Trwa jesienna zbiórka
na działalność Kultury Liberalnej.
Weź udział!
Czego potrzebujemy?
Co dostajesz w zamian?
Kultura Liberalna jest tygodnikiem wydawanym społecznie, to znaczy ukazuje
się dzięki wsparciu osób takich jak Ty. Bronimy wartości demokratycznych
i wolnościowych. Tworzymy idee dla Polski na przyszłość. Jesteśmy niezależni
od polityków i reklamodawców. Prosimy o to, abyś tworzył lub tworzyła
Kulturę Liberalną wspólnie z nami. Dołącz do grona naszych
comiesięcznych Darczyńców.
Z centrum widać najwięcej
„Trudno porównywać Węgry z Polską. […] Orbán jest znacznie mądrzejszy, sprytniejszy, bardziej subtelny, cyniczny i bezwzględny niż Kaczyński”, mówi autor politycznej biografii premiera Węgier.
„Historia komunizmu pokazuje nam, że możemy jednocześnie w coś wierzyć i nie wierzyć. Czytałam ostatnio, jak pisarz Jacek Trznadel opisywał swoje publiczne wystąpienia z końca lat 40. Mówił, że kiedy krzyczał, przemawiając do tłumów, to jakaś jego część zastanawiała się, czy nie mówi tego wszystkiego na głos po to, żeby przekonać samego siebie. Myślę, że podobny mechanizm działa w przypadku Jarosława Kaczyńskiego”, mówi słynna dziennikarka.
„Steve Bannon jest interesujący i zabawny. Nie zgadzam się z nim w zasadzie w żadnej kwestii, poza jego analizą tego, co poszło nie tak z naszymi demokracjami. Wydaje mi się jednak, że słuchając go, można się wiele dowiedzieć”.
Po wyborach parlamentarnych po stronie opozycji rozgorzała debata o tym, kogo wystawić w wyborach prezydenckich. Jeden kandydat czy wielu? Prawybory czy odgórne nominacje? Małgorzata Kidawa-Błońska czy Władysław Kosiniak-Kamysz? Wszystkie te pytania mają drugorzędne znaczenie. Bo żeby naprawdę powstrzymać PiS, potrzebny jest nie tylko kandydat, ale przede wszystkim pomysł. A na ten temat rozmowy nie ma.
Szanowni Państwo! Finisz kampanii wyborczej to prawdziwy festiwal nie tylko – z jednej strony – obietnic, a z drugiej, „kompromatów” wymierzanych przeciwko politycznym przeciwnikom. To także festiwal rozmaitych pojęć, którymi próbują nas czarować partie – demokracja, suwerenność, równość, wolność, solidarność, ekologia, postęp, przedsiębiorczość, wspólnota.
W tej kampanii nie głosujemy na konkretne propozycje programowe. Głosujemy na różniące się wizje demokracji. Głosujemy na pakiet. Jak to z pakietami – żaden nie jest idealny. Ale są lepsze i gorsze.
Szanowni Państwo! Nawet 300 tysięcy ludzi na ulicach miast w całej Francji w listopadzie 2018 roku, milion ludzi na ulicach Londynu w marcu 2019 roku, ćwierć miliona ludzi na ulicach Pragi w czerwcu, 60 tysięcy na ulicach Moskwy w sierpniu, najwięcej od opozycyjnych protestów w roku 2011, wreszcie regularne, trwające od miesięcy i przyciągające nawet […]
Mija 230 lat od zburzenia Bastylii. Dzień 14 lipca 1789 roku wyznacza nie tylko symboliczny początek rewolucji francuskiej, ale także w wielu wymiarach początek postfeudalnej kultury zachodniej. Osiągnięcia Francuzów trwale ukształtowały współczesne rozumienie polityki, państwa i roli obywateli, nie tracąc na znaczeniu nawet w dzisiejszej rzeczywistości.
Od dawna słyszymy, że w Polsce – i nie tylko – demokrację zastępuje „sondażokracja”. Partie, zamiast skupiać się na realnych problemach, stają się niewolnikami bieżących nastrojów publiczności. Ale w rzeczywistości sondaże większy wpływ niż na polityków mają na zlecające je media.
Szanowni Państwo, gdy oddajemy ten numer do publikacji, w całym kraju strajkują tysiące publicznych szkół i przedszkoli. Dzieci zostały z rodzicami, którzy mimo wszystko starają się pracować. Jednocześnie strajkują kierowcy taksówek i rolnicy. Tego rodzaju protestów, w takim połączeniu, nie widzieliśmy w Polsce od lat. Siłą rzeczy nasuwa się pytanie: czy tym, co przyniosły rządy […]
„Na co dzień bardziej zajmuje nas Donald Trump, brexit, imigracja czy suwerenność narodowa, kiedy tak naprawdę to nie są poważne problemy. Tym, co rujnuje świat, są ukryte majątki, dzięki którym można kupować wpływy na całym świecie: na Węgrzech, w Wielkiej Brytanii i w Polsce. […] Pozwalamy się niszczyć tym, którzy korzystają z obecnego systemu”, mówi brytyjski dziennikarz, autor książki „Moneyland”.
„Nasza książka przenosi do świata polityki model działania prawidłowo działającego wolnego rynku. A podstawową zasadą wolnego rynku jest danie ludziom możliwości wyrażenia intensywności ich preferencji. Jeśli komuś podoba się na przykład obraz, może zapłacić więcej. W tradycyjnych demokracjach nie ma takiej możliwości – można zagłosować jedynie za, przeciw lub w ogóle zrezygnować z głosowania. To bardzo toporny sposób mierzenia preferencji”, mówi wykładowca University of Chicago Law School.
Czy w Polsce mamy do czynienia z normalnym sporem politycznym, czy wraz z nadejściem rządów PiS-u znaleźliśmy się w sytuacji stanu wyjątkowego, sporu o podstawowe normy? Jak w tych warunkach powinni zachować się dziennikarze i komentatorzy życia politycznego?
10 lat temu powstała „Kultura Liberalna”. Jeśli myśleć o jej intelektualnych inspiracjach, z pewnością należy przywołać Raymonda Arona. Choć nasz świat coraz bardziej oddala się od tego, w którym żył (14 marca minęła 114. rocznica jego urodzin), postać Arona zdaje się przeżywać swój renesans. Zarówno we Francji, jak i poza nią. Jednym z przejawów tej ponownej fascynacji jest popularność „Abecadła Arona”, które właśnie zostało opublikowane pod redakcją jego córki, Dominique Schnapper. Skąd ta popularność? Co ma nam do powiedzenia dzisiaj?
„Nie jest prawdą – pisał Maritain – że zmiażdżenie Francji było […] oznaką przyrodzonej niemocy i przyrodzonego niedomagania demokracji jako takiej”. Jego książka to mocny głos z przeszłości, który również dziś każe się dwa razy zastanowić, zanim ogłosi się śmierć demokracji.
