Z centrum widać najwięcej
Szanowni Państwo! Jeden ze starych już dowcipów o Polaku, Rosjaninie i Niemcu, mówi o tym, jak Bóg dał trzem bohaterom po dwie kulki. Ten, kto zrobi z nimi rzecz najbardziej imponującą, miał otrzymać natychmiastową przepustkę do nieba. Cierpliwy Niemiec nauczył się stawiać kulki jedna na drugiej. Rosjanin fantastycznie nimi żonglował. A Polak? Polak jedną kulkę […]
„Dzisiaj wielu może marzyć o kryzysie na miarę lapsusu językowego typu «San Escobar», który był śmieszny i niewinny. Obecna sytuacja jest kłopotliwa” – mówi były minister spraw zagranicznych w rozmowie z „Kulturą Liberalną”.
Procedura uruchomienia artykułu 7 wobec Polski skończy się zapewne na wielkim szumie. Rząd stwierdzi, że wyszedł z procedury „karnej” zwycięską ręką, ponieważ od początku miał rację, a Unia nadal pozostanie bezradna w kwestii tego jak skutecznie postępować wobec państw łamiących zasady praworządności.
Po decyzji Komisji Europejskiej o uruchomieniu artykułu 7 traktatu lizbońskiego politycy i zwolennicy PiS-u wystartowali do mediów – tradycyjnych oraz społecznościowych – z misją wskazania winnych. Podawane przez nich „argumenty” z grubsza można podzielić na trzy typy. Żaden z nich nie ma wiele wspólnego z prawdą.
W ostatnich dwóch tygodniach obserwujemy niepokojące wzmożenie w stosunkach polsko-ukraińskich. Intelektualiści, eksperci i politycy dwoją się i troją, by wszystkie pojawiające się wątpliwości i nieporozumienia należycie wyjaśnić, mając na uwadze oczywiście „wspólne dobro” wzajemnych relacji. Niestety, poziom deklaracji nie idzie w parze z rzeczywistymi działaniami.
Coraz poważniej obawiam się, że nasze czarne parasolki to ostatnie reduty obywatelskiego oporu, który będzie tłumiony przez coraz bardziej opresyjny aparat państwa – pisze Katarzyna Kasia.
Sympatycy prezydenta Donalda Trumpa widzą w nim znakomitego biznesmena i twardego negocjatora. Jeśli przyjmujemy to założenie, powinniśmy zapytać, co takiego wynegocjował od polskich władz?
Wizyta Trumpa w Polsce wygląda trochę jak kuksaniec dany Europie Zachodniej. Można ją odczytywać jako sygnał wspierający kraje Europy Środkowej i krytykę polityki ekonomicznej Niemiec.
„Opozycja białoruska jest bardzo podobna do Polaków. Jak im coś nie wychodzi, to zawsze mówią, że odnieśli moralne zwycięstwo. A że nigdy im nic nie wychodzi, to już są moralnie niezłomni”, mówi były charge d’affaires RP na Białorusi.
Nie sposób zrozumieć, jakie procesy myślowe towarzyszą w ostatnich tygodniach politykom PiS-u wypowiadającym się na temat relacji Polski z Unią Europejską. Ale w równoległym świecie poważnej polityki dokonują się zmiany, których skutki odczujemy wszyscy.
Szanowni Państwo, Prawo i Sprawiedliwość po objęciu władzy zapowiadało rewolucję w polityce zagranicznej. Oskarżało przy tym swoich poprzedników o nieudolność, brak kompetencji, służalczość wobec Brukseli i Berlina, a nawet celowe działanie wbrew narodowemu interesowi. Obecny szef służby zagranicznej w wywiadzie dla niemieckiego „Bilda” stwierdził, że „poprzedni rząd realizował określony lewicowy program […] Nowej mieszanki kultur […]
„Dla mnie polskość to nie są mesjanistyczne majaki o nurzaniu się we krwi patriotów. Nie chodzi o to, żeby zostawić po sobie biało-czerwoną flagę łopoczącą na kupie gruzu. Stać nas na patriotyzm, który zamiast niszczyć, buduje”, mówi były szef MSZ.
Nikt nie wie, czego naprawdę chce Jarosław Kaczyński. Do mnie nieustannie dzwonią politycy z innych krajów europejskich z pytaniem, czego chce prezes PiS-u, gdy chodzi o politykę europejską. Nikt tego nie wie.
Szanowni Państwo, „kontrrewolucja kulturalna”, Caracale i Mistrale, szczyt NATO, uchodźcy czy Komisja Wenecka… Wszystkie te pojęcia i osoby raz po raz pojawiają się w polskich mediach od lewej do prawej strony. Polska polityka zagraniczna już dawno nie zajmowała tak ważnego miejsca w debacie publicznej. Od dawna też nie było tak wielkich sporów o jej kierunek […]
Dyplomacja europejska PiS-u opiera się na wizji polityki, w której sojusze są tylko chwilowe i taktyczne, a debatuje się jedynie przy stole negocjacyjnym. Nie ma zresztą o czym rozmawiać, bo interesy są z góry znane, zaś racja jest po stronie polskiego rządu. Za tą fasadą pewności kryją się kompleksy maskowane głębokim relatywizmem.