Z centrum widać najwięcej
Szanowni Państwo! „Są takie koszty, które są hamulcem dla gospodarki. Takimi są koszty na administrację. Urzędnicy dostają pieniądze od podatników. Jesteśmy kosztem. Im niższy będzie ten koszt, tym lepiej dla gospodarki” – z kogo to cytat? Z ultraliberalnego polityka lub menadżera wielkiej korporacji? To słowa obecnego ministra finansów Tadeusza Kościńskiego, który w innym wywiadzie stwierdził, […]
Gdy po 2015 roku wyrzucano z pracy w sektorze publicznym, powody były przecież polityczne, a nie budżetowe. Ucinano „platformerskie ogony”, ścinano głowy „liberalnej hydrze” i tak dalej. Na ogół nie było jednak mowy o zaciskaniu pasa. Teraz to się zmieniło.
Większość z tego, co my, Polacy, kojarzymy ze szkół jako wydarzenia inspirujące do działalności społecznej i politycznej, bierze się z epoki podległości – od powstań narodowych, przez pracę organiczną, aż po „Solidarność”. W tym sensie „duchowe” odzyskiwanie niepodległości wciąż trwa.
W tej chwili wybory prezydenckie wygrywa Andrzej Duda (50,4%) z Rafałem Trzaskowskim (49,6%). Poniższe piszę, biorąc ten wynik na serio. Jednak jeśli będzie inaczej, jeśli wygrałby Trzaskowski, z przyjemnością skreślę poniższe słowa.
„Stawka tych wyborów jest wyjątkowo wysoka – zależy od niej zarówno polityczna przyszłość kolejnych trzech lat, w związku z mocą prezydenta, aby wetować ustawy, jak i kierunek rozwoju Polski jako kraju. Głęboka polaryzacja wydaje się nieuniknioną częścią składową naszej sceny publicznej, a jednocześnie siłą niszczącą demokrację i państwo”, pisze Karolina Wigura w wstępie do nowej książki „Kultury Liberalnej”.
Nasza książka „The End of The Liberal Mind: Poland’s New Politics” zbiera najlepsze analizy genezy, charakteru i potencjalnych sposobów wyjścia z rządów PiS-u w Polsce. Każdy z Autorów, których eseje znajdą Państwo na jej kartach – Maciej Gdula, Jarosław Kuisz, Rafał Matyja, Tomasz Sawczuk, Stefan Sękowski – opublikował po 2015 roku książkę, która wywołała ogólnopolską dyskusję. Wstęp do książki napisał wybitny bułgarski politolog Iwan Krastew. Publikujemy zapis debaty autorów, którą prowadzi Karolina Wigura.
Urzędujący prezydent po ogłoszeniu wstępnych wyników natychmiast zaczął ciepło mówić o Bosaku. Gdy Duda chciał podziękować innym kandydatom za rywalizację, w szczególności Trzaskowskiemu, rozległo się niekulturalne buczenie widowni. Żadnego fair play!
Obalanie symboli i pomników w XX wieku widzieliśmy wielokrotnie. Po I wojnie światowej likwidowano ślady państw zaborczych, po 1939 wymazywano z przestrzeni publicznej II RP, wreszcie po 1989 roku ślady po PRL-u. Rozprawę z historią kontynuuje PiS. Gdzie szukać w tym kontekście liberalnego centrum?
Jedyne co się od 30 lat udaje dawnym drugoplanowym aktorom „Solidarności”, którzy dziś działają w PiS-ie, to ostatecznie obrzydzić następnym pokoleniom dokonania opozycji demokratycznej.
Dlaczego państwo nic nie robi w sprawie pedofilii w Kościele katolickim? To oczywiste pytanie będzie zadawane w związku z nowym filmem braci Sekielskich. Odpowiedzi nas nie zaskoczą. Z jednej strony, otrzymamy serię falę antyklerykalnych wypowiedzi, z drugiej zaś – potrzebę obrony „swojego” Kościoła.
Potencjalnie była to dla Andrzeja Dudy wielka szansa na wygranie zwrotu akcji, ale Duda nic nie mógł zrobić, albowiem najwyraźniej nic nie wiedział. Dzisiejsze sugestie, że było inaczej, należy włożyć między bajki.
Im więcej chaosu w państwie, tym silniejsza władza wykonawcza – a obecnie to władza dominującej partii politycznej.
W 2020 roku, gdy w polskich szpitalach brakuje personelu, pytanie o „drenaż mózgów” brzmi aktualnie. Bo ilu lekarzy przez ponad dekadę wyjechało w ramach swobodnego przepływu osób? Tysiące.
Po stronie naszej opozycji wiele osób wciąż tkwi w „oprogramowaniu” z lat 90. i odmawia zaktualizowania go. W tej wizji kraje Zachodu zawsze muszą być lepsze od krajów postkomunistycznych, niezależnie o jakiej kwestii mowa.
Dziesięć lat później katastrofa smoleńska przestaje być wyrazistym symbolem podziałów rządzących polską polityką. Wywołana przez pandemię koronawirusa recesja gospodarcza, w połączeniu z kryzysem klimatycznym, mówią społeczeństwom „sprawdzam” – nie tylko Polsce.