Mamy do czynienia z nadprodukcją reportaży
Jak pisało się literaturę faktu kiedyś, a jak się pisze teraz? Jaki jest najlepszy polski reportaż? O tym Jarosław Kuisz rozmawia z Mariuszem Szczygłem, autorem książki „Fakty muszą zatańczyć”.
Jak pisało się literaturę faktu kiedyś, a jak się pisze teraz? Jaki jest najlepszy polski reportaż? O tym Jarosław Kuisz rozmawia z Mariuszem Szczygłem, autorem książki „Fakty muszą zatańczyć”.
„Trzeba pomóc Ukraińcom wygrać tę wojnę. Po drugie, trzeba dać Ukrainie perspektywę europejską” – mówi Timothy Garton Ash, autor właśnie wydanej książki „Obrona liberalizmu. Eseje o wolności, wojnie i Europie”.
„Myślę, że po zakończeniu zimnej wojny wielu zachodnich badaczy bezkrytycznie przyjęło rosyjski punkt widzenia. Według nich wcześniejsze spojrzenie na ZSRR było przesiąknięte orientalizmem. Aby się z niego wydobyć – jak mówili – powinniśmy spojrzeć na Innego jego własnymi oczami. Niestety, tym «innym» prawie zawsze była wyłącznie Rosja, nie inne poradzieckie republiki” – mówi ukraiński filozof Wołodymyr Jermołenko.
„Jeszcze parę lat temu turystyczna promocja obwodu kaliningradzkiego wśród Rosjan opierała się na haśle, że to Nasza Jewropa. Z drugiej strony, Rosja tak naprawdę nigdy nie «przetrawiła» tego regionu, nigdy go w pełni nie zintegrowała. Kaliningrad pozostaje wciąż ciałem obcym”. O Kaliningradzie, wojnie w Ukrainie i o tym, dlaczego rozumie fatalizm i bezradność Rosjan, którzy się jej sprzeciwiają, rozmawiamy z Pauliną Siegień, reporterką od lat piszącą o rosyjskiej enklawie przy granicy z Polską.
„Liberalne centrum popełniło poważne błędy w latach osiemdziesiątych, dziewięćdziesiątych i dwutysięcznych. Większość z jego przedstawicieli zdaje sobie z tego sprawę, dlatego poszukuje nowych rozwiązań programowych. Pomylili się za pierwszym razem, więc teraz muszą naprawić popełnione błędy” – mówi Martin Sandbu, komentator ekonomiczny „The Financial Times”.
„Wielu przywódców religijnych i państwowych wykorzystuje impulsy duchowe, aby usprawiedliwić autorytarną władzę i łamanie praw człowieka. Myślę, że religia powinna mieć swoje miejsce w życiu publicznym, ale w ramach praw konstytucyjnych i demokracji” – mówi badacz religijnych ruchów antyliberalnych Kevin Vallier.
„Współczesna klasa polityczna nie przypomina wczesnych bolszewików. Nie ma tutaj świętego tekstu w rodzaju ksiąg religijnych albo dzieł Marksa i Lenina. Zamiast całościowego systemu ideologicznego jest zbiór zapadających w pamięć środków retorycznych, które należą do świata programów telewizyjnych” – o sytuacji społecznej i politycznej w Rosji opowiada politolożka Ekaterina Schulmann.
Polska jest bardzo ważna dla Francji. Ale Unia Europejska jest dla Macrona jeszcze ważniejsza. To jest coś, z czego polscy przywódcy powinni zdawać sobie sprawę. To dotyczy również kwestii praworządności.
„Macron dostrzega korzyści ze współpracy z Polską. To nie może oznaczać jednak odstąpienia od podstawowych wartości Unii Europejskiej” – mówi socjolog Georges Mink w rozmowie z Tomaszem Sawczukiem.
„Wojna wszystko zmieniła. Trzeba to powiedzieć polskiej publiczności. W tej chwili we Francji panuje absolutnie jednoznaczny, jednomyślny sprzeciw wobec wojny” – o francuskich wyborach prezydenckich mówi prof. Jacques Rupnik w rozmowie z Tomaszem Sawczukiem.
„Mówimy o sytuacji, w której rosyjska gospodarka cofa się o 15–20 lat, a w niektórych sektorach do początku transformacji cyfrowej. Spójrzmy na Kamaz, produkujący ciężarówki, którego partnerem był niemiecki Daimler, który się wycofał. Oni mówią, że wracają do produkcji samochodów w standardzie z czasów sowieckich. Minęło trzydzieści lat! I jedyną odpowiedzią, jak rozwiązać problem, jest powrót do czasów sowieckich” – o konsekwencjach sankcji na Rosję mówi Iwona Wiśniewska z Ośrodka Studiów Wschodnich.
„Słynny historyk Richard Evans zapytał mnie kiedyś, dlaczego tak bardzo fascynuje mnie pochodzenie Lauterpachta i Lemkina. Odpowiedziałem, że nie sądzę, że dwóch mężczyzn dorastających w Londynie mogłoby stworzyć takie koncepcje. To miejsce, Lwów, jest absolutnie niezbędne do zrozumienia ich pracy” – o korzeniach idei zbrodni przeciwko ludzkości oraz ludobójstwa opowiada prof. Philippe Sands w rozmowie z Tomaszem Sawczukiem.
„Pracowałem nad Panama Papers i Pandora Papers. Zlokalizowałem pieniądze Putina w Monako. Jednak za każdym razem, kiedy prowadziliśmy te trudne dochodzenia, otrzymywaliśmy pisma od poważnych brytyjskich kancelarii prawnych, które działając w imieniu oligarchów, próbowały zamknąć nam usta i nas zastraszyć. Ten czas się skończył” – mówi Luke Harding, dziennikarz „The Guardian” i autor książek o współczesnej Rosji.
„Groźby Putina mają przede wszystkim znaczenie psychologiczne i sygnalizacyjne. Jest to próba oddziaływania na decydentów, ale również na opinię publiczną” – mówi Łukasz Kulesa z Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych.
„Warto przypomnieć, jak ważną rolę odegrała Polska, wychodząc z projektem Partnerstwa Wschodniego. Intencją Radosława Sikorskiego i jego ekipy było umiędzynarodowienie problemu Ukrainy i innych krajów «in between» – między Rosją a Zachodem. To nam się udało” – mówi analityk spraw międzynarodowych Eugeniusz Smolar.