W dokumencie najważniejsza jest prawda – reżyserka filmu „Over the limit” Marta Prus opowiada o władczości, skrytości i sportowych ambicjach oraz o różnicach między Wschodem a Zachodem.
Czy można przeżyć wojnę we własnych czterech ścianach? O skomplikowanym
budowaniu rysu psychologicznego kobiety, która żyje w ciągłym strachu przed śmiercią bliskiej osoby, rozmawiają Dawid Dróżdż i Ewa Bukowska, reżyserka filmu „53 wojny”.
Obraz Filipa Bajona, uhonorowany Srebrnymi Lwami na 43. FPFF w Gdyni, to rzadka okazja do przyjrzenia się kulturze kaszubskiej, po którą filmowcy sięgali tylko wyjątkowo. Czy twórcom udało się oddać sprawiedliwość złożoności podziałów kulturowych w regionie?
Debiut Jagody Szelc, nagrodzony na Festiwalu Filmowym w Gdyni i Paszportem „Polityki”, doczekał się licznych pochwał i interpretacji. Niezależnie, czy jest to oniryczna wizja drzemiących w ziemi sił, czy społeczno-polityczny traktat, jedno jest pewne – pokazuje nie tylko to, co tu i teraz, ale i to, co leży gdzieś głęboko w nas.
Zuzanna Bartoszek i Wojciech Bąkowski, bohaterowie filmu Rondudy, przez samego reżysera są nazywani ludźmi przyszłości. Czy jednak w historii jednej z najbardziej ekscentrycznych par polskiego świata sztuki odbija się rzeczywiście to, co nas czeka?
Debiutujący Piotr Domalewski oddał charakter polskiej prowincji w sposób dojrzalszy niż niejeden z bardziej uznanych filmowców. Podczas gdy chociażby Wojciech Smarzowski w „Domu złym” uciekał się do demaskowania niewytłumaczalnego zła peryferii, reżyser „Cichej nocy” spokojnie pokazuje ich wielopokoleniową zależność od dostępu do pracy na Zachodzie.
Jesteśmy tylko przejściową formą życia, „wyrzygiem” fotonów. Tak twierdzi Norman Leto w swoim filmie-mieszance wybuchowej, która na widzach robi wstrząsające wrażenie.
Kuba Czekaj ponownie podejmuje temat dorastania z punktu widzenia młodego człowieka. Tym razem zwraca uwagę na trud budowania autonomii w sytuacji tęsknoty za nieobecnym rodzicem.
EIFF jest najstarszym międzynarodowym festiwalem filmowym na świecie, którego tradycja sięga 1947 r. Jak odebrane zostały filmy Łukasza Rondudy, Fatiha Akina, Magdaleny Zyzak i Zachary’ego Cotlera?
„Zud” to wspaniała opowieść o codziennym życiu koczowniczej rodziny na mongolskim stepie, o zmaganiach z samym sobą, przeciwnościami losu czy realiami gospodarczymi.
Katarzyna Rosłaniec lubi dotykać gorących tematów i problemów zmieniającej się rzeczywistości. Tym razem przygląda się życiu młodej pisarki, dołączając do dyskusji o milenialsach i ich życiowych celach.
W „Komunii” mamy do czynienia z doświadczeniem społecznym dotyczącym większości polskich dzieci, ich rodzin i otoczenia. Dla antropologa i socjologa religii dokument Zameckiej jest zatem bardzo ciekawym źródłem refleksji.
Bugajski postanowił zająć się nie narodowym bohaterem, który nie budzi w debacie publicznej właściwie żadnych kontrowersji, lecz „Krwawą Luną”, która została zapamiętana jako postać dla tej drugiej, mrocznej strony sztandarowa – dopełnienie demonicznej pary z Józefem Różańskim.
Debiut fabularny Jana P. Matuszyńskiego bez odwołań do polityki pokazuje 30 lat historii Polski widzianej z okien mieszkania jednej z niezliczonych rodzin wypełniających blokowiska. A że ta akurat rodzina składa się z trzech szczególnych osobowości, również wnętrze jej domu prezentuje się wyjątkowo.
Czy ze złem można zmierzyć się za pomocą filmu? Czy wolność artysty może kolidować z publicystycznym zaangażowaniem? Jakiego tematu zabrakło w polskich filmach po 1989 roku? Odpowiedzi na te pytania szuka Agnieszka Holland w rozmowie z Grzegorzem Brzozowskim.