W latach 70. i 80. zamachów było znacznie więcej niż dziś i ginęło w nich znacznie więcej ludzi (np. ok. 450 w 1988 r.). Dzisiejsze zamachy są skorelowane z niepokojami na Bliskim Wschodzie, z porażkami ponoszonymi przez ISIS, który eksportuje swoją ideologię do Europy i próbuje uderzyć w nasze miękkie podbrzusze. Tu trafia na błędy w europejskiej polityce integracyjnej – szuka ludzi wykluczonych ze społeczeństw i dąży do ich radykalizacji.
Sympatycy prezydenta Donalda Trumpa widzą w nim znakomitego biznesmena i twardego negocjatora. Jeśli przyjmujemy to założenie, powinniśmy zapytać, co takiego wynegocjował od polskich władz?
Jeśli Stany Zjednoczone ochłodzą relacje z Europą, a w odpowiedzi na to Unia Europejska zdecyduje się na zacieśnienie integracji, gdzie znajdzie się Polska? Odpowiedź jest prosta. Na dalekich, biedniejszych i niekoniecznie bezpieczniejszych peryferiach.
Czy ludzie z ISIS są naprawdę religijni? Skąd się biorą muzułmańscy trendsetterzy? „Rozmowy o islamie” to zbiór przewrotnych pytań Wojciecha Cegielskiego i niebanalnych odpowiedzi Katarzyny Górak-Sosnowskiej, które warto poznać, zanim zaczniemy oceniać świat islamu.
My, Europejczycy, żyjemy dziś na najlepszym z istniejących światów. Możemy cieszyć się wolnością i dobrobytem rzadko (o ile w ogóle) oglądanym w dziejach. Ani demokracja liberalna, ani stanowiący jej ideowy rdzeń pluralizm nie są jednak historyczną normą czy czymś w rodzaju punktu docelowego dziejów ludzkości.
Skala samej zbrodni z 11 września nie była niczym nadzwyczajnym. To jej teatralność uczyniła z niej swoistą „broń masowego rażenia”. Największe szkody poniesiono w sferze symboli, gdzie pogrzebano liberalny optymizm lat 90.
Jedno jest dziś pewne – Pakistan płaci wysoką cenę za wieloletnie przymykanie oczu na obecność talibów na swym terytorium.
Jeśli miałbym opisać postawę tych terrorystów wobec świata, to byłby to raczej nihilizm – o islamie wiedzą bardzo niewiele. Nie mówiąc już o tym, że nihilizm jest z islamem sprzeczny. Poza tym 25 proc. wojowników ISIS to konwertyci – ludzie, którzy nie mieli z kulturą arabską czy muzułmańską nic wspólnego. To powinno zastanawiać wszystkich, którzy widzą źródło terroryzmu w islamie.
Obiektem lipcowego ataku terrorystycznego w Dakce byli cudzoziemcy. Co kierowało jego sprawcami?
Od dłuższego czasu uparcie twierdzę, że Chiny wyprzedzają Polskę o kilka lat. Nie mówię tutaj o infrastrukturze – w tym wyprzedzają nas o co najmniej kilka dekad, ale o pewnych zjawiskach i trendach związanych z życiem codziennym. Chińskie dziś to nasze jutro.
„Tego właśnie chce Państwo Islamskie. Chcą nas podzielić, przekonać muzułmanów, że nigdy nie zostaną zaakceptowani w Europie, a Europejczyków, że muzułmanie zawsze pozostaną zagrożeniem”.
Gdyby KOD chciał się zorganizować w Turcji, Mateusz Kijowski siedziałby w więzieniu nie tylko za alimenty, a autobusy zwożące ludzi z prowincji musiałyby przechodzić długotrwałe kontrole pod kątem wymogów koniecznych do przewozu osób.
Szanowni Państwo! Deklarowanym celem nowej ustawy o działaniach antyterrorystycznych jest wzmocnienie mechanizmów koordynacji służb w walce z terroryzmem. Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego stanie się najważniejszą służbą specjalną odpowiedzialną za przeciwdziałanie terroryzmowi. Niejako przy okazji ustawa przyznaje jej szereg nowych uprawnień. Tryb prac nad projektem nie zachęca jednak obywateli do nadmiernego przyglądania się szczegółom: powstaje on w […]
Kiedy państwo przekracza cienką czerwoną linię w gromadzeniu danych? Czy także ci z nas, którzy uważają, że przed władzą nie mają nic do ukrycia, powinni się obawiać? Czy można skutecznie chronić społeczeństwo bez zbierania informacji na masową skalę? Jak sobie z tym radzą inne kraje, szczególnie te, w których częściej wybuchają bomby?
Władza, mając możliwość śledzenia wszystkich jak chce i kiedy chce, stawia obywateli w roli podejrzanych, a nie w roli suwerena i podmiotu praw. Takie państwo nie stoi na straży wolności, tylko traci zdolność do jej rzeczywistej ochrony.