W ubiegłym tygodniu wileński dziennik „Lietuvos Rytas” zamieścił artykuł opisujący postać prezydenta łotewskiej stolicy. „Nił Uszakow, prezydent stolicy, jest uosobieniem złożonych stosunków między łotewską większością a sporą rosyjską mniejszością w tym kraju”.
Minął miesiąc od ustanowienia Euromajdanu. Wystarczył apel na portalach społecznościowych i żądanie podpisania Umowy Stowarzyszeniowej. Od tego czasu wiele się zmieniło.
Jaką lekcję powinna wyciągnąć Unia Europejska z fiaska jej polityki na Ukrainie? Bez względu na to, czy europejscy negocjatorzy to dostrzegają i czy im się to podoba, czy nie, kiedy dochodzi do rozmów z Ukrainą, przy stole zawsze siedzi także Rosja.
Bez względu na wynik ukraińskiej rewolucji, jej znaczenie wydaje się jasne. Duch pomarańczowej rewolucji z roku 2004 żyje i ma sie dobrze, a klika Janukowycza powinna uważać.
Po wtorkowej, nocnej pacyfikacji na kijowskim Majdanie mamy pewność, że tradycyjny sposób rozwiązywania problemów preferowany przez Unię Europejską jest w wypadku Ukrainy nie do zastosowania. U naszego wschodniego sąsiada nie ma rządu, z którym można by rozmawiać i który dotrzymuje zobowiązań.
Niemcy doczekali się koalicji rządowej. 27 listopada chadecy i socjaldemokraci podpisali porozumienie, które nie wzbudziło jednak spodziewanego entuzjazmu mediów. Dlaczego prasa odnosi się z rezerwą bądź wręcz krytykuje dokument?
To, że Ukraina nie podpisała umowy stowarzyszeniowej z UE, to żadne zaskoczenie. Wiadomo było, że Janukowycz sprawę relacji z Unią rozgrywa twardo, kalkulując zyski i straty. Mimo procesu dostosowywania prawa do wymogów unijnych negocjacje od początku nie szły tak gładko, jak w przypadku Mołdawii czy Gruzji.
Rosja z Ukrainą wciąż może być mocarstwem. Tego typu komentarze dominowały w europejskiej prasie relacjonującej wydarzenia ostatniego tygodnia. I choć niektórzy sugerują, że Aleksander Kwaśniewski i Pat Cox wciąż prowadzą zakulisowe rozmowy z ukraińskimi politykami, to sprawa wydaje się zamknięta.
Polski sposób myślenia o sprawach wschodnich – w tym o sprawach ukraińskich – drażni swoim schematyzmem. Pisałem zresztą o tym na łamach „Kultury Liberalnej” wielokrotnie [https://kulturaliberalna.pl/2012/06/05/jasina-patrzenie-na-wschod-jest-ciagle-wazne-po-%E2%80%9Ewroclaw-global-forum/]. Nic więc dziwnego, że i przed wyborami na Ukrainie – a więc przed 27 października – zaserwowano nam sporą dawkę takiego sposobu myślenia. Mieliśmy „dobrych” i „złych”: rząd i […]
Szanowni Państwo, czy prawa człowieka można kiwać? Czy można je wyrzucić na aut? Od dawna wiadomo, że Euro 2012 to coś więcej niż piłkarskie mistrzostwa. O grze reprezentacji Polski, o zbliżających się sportowych emocjach, mówi się stosunkowo niewiele. Dla Polski czerwcowy turniej to modernizacyjny drogowskaz, który przymuszał polityków do szybszego realizowania inwestycji, a nieraz w […]
Szanowni Państwo, kiedy na przełomie 2004 i 2005 roku Polacy udawali się pod ukraińską ambasadę i konsulaty albo po prostu jeździli do Kijowa, by demonstrować wraz z Ukraińcami przeciwko fałszerstwom wyborczym – każdy gest poparcia podszyty był nadzieją… Tymczasem jesteśmy po pierwszej turze nowych wyborów prezydenckich. Wiktor Janukowycz, jeszcze niedawno okryty niesławą, dziś tryumfuje. Skoro […]