Za rok wybory parlamentarne w Polsce. Jest o co walczyć. I nie o zmianę u steru władzy tu chodzi, ale o to, czy po wyborach obudzimy się w Polsce demokratycznej i liberalnej, czy w państwie wyznaniowym.
Na jednym z satyrycznych rysunków z cyklu „Andrzej Rysuje” widzimy chłopca przy konfesjonale, który szepcze księdzu: „Moi rodzice się rozwodzą”. Ksiądz odpowiada na jego wyznanie: „Nie kuś mnie, mały zboczeńcu”.
„Maksimum ochrony dla ofiar i minimum pobłażania dla winowajców” – to myśl przewodnia nowych zaleceń dotyczących przestępstw seksualnych wobec nieletnich w Chinach. Ludowy Sąd Najwyższy, Najwyższa Prokuratora Ludowa, Ministerstwo Bezpieczeństwa i Ministerstwo Sprawiedliwości 24 października wspólnie wydały wytyczne do obowiązujących praw chroniących dzieci przed seksualną przemocą.
Niszczenie eksponatów w muzeach ma w Polsce długą tradycję. Powodowani słusznym gniewem odbiorcy rzucają się na artefakty to z szablą, to z gołymi rękami, by usunąć przedmiot budzący zgorszenie sprzed oczu innych uczestników życia kulturalnego.
Wzruszył mnie poseł PiS, Czesław Hoc, który, cytując Janusza Korczaka, swoją przemowę w obronie obywatelskiego projektu zaostrzenia ustawy antyaborcyjnej zaczął od słów: „Kiedy śmieje się dziecko, cieszy się cały świat”. Ciekawe, czy znalazłby odpowiednie słowa, gdyby zobaczył ciężko upośledzone dziecko z porażeniem mózgowym, które raczej nigdy śmiać się nie będzie.
Konserwatywne argumenty przeciwników aborcji zradykalizowały się w naszym kraju do tego stopnia, że większość protagonistów zapomniała, o co tak naprawdę im chodzi. Liczy się wyłącznie zwycięstwo, nie jego sens. Ten zaś rozsądni przedstawiciele obu stron konfliktu powinni podzielać – jest nim przecież ograniczenie liczby zabiegów aborcyjnych bez naruszania wolności i godności kobiet. Gdy spojrzymy na problem od tej strony, okaże się, że to właśnie do zwolenników złagodzenia przepisów aborcyjnych bardziej pasuje miano pro-life.
Pamiętacie może zestawienie zdjęć, na których prezentowano aktorki porno przed charakteryzacją i po niej? Twarze „przed”, czyli bez makijażu, nie przypominały tych „po”. Podobnie jest z przemysłem pornograficznym. Niezbyt przypomina różowy świat, jakim dla niektórych jest.
Z EWĄ WANAT rozmawia JAKUB STAŃCZYK