektywie głosowań niepodległościowych problem regulacji międzynarodowych dotyczących warunków pokojowej secesji, która kończyłaby się uznaniem przez ONZ nowopowstałego bytu politycznego za państwo. Warunki te, na co wskazują historyczne przykłady, wymagają przynajmniej zgody obu stron na rozstanie.
Wracamy do starej koncepcji odstraszania, w której tak naprawdę nie jest istotne to, czy pociski działają, ale to, że nie możemy tego wykluczyć. Nie chodzi o to, czy Rosjanie mogą być pewni tego, że Amerykanie przyjdą z pomocą Estonii, Litwie lub Rumunii, ale o to, czy mogą być pewni czegoś odwrotnego.
Trwający kryzys migracyjny pozbawia nas wzajemnego zaufania, źródła siły UE. Podejrzenia utrudniają wypracowanie wspólnych rozwiązań, nawet w szczytowym momencie kryzysu strefy euro.
O nastrojach społecznych i politycznych w Turcji, które oddalają ją od Europy i zagrażają stabilizacji w całym regionie, mówi badacz historii tego kraju.
O patologiach funkcjonowania Unii Europejskiej oraz potrzebie wprowadzenia nowego modelu integracji mówi politolog, wykładowca Uniwersytetu Oksfordzkiego.
Minister Sikorski jedzie na Ukrainę. Jego podróż jest przykładem dobrego użycia zasad dyplomacji. Minister jedzie tam wprawdzie jako reprezentant naszego państwa, ale niejako z obowiązku i pod przymusem. Nie dlatego, że chce stanąć na kijowskiej trybunie w miejscu, w którym stanął Jarosław Kaczyński, ale z uwagi na wcześniejsze zobowiązania.
Jedną z pierwszych „rewolucji” nowego typu były wydarzenia w Mołdawii w 2009 roku znane jako „twitterowa rewolucja”. Następnie po ten oręż sięgnęli uczestnicy Arabskiej Wiosny. Wreszcie przyszedł czas na Ukrainę.
Rewolucji podobno nie można przewidzieć i nie da się nią pokierować. Rewolucja jest procesem wymykającym się wszelkiej kontroli, a jeżeli takowej podlega, to w istocie jest zamachem stanu.
[ Wersja niemiecka / deutsche Version ] Szanowni Państwo, w 1936 roku spłonął cud architektury, Kryształowy Pałac. Gmach ze stali i szkła stanowił wielką atrakcję Londynu. Kilka lat temu Peter Sloterdijk, najważniejszy żyjący niemiecki filozof, porównał do niego Unię Europejską. W słynnej metaforze przedstawił jednoczący się Stary Kontynent jako próbę „zbudowania wielkiej przestrzeni wygody i […]