Nagroda Nobla w dziedzinie literatury stanowi miarę angażowania się artysty w sprawy tego świata, honoruje językowe manifestacje naszej polityczności – naszego zajmowania się tym, co ważne, wspólne i przyszłościowe. W tym sensie Nobel dla polskiej pisarki jest wyróżnieniem wysoce adekwatnym i zrozumiałym.
Kryzys demokracji, rosnąca fala populizmu, rewolucja w geopolitycznym układzie sił. Na naszych oczach zmienia się dotychczasowy sposób uprawiania polityki, choć związane z nią namiętności wciąż pozostają te same. Tuż przed wyborami w Polsce proponujemy lekturę pięciu dzieł literackich, które pozwolą lepiej zrozumieć i spojrzeć z dystansem na współczesne mechanizmy polityczne.
W latach 60. studiował chińską sztukę i mieszkał w slumsach Hong Kongu, w latach 70. obnażał głupotę francuskich piewców maoizmu. Był nienasyconym pożeraczem literatury i wytrawnym erudytą. Eseje Simona Leysa wciąż pozostają w Polsce do odkrycia.
Już jutro, 5 czerwca zapraszamy na towarzyszące Festiwalowi Miłosza spotkanie z Jarosławem Kuiszem w krakowskiej Księgarni pod Globusem. Zaraz po nim w dniach 6-9 czerwca rozpocznie się kolejna edycja festiwalu.
„Opowieści galicyjskie” Stasiuka, „Wojna polsko-ruska” Masłowskiej, a może „Wieszanie” Rymkiewicza lub „Sąsiedzi” Grossa? Jaka jest najważniejsza książka mijającego 30-lecia? Wybór był wyjątkowo trudny.
Steiner pisze nie na stopień, nie na termin, nie licząc honorarium ani nie oczekując fejmu/hejtu. Zna mody i trendy intelektualne, ale nie za bardzo się nimi przejmuje. Wybiera nie te tematy, które są aktualnie dyskutowane i o których wypada coś (po)wiedzieć, lecz te, które w jego własnym odczuciu zapraszają go do wypowiedzenia się.
Nagrodzie Literackiej GDYNIA po raz pierwszy w tym roku towarzyszy Festiwal Miasto Słowa, który rozpoczyna się właśnie dziś, 27 sierpnia i potrwa do niedzieli, 2 września. Na festiwalu miłośnicy literatury będą mieli okazję wziąć udział w warsztatach, akcjach miejskich i panelach dyskusyjnych nawiązujące do wątków pojawiających się w tytułach walczących o Kostki Literackie. W śród […]
W „Audycie” Jacek Hugo-Bader wyrusza na spotkanie bohaterów własnych tekstów sprzed dwóch dekad. Interesują go ludzie i złe duchy polskiej transformacji. Byłby to pewnie kawał dobrej reporterskiej roboty, gdyby JHB darował sobie odautorskie komentarze i nie do końca przekonującą publicystykę.
Czuję się zażenowany, występując z tą interwencją. No ale właśnie do tego doszło, takie są koszty wejścia w aktualną paranoję, czyli w – jak chce Klimowicz – „erę #MeToo”. Na odcinku polowania na naszych Weinsteinów (obrzydliwców z krwi i kości) nadal zastój, w zasadzie żadnych sukcesów, więc bierzemy się za przeczesywanie zasobów literackich.
Znamy już nominacje do Nagrody Literackiej GDYNIA 2018. Wśród nominowanych autorów są m.in. Paweł Sołtys, Dorota Masłowska, Jerzy Kronhold, Sława Lisiecka i Marcin Wicha. Mamy swoich faworytów.
Nie ma co załamywać rąk i biadolić nad losem nagrody. W ostatnich latach prestiż noblowskiego lauru podupadał z siebie, bez żadnych skandali.
W noc przed Dniem Zadusznym, z 1 na 2 listopada 1975 roku na plaży w Ostii brutalnie zamordowano Piera Paola Pasoliniego. Tyle wiadomo na sto procent. Reszta ginie w domysłach, mroku spowijającym ludzkie wnętrza, bagnie burżuazyjnego społeczeństwa, szambie polityki, pośród marginesu społecznego, wreszcie w heretyckich wymiarach twórczości.
Nominowany do gdańskiej nagrody literackiej Europejski Poeta Wolności Selim Babullaoglu to jeden z najważniejszych azerskich pisarzy. Choć jego poezja jest zakorzeniona w codzienności własnego kraju, mówi do nas zaskakująco bliskim językiem.
Le Guin to jedna z najwybitniejszych pisarek fantasy i science fiction. Jej powieści były owocem pasjonującej gry wyobraźni, odnosiły się jednak również do realnych społecznych problemów – imperialnej dominacji, kolonializmu czy patriarchalnej przemocy.
Publikacja amerykańskich kafkologów ma wiele zalet. Pokazuje chociażby, w jakim stopniu dzieło Kafki zostało wykreowane po jego śmierci z rozproszonych, niezredagowanych fragmentów rękopiśmiennych. Jej wadą jest nadmiar detali – w tej obszernej książce znajdziemy setki nieistotnych informacji, lecz bardzo trudno będzie nam odnaleźć daty urodzenia i zgonu jej głównego bohatera. Prawdopodobnie jej twórcy uznali, że pewne oczywistości są jednak zbyt oczywiste. Efekt ich trudu jest stuprocentowo kafkowski.