…do Syjamu! Recenzja „Dziejów Tajlandii” Chrisa Bakera i Pasuka Phongpaichita
Na Tajlandię przez pryzmat pozycji władcy, tradycji monarchicznej i rytuałów koronacyjnych patrzy Paweł Majewski.
Artykuły oznaczone tagiem:
"Japonia"
Prawda prawdzie nierówna. „La vérité” Hirokazu Koreedy na 76. Festiwalu Filmowym w Wenecji
Otwierający festiwal w Wenecji „La vérité” dowodzi, że zdolność do obserwacji intymności ludzkich więzów to nadal najmocniejszy punkt reżyserskiej wrażliwości Hirokazu Koreedy.
Gwałt na kinie, gwałt na Japonii. Twórczość Shūjiego Terayamy
Gwałt na kinie, gwałt na mężczyźnie, a wreszcie gwałt na Japonii – tak właśnie jawi się filmowa twórczość Shūjiego Terayamy, radykalisty tworzącego w imię awangardy.
Usłyszcie mój szept – esej wokół „Złodziejaszków” Hirokazu Koreedy
„Złodziejaszki” to daleki od stereotypowych wyobrażeń obraz Tokio, redefinicja postrzegania rodziny w społeczeństwie japońskim, a także komentarz do japońskiego „tu i teraz” na chwilę przed Igrzyskami Olimpijskimi w 2020 roku.
Sztuka, niemy film i teatr nō. Recenzja powieści „Umarli” Christiana Krachta
Intertekstualne nawiązania, historyczne rebusy, gra popkulturowymi kliszami – wszystko to każe postawić sobie pytanie: czy „Umarli” opowiadający o Japonii i Niemczech lat 30. nie są aby kolejną literacką szaradą dla intelektualistów? Po części tak. I nie ma się co obrażać.
Nie żałuję, że jestem uchodźcą
Dlaczego Niemcy i Japończycy cieszą się powszechnym prestiżem, mimo nieporównywalnie gorszej przeszłości? Bo jej nie zaprzeczają i nie cenzurują. A byliby najgorszymi pariasami, gdyby to robili. Ustawodawcy wybrani w legalny sposób są w stanie popsuć Polsce reputację bardziej niż komunistyczni, podważyć jej status i przynależność do obozu państw demokratycznych, odizolować ją lub oddalić od najważniejszych sojuszników, a zwłaszcza Ameryki. Ta ustawa zaszkodzi wszystkim. Z oczywistym wyjątkiem Rosji.
Aż-za-japońska. Sylwetka reżyserki Naomi Kawase
Autorka filmu „Blask” to od długiego czasu japońska faworytka międzynarodowych festiwali, a jej pozycja wydaje się być niezagrożona. Czy jednak nie czas już zwrócić uwagę na kolejnych twórców z Kraju Wiśni?
Nabożność humorystów. O zbiorze „Be haiku” w opracowaniu Beaty Jewiarz, z tłumaczeniami Agnieszki Żuławskiej-Umedy i ilustracjami Ryszarda Kajzera
„Be haiku” to autorski wybór 20 utworów trzech największych twórców haiku: Bashō, Busona oraz Issy. Wszystkie były już publikowane. Zbiorek Jewiarz przypomina nam jednak o czymś, o czym często zapominamy, myśląc o japońskim haiku – o lekkości i humorze.
Wspierajmy Morawieckiego
Premier Morawiecki mówił kiedyś, że wolałby mieć do czynienia z ponad 200-procentowym japońskim zadłużeniem niż z ponad 50-procentowym polskim. Dlaczego? Bo sposób zadłużenia kraju stanowi także o suwerenności jego gospodarki.
Niemy hymn na cześć życia. Recenzja filmu „Czerwony żółw” Michaëla Dudok de Wita
Prawdopodobnie nie ma reżysera filmów animowanych, który nie czułby się zaszczycony, mogąc współpracować z legendarnym japońskim studiem Ghibli. Michaël Dudok de Wit dobrze wykorzystał taką szansę. Jego nominowany do Oscara film „Czerwony żółw” to wzruszająca opowieść o ludzkim życiu i godzeniu się z losem.
Droga pisma. O książce „Prze-myśleć piękno. Estetyka kaligrafii japońskiej” Joanny Zakrzewskiej
Czy to, w jaki sposób piszemy i czym piszemy, ma dla nas jeszcze jakiekolwiek znaczenie? Książka Joanny Zakrzewskiej pozwala spojrzeć na pisanie z niezbędnego dystansu i przenosi nas w krąg cywilizacji, w której czernienie papieru jest nie tylko techniką utrwalania myśli, lecz także artystyczną ekspresją oraz sposobem życia.
Wątpienie japońskiego katolika. O „Milczeniu” Shūsaku Endō
Będąc japońskim katolikiem, Endō był obcym zarówno we własnym kraju, jak i w chrześcijańskiej Europie. W jego prozie wciąż przewija się pytanie o to, czy zachodni sposób odczuwania i japońska wrażliwość są ze sobą do pogodzenia.
Martin Scorsese – reżyser religijnego niepokoju. Recenzja filmu „Milczenie”
W nowym filmie Scorsese zderzenia z cierpieniem zadawanym w imię racji, które umykają ofiarom, nie wytrzymują szczególnie idee religijne. Ale i kultura nie do końca się broni, gdy dla zachowania własnej integralności sięga po miecz.
[Chiny] Jak wydłużyć wojnę?
Próby przepisywania XX-wiecznej historii Chin i tworzenia mitów uwydatniających dokonania Komunistycznej Partii Chin stają się normalną praktyką współczesnych rządców Państwa Środka.
Między bytem a nieistnieniem. O eseju „Pochwała cienia” Jun’ichirō Tanizakiego
„Nie ma piękna bez cienia”, pisze Tanizaki w jednym z najsłynniejszych hymnów na cześć japońskiej estetyki, i jest to esencja jego poglądów. To, co japońskie, powinno być osłonięte od zbyt jaskrawego światła i „przesiąknięte pyłem ciemności”.