Szanowni Państwo! Czy przyszły premier Donald Tusk powinien opublikować ewentualny wyrok Trybunału Konstytucyjnego na temat którejś z ustaw przywracających w Polsce praworządność? To scenariusz, który może się zdarzyć. Prawnicy zachęcają polityków nowej koalicji do tego, by uchwalali planowane ustawy, nie oglądając się na prezydenckie weto. Na stronach „Kultury Liberalnej” mówił o tym prof. Adam Bodnar. […]
„To, że sędziowie powinni podlegać odpowiedzialności dyscyplinarnej, nie ulega wątpliwości. I podlegają jej także dziś, podobnie jak adwokaci czy każdy inny zawód prawniczy. Problemem jest takie sformułowanie przepisów, które pozwala karać sędziego za absolutnie wszystko, co się władzy nie spodoba”, mówi współzałożycielka inicjatywy Wolne Sądy.
Polskie sądy zorientowały się, że uczynienie z nich w Konstytucji trzeciej władzy, oznacza nie tylko przyjemność z bycia „trzecią władzą”. Oznacza również, że sądy zostają wciągnięte na ring, na którym od dawna okładały się władza pierwsza z drugą.
Wybór tekstów z archiwum „Kultury Liberalnej” na temat proponowanych przez PiS i prezydenta projektów zmian w sądownictwie.
Niezależnie od niejasnych relacji na linii rząd–parlament–prezydent, okazało się, że istnieje fundament, którego chcemy razem bronić. Nie wolno nam tego potencjału zmarnować.
System polityczny i prawny można zmieniać nawet radykalnie i na bardzo wielu płaszczyznach, ale trzeba do swoich pomysłów przekonać większość konstytucyjną. Obecnie takiej większości nie ma i obowiązkiem każdego polityka jest trzymanie się ram prawnie obowiązujących.
„Mieliśmy do czynienia z całkowitą deformacją procesu ustawodawczego”, mówi prof. Marek Safjan o pracach nad ustawami PiS dotyczącymi zmian w sądownictwie.
Mamy w parlamencie 295 deputowanych, którzy są do szpiku kości cyniczni i zdemoralizowani? Perspektywa osobistych korzyści zaślepia ich do tego stopnia, że nie zdają sobie sprawy z tego, w czym biorą udział? Czy nie ma choć jednej osoby, która rozumie, co się dzieje? Która ma cywilną odwagę zagłosować zgodnie z sumieniem, zdrowym rozsądkiem czy polską racją stanu?
Dlaczego prezydent ma wiedzieć lepiej od Sądu Najwyższego, jak Sąd Najwyższy ma urzędować? Bez względu na to, czy będzie to minister sprawiedliwości, czy prezydent, to zawsze pozostanie organ władzy wykonawczej. A władza wykonawcza nie powinna decydować, jak urzędują sądy, bo to sądy powinny same o sobie decydować.
Andrzej Duda stoi przed historyczną szansą, w której po raz pierwszy w swojej dotychczasowej kadencji może wypełnić rolę prezydenta Rzeczpospolitej i zatrzymać kryzys, którego konsekwencje są co raz bardziej nieobliczalne.
Poprawka Andrzeja Dudy do ustawy o KRS to nie próba wybicia się na niepodległość i nie dowód na rozłam w obozie rządzącym. Wręcz przeciwnie, to koło ratunkowe rzucone PiS-owi, które pomoże też w rozbrojeniu opozycji.
Najgorszym skutkiem tych zmian będzie sytuacja, w której władzy przychodzi do głowy zmiana ordynacji wyborczej. Po pierwsze – nie będzie sensu zaskarżać tej reformy do Trybunału Konstytucyjnego, bo będzie on kontrolowany. Po drugie, już po wyborach, to Sąd Najwyższy zatwierdza prawidłowość wyborów. Ten sam Sąd Najwyższy, który wówczas też będzie kontrolowany przez władze, zrobi to.
Szanowni Państwo, w poniedziałek 20 lutego odbyło się spotkanie Prezydenta Andrzeja Dudy z przedstawicielami organizacji prawniczych. Jego celem było podjęcie działań mających przyczynić się do zażegnania kryzysu wywołanego przez rządowe propozycje reformy polskiego sądownictwa. Propozycje te, których formułę zarysował przeszło miesiąc temu Minister Sprawiedliwości, Zbigniew Ziobro, odbiły się szerokim echem, wywołując falę krytyki w środowisku […]
„Hasło demokratyzacji sądów jest hasłem chwytliwym, a jednocześnie nieprawdziwym. Żadne sądy nigdy nie są demokratyczne. Bo nie mogą być i nie mają być. One mają być mądre i sprawiedliwe”.
Politycy znajdą się ponad prawem, jeśli sądownictwo zostanie zniszczone. A rozprawa z KRS to kolejny krok w tę stronę. Wcześniej wzięto się za TK, teraz za KRS, następnie pod nóż pójdzie Sąd Najwyższy, a na koniec sądy powszechne. Ta sekwencja jest realizowana z całą bezwzględnością.