Wyrażając swoje zniecierpliwienie względem działań rządu, niektórzy z jego zwolenników (tak zwani „silni razem”) sugerują pewną tolerancję – jeśli nie wręcz zachętę – dla idei naginania zasad w celu szybszego osiągnięcia rezultatów. Jednocześnie, w niektórych kręgach obecnej opozycji można dostrzec nową, dość niespodziewaną troskę o pryncypialne stosowanie rządów prawa. W Polsce istnieje zatem szerokie pole do popisu dla hipokryzji demokratycznej.
Było wiadomo, że strona liberalna idzie do wyborów, żeby zatrzymać PiS, przywrócić bezpieczeństwo kobiet i praworządność, a także rozliczyć dotychczasową władzę. I ludzie w rekordowej liczbie poszli do głosowania. Ale jakie są cele ofensywne?
Podczas gdy wszystkie rządy polegają na poradach ekspertów, technokracja doprowadzona do skrajności jest sprzeczna z demokracją przedstawicielską. W okolicznościach, w których zwłaszcza zwolennicy PiS-u przyzwyczaili się do rządów potężnej władzy wykonawczej, która ignoruje ograniczenia, aby osiągnąć swoje cele, kuszące może być stawianie mądrości nowych elit ponad mądrością ludu.
W Polsce poziom niechęci wobec wyborców partii przeciwnej jest równie wysoki jak niechęć wobec samej tej partii i jej kandydatów. W sytuacji tak głębokiej nieufności społecznej trudno wyobrazić sobie udane odrodzenie pluralistycznej demokracji.
„15 października pokazał, że to właśnie polaryzacja i silne emocje przyczyniły się do wysokiej frekwencji i zwycięstwa ówczesnej opozycji” – o oczekiwaniach Polaków wobec nowego rządu mówi Łukasz Pawłowski z firmy badawczej OGB w rozmowie z Tomaszem Sawczukiem.
Dlaczego Jarosław Kaczyński przepowiada morderstwa polityczne, czy PiS nadal jest wielogłowym smokiem, który zwraca się do różnych elektoratów, czy koalicja rządząca powinna kontynuować wielkie inwestycje i czy istnieje szansa na jakiegokolwiek ponadpartyjne porozumienie w strategicznych sprawach? Mówią Kamil Dziubka z redakcji Onetu i Łukasz Lipiński z tygodnika „Polityka”.
„Dość długo starałem się traktować wypowiedzi polityków serio i zastanawiałem się, dlaczego w Polsce nie ma terroryzmu politycznego. Bo skoro politycy PiS-u mówią, że Polska ginie i zamienia się w totalitarny reżim, to powinni teraz organizować partyzantkę miejską, zamiast walczyć o TVP” – mówi historyk i politolog, prof. Antoni Dudek.
Frekwencja jest niekwestionowaną bohaterką tych wyborów. Do urn poszło ponad 73 procent Polek i Polaków – rekordowo dużo i więcej niż w 1989 roku. Gdyby nie mobilizacja młodych wyborców, PiS rządziłoby dalej.
Jeśli jedynym skutkiem ewentualnego zwycięstwa opozycji w niedzielnych wyborach będzie to, że teraz pisowska połowa kraju będzie pod rządami „naszych” tak samo nieszczęśliwa, jak my byliśmy pod rządami „ich” – to oczywiście odetchniemy z ulgą. Ale ilość nieszczęścia w kraju pozostanie taka sama; jedynie rozłoży się inaczej. Trzeba wymyślić taki kompromis, pod którego rządami obie strony będą równie nieszczęśliwe. To doświadczenie może rozpocząć odbudowę wspólnoty.
„Symetryzm to dramatycznie przeceniane zjawisko, które w przypadku niekorzystnego wyniku wyborów dla wielu osób będzie główną wymówką, dlaczego znowu się nie udało” – mówi Rafał Madajczak, redaktor naczelny portalu Gazeta.pl.
Szanowni Państwo! Kiedy w ostatnią niedzielę prezes PiS-u Jarosław Kaczyński na spotkaniu wyborczym podczas pikniku wojskowego w Zawichoście wskazał wroga Polski, nie było wątpliwości, o którym obozie politycznym mówi. „Zdrajców trzeba tępić, tak, trzeba ich moralnie tępić, bo w Polsce jest potężny obóz zdrady narodowej, który dziś zabiega o władzę” – powiedział Kaczyński, dodając, że […]
Obecna opozycja nie stworzyła wspólnej listy wyborczej, ale jest w stanie stworzyć rząd. Po wyborach rządzi inna logika, dzieli się tort. Teraz partie różnią się między sobą, ale jako koalicja będą negocjować. I w pierwszych stu dniach są w stanie pokazać: mamy wreszcie pieniądze na KPO.
Niektórzy łapią się na bajkę, że Konfederacja nie będzie współpracować z PiS-em ani PO. W praktyce istnieją dwie opcje: albo Konfederacja nigdy nie będzie rządzić, albo będzie musiała poprzeć rząd z udziałem PiS-u lub PO. Ewentualnie rozpadnie się po wyborach w zamian za konfitury. Historia jak Kukiz.
Szanowni Państwo! Partie polityczne miały pecha. W sobotę cały świat żył rajdem Jewgienija Prigożyna i jego Grupy Wagnera na Moskwę i pytał, czy w Rosji dochodzi właśnie do zamachu stanu. Tymczasem w Polsce tego samego dnia mieliśmy nadzwyczajne nagromadzenie wydarzeń politycznych – wszystkie główne partie zorganizowały swoje wiece lub konwencje. A większość zapowiadano jako szczególnie […]
Dzięki podpisowi prezydenta pod ustawą o komisji „lex Tusk” opozycja dostała moc, którą może teraz wykorzystać, jeśli nie prześpi momentu, a PiS jej nie przebije w grze na emocje. Jednak w tej grze można przedobrzyć i przegrać z kretesem – jak, nie przymierzając, PiS w 2007 roku.