Szanowni Państwo! Jaki będzie świat po pandemii? Od pierwszych miesięcy jej trwania socjolodzy, ekonomiści, eksperci od polityki zdrowotnej, spraw międzynarodowych, praw obywatelskich projektują odpowiedzi na wyzwania, które postawiła. Szybko stało się jasne, że pandemia przeora nasz porządek i że trzeba będzie ułożyć go na nowo. Pisano na ten temat książki, konstruowano modele gospodarcze i społeczne, […]
„Zachęcam każdego, kto dziś krytykuje efektywność naszej publicznej ochrony zdrowia, by pojechał na operację do Rumunii, Bułgarii czy Albanii, które wydają na służbę zdrowia podobne pieniądze, co Polska. Wtedy proszę mi powiedzieć, czy to nasza służba zdrowia jest naprawdę najgorzej zarządzana, czy jakość usług medycznych jest tak niska” – mówi Piotr Arak, dyrektor Polskiego Instytutu Ekonomicznego.
U progu kampanii prezydenckiej „Kultura Liberalna” analizuje podobieństwa i różnice między kandydatami opozycji na prezydenta. W poniedziałek Tomasz Sawczuk pisał o problemach praworządności, ekologii oraz polaryzacji. Dziś tekst Łukasza Pawłowskiego o polityce zagranicznej, relacjach państwo–Kościół oraz państwie dobrobytu.
„Partie konserwatywne i prawicowe mają nie pozytywny, ale raczej ambiwalentny stosunek do państwa dobrobytu. Opowiadają się za selektywnymi inwestycjami – zarówno jeśli chodzi o przedmiot inwestycji, jak i odbiorców – a nie w kategoriach szeroko zakrojonych projektów, które historycznie charakteryzowały państwo dobrobytu w różnych krajach”, mówi specjalistka ds. polityki społecznej z Uniwersytetu w Oksfordzie.
Szanowni Państwo! „Nasz cel to polskie państwo dobrobytu” – stwierdził w swoim exposé premier Mateusz Morawiecki. „Dla nas solidarność to kamień węgielny polityki. To programy socjalne, których beneficjentami są wszystkie rodziny. Młodsze dzieci otrzymują 500 plus. Starsze, gdy idą do pracy, są zwolnione z podatku. Rodzice mają obniżony PIT, a dziadkowie trzynastą emeryturę”, mówił dalej […]
Wszystkie badania, wszystkie dane, którymi dysponujemy, mówią jasno: najbardziej państwu opłaca się zalegalizowany związek z licznym potomstwem. […] W związku z tym, nie jest tak, że trzeba zagłębiać się w niezwykle istotnie w kwestie aksjologiczne. Jak ktoś jest politykiem społecznym, to wie, że tak naprawdę warto stawiać w polityce społecznej na małżeństwa z dziećmi”, mówi były wiceminister rodziny, pracy i polityki społecznej.
Państwo „dobrobytu” nie może być silne słabością zatrudnianych przez siebie pracowników. Od silnych instytucji publicznych i godnie wynagradzanych urzędników powinniśmy rozpocząć budowanie dobrobytu dla wszystkich.
Musimy przyjąć – i przekonać do tego Polaków – że państwo dobrobytu to nie tylko instrument dzielenia dochodu, ale także warunek jego wytwarzania. Instrument kreowania wartości, a nie wór bez dna, który zużywa to, co wypracowali inni.
Czemu ma służyć państwo dobrobytu i czy dotychczasowe rozwiązania wprowadzone przez Prawo i Sprawiedliwość realizują te cele? A jeśli nie, to co należałoby zmienić? Tekst Klubu Jagiellońskiego nie przybliża nas do odpowiedzi na te pytania.
Polityczny spór o polski model państwa dobrobytu może okazać się jednym z najważniejszych w nadchodzących latach. Dyskutując o kształcie nadwiślańskiego welfare state rozmawiamy tak naprawdę o wielkiej etycznej umowie społecznej, która ma łączyć obywateli polskiej wspólnoty politycznej. Proponujemy kierunkowe rozwiązania jak ta umowa mogłaby wyglądać z perspektywy konserwatywnej.
Szanowni Państwo! „Naszym celem jest budowa polskiej wersji państwa dobrobytu”, mówił na największej przedwyborczej konferencji Prawa i Sprawiedliwości Jarosław Kaczyński. „Musimy w tej kadencji i daj Boże w następnych, jeżeli społeczeństwo nas poprze, postawić przede wszystkim na wzrost płac i wzrost dochodów społeczeństwa”, dodawał. Tym zapowiedziom towarzyszył cały wachlarz obietnic – od tak zwanej trzynastej, […]
„500 plus to jedynie pierwszy etap budowania państwa dobrobytu. To jest państwo dobrobytu z lat 40. XX wieku, kiedy tworzono tego typu świadczenia we Francji czy w krajach skandynawskich. Ale to było 70 lat temu!”, mówi politolog z Uniwersytetu w Oksfordzie.
„Nasz postkomunistyczny model państwa dobrobytu jest w pewnej mierze swoisty. Można powiedzieć, że model polski to hybryda kontynentalno-skandynawska”, mówi profesor Ryszard Szarfenberg.
PiS zapowiedziało budowę „polskiej wersji państwa dobrobytu”. Czy to znaczy, że władzę w Polsce sprawuje partia nie konserwatywna, a progresywna? A jeśli tak, jaki model „postępu” nam proponuje?
Autorzy ustawy „500 zł na dziecko” zakładają, że w najbliższych latach urodzi się między 10 tys. a 20 tys. dzieci więcej. Ma to kosztować około 20 mld zł rocznie. Wychodzi więc mniej więcej 1 mln 300 tys. zł za „dodatkowe” dziecko. Czy jesteśmy pewni, że każda złotówka z tych 20 mld wydawana jest z sensem?