Proekonomiczna „ustawa 2.0” bardzo dobrze wpisuje się w postępowy wizerunek nowego premiera, można więc zakładać, że będzie dalej procedowana. Jeśli jednak zajdzie taka potrzeba, na każdym z etapów procesu legislacyjnego będzie można ją jeszcze rozmydlić lub zamrozić.
Psucie standardów prawnych najłatwiej rozpocząć, zajmując się osobami, z którymi nikt nie chce się utożsamiać. Rozwiązania, które w innej sytuacji byłyby uznane za skandaliczne, tłumaczone są wyższymi racjami. Ich przeciwników można zdyskredytować jako przyjaciół terrorystów lub gwałcicieli.
W natłoku wydarzeń w 2017 r., wymowne znaczenie mają losy dwóch sejmowych uchwał. Nie zmieniają one niczego w polskim prawie, nie wpływają bezpośrednio na nasze życie – pokazują jednak, jak potencjalnie kruche i jak mocno niestabilne mogą być fundamenty wizji Polski jako świeckiego dobra wszystkich obywateli.
W polskie Święta stajemy przy niemieckiej choince, obok włoskiej szopki, jedząc białoruską kutię i dzieląc się litewsko-słowacko-ukraińskim opłatkiem. A co gorsza, śpiewamy być może jeszcze austriacką „Cichą noc”. Nie wspominając o pogańskich duszach przodków lewitujących nad pustym talerzem. Niekatolicki multikulturowy koszmar. Mimo to – wszystkiego najlepszego!
PiS otworzył kolejny front legislacyjny. Obok zmian w sądownictwie forsuje właśnie nowelizację ordynacji wyborczej do samorządów. Zaczynając od zmian w wyborach, partia Kaczyńskiego po swojemu zaczyna reorganizować ustrój samorządów oraz Państwowej Komisji Wyborczej. Samorządy i PKW raczej tego nie przeżyją.
Skrajni nacjonaliści jawią się dziś jako osoby umiarkowane tylko dlatego, że potępiają rasistowską retorykę, wylewającą się z komentarzy organizatorów Marszu. Jak długo będziemy zamykać oczy i udawać, że zwykłe potępienie słów o „separatyzmie rasowym” jest dowodem umiarkowania? – pisze Michał Żakowski z Projektu: Polska.
Lider kojarzy się z osobą, która gotowa jest nie tylko zabierać głos w ważnych sprawach, lecz także wskazywać drogę, którą podążają inni. Osobom, które uznaje się za liderów polskich partii politycznych, taka definicja nie jest chyba jednak znana. Czy istnieją szanse na stworzenie takiej narracji, w której figura przeciwnika będzie tylko dodatkiem, a nie główną osią politycznej narracji?
Rządząca Birmą od 1962 r. dyktatura wojskowa praktycznie całkowicie odizolowała mieszkańców tego kraju od wpływów zewnętrznych. Dopiero ostatnie lata przyniosły pewne pozytywne, prodemokratyczne reformy. Dziś – pomimo tych zmian – jesteśmy świadkami ogromnych czystek etnicznych, których ofiarami stali się birmańscy muzułmanie – Rohingjowie. Dlaczego tak się stało?
Należy docenić to, jak obóz rządzący dba o aspekt wizualny swojej władzy. Pod tym względem to może najbardziej profesjonalnie podchodzący do kreowania wizerunku gabinet w historii Polski.
Fake newsy i mowa nienawiści to problemy, za które biorą się nie tylko portale internetowe, ale i władze państw. Tematem zajął się również polski rząd. Czy jego myślenie idzie w słusznym kierunku?
Od kiedy duet zasłużonych publicystów „Polityki” zaczął popularyzować pojęcie „symetryzmu”, uwagę opinii publicznej zaczęły przyciągały krótkie i burzliwe dyskusje na temat tego nieistniejącego zjawiska. Publicystyka osób nazywających siebie „antysymetrystami” oparta jest jednak na ignorowaniu faktów i działań osób, które krytykują.
Wszyscy pamiętamy spory z czasów szkolnych. Większość z nich kończyła się w podobny sposób. Schemat ten w niepokojący sposób zaczyna pasować do opisu polskiej polityki.
Skala lipcowych protestów była olbrzymim zaskoczeniem – być może nawet większym dla samej opozycji niż obozu rządzącego. Powszechna mobilizacja obywateli szybko uwydatniła jednak coś jeszcze: wielką skalę niechęci do partii. Wszystkich.
Na początku lipca wojska irackie po dziewięciu miesiącach walk odbiły Mosul z rąk ISIS. Coraz słabiej radzący sobie w Syrii i Iraku islamscy ekstremiści zmuszeni są szukać nowych przyczółków na mapie świata. Takim miejscem jest Azja Południowo-Wschodnia, o czym świadczy rosnąca aktywność islamskich radykałów na filipińskiej wyspie Mindanao.
Przyjeżdżasz do Polski z prezydencką wizytą? Chcesz usłyszeć wiwatujące tłumy, zacieśnić sojusz i zagwarantować sobie podpisanie lukratywnego kontraktu na dostawy gazu? Przed przemówieniem przeczytaj nasz poradnik!