Tomasz Lis twierdzi, że Andrzej Duda może się od Bronisława Komorowskiego uczyć troski o Polskę obywatelską. Co za ironia losu – czy nie obywatelskości, i to pojmowanej bardzo szeroko, nie brakuje Polakom najbardziej?
O tym, jak powinniśmy oceniać ostatnie dwie i pół dekady polskiej historii, czego obawiano się w roku ’89 i jakie nastroje społeczne wówczas panowały. Wreszcie ‒ czy dla obranej drogi modernizacji istniała alternatywa? W debacie „Kultury Liberalnej” rozmawiają Aleksander Smolar i Padraic Kenney.
Poseł Rafał Grupiński (PO) określił posła Antoniego Macierewicza (PiS) mianem „politycznego szaleńca”, którego trzeba zatrzymać. Podobnie sądzą i dają temu regularnie wyraz redaktorzy Płuska i Sobieniowski z TVN. Taką tezę sformułował „Newsweek”, kiedy na okładce wystylizował Macierewicza na taliba. Naigrawanie się z „oszołoma Macierewicza” nie wymaga żadnego tłumaczenia, jest w dobrym tonie.
Co pozostaje nadal aktualne w ideowej spuściźnie Jerzego Turowicza? Co wynika z lektury jego publicystyki? O postaci legendarnego redaktora „Tygodnika Powszechnego” na Poddaszu Kultury dyskutowali Adam Michnik i Jarosław Kuisz.
W kolejnej debacie na Poddaszu Kultury o ideowej sylwetce Jana Józefa Lipskiego i jego biografii rozmawiali Michał Głowiński, Łukasz Garbal, Magdalena Grochowska i Karolina Wigura.
„Kultura Liberalna” serdecznie zaprasza na debatę: ILE JEST MIEJSCA DLA KOŚCIOŁA W LIBERALNEJ DEMOKRACJI? BATALIE JERZEGO TUROWICZA 10 grudnia mija 101. rocznica urodzin Jerzego Turowicza. Z tej okazji ostatnią w tym roku debatę z cyklu „Spory o polskie autorytety” postanowiliśmy poświęcić postaci legendarnego redaktora i tematowi, który był mu bliski – miejscu Kościoła katolickiego we […]
Krzysztof Iszkowski Dodatni bilans Urbana Wstyd się przyznać, ale kiedy miałem 8 lat retransmisje wtorkowych spotkań rzecznika rządu z zagranicznymi dziennikarzami były moim ulubionym programem telewizyjnym. Jerzy Urban był mniej moralizatorski od Misia Uszatka i bardziej sympatyczny od generała Jaruzelskiego, który do dziś łączy w jednej osobie trzy paskudne cechy: stalinowską trwogę, wojskowy dryl i […]
Uniwersytet to miejsce szczególne. Jego misją jest nie tylko techniczne kształcenie, ale i wychowanie, przekazanie studentom nie tylko wiedzy, jak coś zrobić, ale też wpojenie pewnego standardu, etosu i wartości tego, jak być we wspólnocie – uniwersytet podtrzymuje i tworzy określone standardy obywatelskie, takie jak standard argumentacji czy dyskusji publicznej.
Uniwersytety to ta przestrzeń publiczna, która jest zaworem bezpieczeństwa dla wszystkich –niezależna od władzy sakralnej i imperialnej, tym bardziej niezależna od władzy pospolitości i wandalizmu. Ta przestrzeń nie jest wyłącznie nasza tu i teraz. Parafrazując hasło reklamowe pewnej znanej firmy produkującej zegarki, można powiedzieć, że uniwersytet nie jest naszą własnością, my tylko mamy zaszczyt przechowywać go dla następnych pokoleń.
Padraic Kenney Powrót na Syberię Słowa wydrapane na ścianach czy suficie to przekaz informacji znany od wieków. W drodze na syberyjską zsyłkę w ostatnich dekadach XIX wieku każdy Polak-bojownik szukał gdzieś wyrytych nazwisk znanych powstańców, bo dzięki temu było mu raźniej. Prawie sto lat później podobnych napisów w socjalistycznej celi na Białołęce nie było, ale […]
Piotr Kieżun Podobać się wielkim cieniom Czym jest książka „Żywe cienie” Barbary Toruńczyk? Na pierwszy rzut oka to zbiór portretów znanych pisarzy i przedstawicieli polskiej inteligencji, których autorka miała okazję spotkać na swojej intelektualnej drodze. Na szesnaście zebranych w tomie tekstów aż trzynaście to sylwetki najważniejszych postaci polskiej kultury XX wieku. Są pomiędzy nimi Zbigniew […]
Jacek Głażewski Podkorowe ośrodki kultury W jednym z esejów – wznowionych ostatnio przez „Zeszyty Literackie” – Czesław Miłosz przyznawał: „Nie ma sensu udawać, że jest się wyjątkiem, i ukrywać obsesję, właściwą wszystkim Polakom. Przeciwnie, trzeba się do niej przyznać i starać się ją badać w sobie samym możliwie beznamiętnie. Polacy i Rosjanie nie lubią, albo, […]
Jacek Głażewski Protokół rozbieżności. O listach Giedroycia i Miłosza W ostatnim, 637. numerze „Kultury” – wydrukowanym już po śmierci redaktora – Czesław Miłosz opublikował krótkie wspomnienie, w którym opisał swoje pierwsze chwile w domu przy avenue de Corneille, wewnętrzne napięcie towarzyszące tygodniom spędzonym w izolacji i zamknięciu oraz zarysował ocenę dorobku całego zespołu redakcyjnego. Przedziwne […]
Jarosław Kuisz Ognista relacja. O listach Iwaszkiewicza i Miłosza Listy Iwaszkiewicza i Miłosza to ukoronowanie serii korespondencji związanej z Noblistą, wydanej przez „Zeszyty Literackie” Namiętność Jaką aurę musiał roztaczać Iwaszkiewicz, że młodzi nonkonformiści nie tylko do niego lgnęli, ale dosłownie zawierali znajomość na kolanach? W nienaturalnej postawie uniżoności poznaje go nie tylko Czesław Miłosz. Całe […]
Listy Miłosza i Andrzejewskiego to przede wszystkim rozmowa twórców i zderzenie nie tyle dwóch politycznych strategii, co dwóch pisarskich postaw.