Kandydaci na prezydenta muszą prowadzić kampanię, mimo że nie ogłoszono terminu wyborów, a więc formalnie kampanii nie ma. Od 10 maja nerwowość nie maleje, a polska polityka znajduje się w stanie zawieszenia. Jak kandydaci radzą sobie w tej sytuacji?
Odpuszczanie wyborów w momencie, w którym Zjednoczona Prawica jest coraz bliżej rozpadu, to zmarnowana szansa na osłabienie PiS-u.
Wygranie wyborów lub publiczne wykazanie fałszerstw wyborczych miałoby większą moc polityczną niż wycofanie się na zapas i oddanie pola bez walki.
Konwencja Małgorzaty Kidawy-Błońskiej była sprawnie wyreżyserowanym spektaklem, który spełnił swoją rolę – zaktywizował działaczy, dał nadzieję sympatykom, a telewidzom pokazał mocne strony kandydatki, maskując jednocześnie te słabsze. Miarą sukcesu było to, że nawet prorządowe „Wiadomości” miały kłopot z przekonującą krytyką kandydatki.
W obecnych wyborach prezydenckich istnieje tylko jeden fundamentalny spór. Dotyczy on tego, czy Polska w ogóle powinna być państwem prawa, czy państwem jednej partii.
Donald Tusk ma się zaangażować w kampanię prezydencką Małgorzaty Kidawy-Błońskiej. Rzecznik sztabu Andrzeja Dudy jest tym faktem zachwycony. Niesłusznie. Obecność byłego premiera może kandydatce PO pomóc.
Pierwszy raz w historii polskich wyborów prezydenckich jednym z kluczowych tematów kampanii będą relacje państwo–Kościół.
U progu kampanii prezydenckiej „Kultura Liberalna” analizuje podobieństwa i różnice między kandydatami opozycji na prezydenta. W poniedziałek Tomasz Sawczuk pisał o problemach praworządności, ekologii oraz polaryzacji. Dziś tekst Łukasza Pawłowskiego o polityce zagranicznej, relacjach państwo–Kościół oraz państwie dobrobytu.
Szanowni Państwo! Dwa miliony euro dziennie. Nawet taką karę może zapłacić Polska, jeśli nie zastosuje się do postanowienia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. A samo postanowienie dotyczy działania Izby Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego, ciała powołanego już za rządów PiS-u do – jak wskazuje sama nazwa – dyscyplinowania sędziów przekraczających swoje uprawnienia. Opozycja, ale także instytucje unijne, na […]
Jeszcze kilka miesięcy temu wielu zwolenników opozycji czekało na przyjazd zaprawionego w bojach rycerza na białym koniu. Dziś okazuje się, że tamę planom Jarosława Kaczyńskiego – jednego z najskuteczniejszych, ale i najbardziej bezwzględnych polityków w historii III RP – może postawić pani, która raz, w przypływie ogromnej złości, stłukła porcelanowy talerzyk prababci.
„Powinniśmy być partią wolności, partią wolnego rynku, prywatnej własności, praw człowieka. Te kwestie zaginęły w naszym języku przez ostatnie lata zarówno rządzenia, kiedy dominował codzienny pragmatyzm, jak i «totalnej» opozycyjności, której jedynym kontekstem jest reagowanie na to, co robi PiS. Trzeba mówić więcej o tym, co myślimy”, mówi kandydat na przewodniczącego Platformy Obywatelskiej.
Gorączka międzynarodowych wydarzeń ostatnich kilku tygodni nie ominęła również Polski. Tradycyjne napięcia na linii Warszawa–Tel Awiw–Moskwa wywołały do tablicy polską klasę polityczną. Z marnym skutkiem – zarówno po stronie rządowej, jak i opozycji.
Szanowni Państwo! Twarz Jarosława Kaczyńskiego wykrzywiał grymas bólu. Prezes PiS-u, wspierając się na dwóch kulach, usiadł w jednym z ostatnich rzędów w Sejmie, najwyraźniej dlatego, że zejście na sam dół, do przypisanego mu miejsca tuż przy mównicy sprawiłoby mu zbyt poważny kłopot. Mimo poważnej niedyspozycji Kaczyński pojawił się jednak na sali obrad. Moment nie był […]
„Prezydent powinien dawać ludziom poczucie, że reprezentuje interesy wszystkich Polek i Polaków”, mówi Małgorzata Kidawa-Błońska.
W przedświąteczny weekend orędzie do narodu wygłosił marszałek Senatu Tomasz Grodzki oraz kandydat na prezydenta Szymon Hołownia. Publicysta i – do niedawna – konferansjer zapowiedział, że jego sympatycy na program muszą jeszcze trochę poczekać. Na razie jednak zaprasza nas… do rozmowy. Słuchając Hołowni, trudno uniknąć wrażenia déjà vu.