Pod koniec lat pięćdziesiątych cała rodzina Itzhaka Goldberga wyemigrowała z Polski do Izraela. W drugiej części autobiograficznego eseju autor opisuje trudne doświadczenia ocalałych z Holokaustu w nowym żydowskim państwie oraz powrót do Polski w czasach transformacji.
Po wybuchu drugiej wojny światowej rodzice Itzhaka Goldberga stracili wszystko, jego matka ledwo przeżyła Auschwitz. Po wojnie ojciec zaangażował się w budowę komunizmu. Pod koniec lat pięćdziesiątych cała rodzina przeniosła się do Izraela. Publikujemy pierwszą część autobiograficznego eseju o żydowskiej tożsamości, komunizmie, Izraelu, współczesnej Polsce i bolesnych rozliczeniach z przeszłością.
Samochodziarze próbują zmasakrować rowerzystów, rowerzyści próbują rozjechać pieszych, natomiast pieszych próbuje wykończyć upiorny skwar. Tak nie musi być.
Formuła polityczna Szymona Hołowni wyczerpała się właściwie we wszystkich głównych punktach. Inspiracją dla Polski 2050 na przyszłość może być agenda zielonego liberalizmu.
„Porządek dnia” Érica Vuillarda do swoiste memento. W niewielkiej, nagrodzonej Nagrodą Goncourtów książce autor ujawnia kulisy polityki ustępstw prowadzonej przez Zachód wobec Hitlera. Dziś lektura tej opowieści automatycznie przywodzi na myśl politykę resetu w relacjach z Putinem i wojnę w Ukrainie. Tylko czy historia może nas czegokolwiek nauczyć?
„Milczący Rosjanin powinien być traktowany jako współwinowajca. Ale brak wsparcia dla tych, którzy nie wspierają Putina, a wychodzą protestować, jest bardzo zły. Oni potrzebują pomocy”, przekonuje Aleksiej Sadomowski.
„Pragmatyczny liberalizm” to pasjonująca podróż intelektualna przez liberalno-demokratyczną filozofię polityki. Autor przedstawia myśl polityczną Richarda Rorty’ego, jednego z najważniejszych filozofów XX wieku, umieszczając ją w dialogu z głównymi twórcami współczesnej filozofii demokracji i poszukuje odpowiedzi na pytanie, czy możliwa jest filozofia liberalna odporna na wysuwane przeciwko niej zarzuty.
Gdzie w dzisiejszych trudnych czasach szukać pocieszenia? Jaka jest rola religii we współczesnym świecie? Czy konserwatywny liberalizm jest dziś jeszcze możliwy? O tym, a także o uniwersytetach, cancel culture i najnowszej książce Michaela Ignatieffa „On Consolation: Finding Solace in the Dark Times” z autorem rozmawia Michał Matlak.
Polska po PiS-ie będzie pacjentem na OIOM-ie, ze zniszczonymi organami wewnętrznymi, krwotokami i generalnie niestabilnością zagrażającą życiu. Tradycyjne podejście każące układać w mozole polityki resortowe jest ślepą uliczką. Jeśli nie zmodernizujemy państwa i jego polityki, jeśli nie zdołamy sięgnąć po rewolucję ustrojową, to przyszłość będzie nadal chaosem i niepewnością.
Każdy badacz komunistów i komunizmu stąpa po polu minowym uproszczeń, stereotypów i mitów. W jaki sposób ich uniknąć? Przedstawiamy fragment wstępu świeżo opublikowanej książki Łukasza Bertrama „Bunt, podziemie, władza. Polscy komuniści i ich socjalizacja polityczna do roku 1956”.
Tylko o Bonapartem i Hitlerze napisano więcej prac niż o szesnastowiecznym władcy Filipie II. Głównie dlatego, że władał pierwszym imperium o zasięgu globalnym. Wartość biografii tego opętanego manią kontroli króla polega na ukazaniu przypadkowości, jaka przenika proces sprawowania władzy. Tylko w kiepskich filmach rządzenie wygląda tak, że jacyś ludzie pytają „szefie, to co robimy?”, a szef spokojnym, pewnym głosem wskazuje racjonalne rozwiązania.
Nie jestem obrońcą Konfederacji, ale w sporze z Facebookiem stoję po jej stronie. Zanik polityki kontrolowanej przez obywateli to jeden z najgroźniejszych syndromów zmiany, zagrażający podstawom liberalnego świata.
Ci, którzy kochają miasto dla wolności, w polityce kładą nacisk na debatę, wymianę poglądów, cierpliwe wypracowywanie wspólnych rozwiązań. Ci, którzy kochają je dla władzy, pragną zakneblować ludziom usta, zredukować przestrzeń debaty do niezbędnego minimum.
Rosnąca popularność populizmu i wyborcze sukcesy jego zwolenników stały się w ciągu ostatnich lat tematem wielu analiz politycznych. Kulturowy wymiar tego zjawiska do dzisiaj pozostaje jednak niezbadany. W rozmowie z Jarosławem Kuiszem prof. Jan Kubik tłumaczy, czym jest populizm i opisuje zależność pomiędzy zmianami w kulturze i polityce.
Na pierwszy rzut oka przyjęcie Mario Vargasa Llosy do Akademii Francuskiej to fakt mało kontrowersyjny. Ot, do szacownej i ospałej jak stuletni żółw instytucji został przyjęty równie szacowny, choć może nieco mniej ospały, noblista. Wszystko się jednak zmienia, gdy w grę wchodzi polityka.