Nie zgadzam się z definicją patriotyzmu i polskości, w którą wierzy Młodzież Wszechpolska czy ONR. Każdy ma prawo do własnego zdania, nie mogę jednak zaakceptować poglądów, które żywo godzą we mnie i tysiące innych osób, które nie wpisują się ich definicje etnicznego Polaka-katolika – pisze Margarit Haurtyunyan ze Stowarzyszenia Projekt: Polska.
Marsz Niepodległości przebiegł w tym roku bez poważniejszych incydentów. Dzięki temu możemy już spokojnie skupić się na tym, czym w istocie jest to zjawisko.
Święto Niepodległości powinno być okazją do przypomnienia, że fetowana tego dnia polskość ma odcień nie tylko katolicko-narodowy, ale także ogromny ładunek emancypacji jednostkowej i społecznej.
Szanowni Państwo, 25 października 2015 r. niewątpliwie jest w polskiej polityce datą graniczną. Koniec ośmioletnich rządów Platformy Obywatelskiej można interpretować na wiele sposobów: jako efekt znudzenia, potrzebę zmiany, konsekwencję odejścia Donalda Tuska do Brukseli. To wszystko jednak są interpretacje zbyt mocno skupione na samej grze politycznej, byśmy mogli zrozumieć, co wydarzyło się naprawdę. By faktycznie […]
Po kolejnych z rzędu burdach towarzyszących obchodom 11 listopada ponownie pojawiły się postulaty, byśmy pomysłów na świętowanie Dnia Niepodległości poszukali poza granicami kraju. Jednym z częściej sugerowanych źródeł inspiracji są Stany Zjednoczone. Jak pisze w swoim felietonie dla „Kultury Liberalnej” Padraic Kenney, „upamiętnienie uzyskania niepodległości, przynajmniej na rozum Amerykanina, powinno być okazją do wesołej zabawy”. Spójrzmy zatem, jak bawią się sąsiedzi zza Atlantyku 4 lipca, i czy przynajmniej część z ich pomysłów można by przyjąć nad Wisłą. I tak mamy już przecież walentynki, Halloween i Mikołaja w czerwonym kubraczku.
Podczas mojej pierwszej jesieni spędzonej w Polsce, kiedy byłem doktorantem historii, dostałem od mojego promotora prezent: skromną grafikę, portret Józefa Piłsudskiego. Był to rok 1986, a więc czas, kiedy władze PRL powoli dawały przyzwolenie na to, by o Piłsudskim mówić i pisać w kategoriach pozytywnych. Lata międzywojenne przestały się pojawiać wyłącznie w charakterze straszydła.
Jeszcze przez chwilę będziemy żyli wydarzeniami z 11 listopada. Będziemy je komentowali aż pokryją się słowotokiem różnorodnych analiz, tak że nie będzie spod nich widać, która strona ma rację, ponieważ wszystkie narracje i punkty widzenia będą równoprawnie funkcjonowały w obiegu medialnym. Jednocześnie brak komentarza to jak nadstawienie drugiego policzka i przyzwolenie na przemoc. W takiej sytuacji nie można milczeć.
To było zbyt piękne by mogło trwać. Gdy kilka tygodni temu czarny metalowy szkielet, który jeszcze na szczycie przypominał niegdysiejszą tęczę, schował się za rusztowaniem, by przeistoczyć się w ognioodporną tęczę, zastanawiałem się, ile czasu minie, zanim ktoś ją znów zniszczy. Pierwsze próby podjęto zanim się remont ukończył. Nie minęły dwa dni, a cały trud spłonął z rąk porwanego destrukcyjnym szałem tłumu.
Szanowni Państwo, po 1989 r. zastanawiano się, czy wybór 11 listopada na Święto Niepodległości nie był błędem. Pytano, czy ta pora roku nie jest po prostu w naszej szerokości geograficznej zbyt chłodna na świętowanie w sferze publicznej. Podsuwano pomysł wyróżnienia dnia związanego z bliższym nam porzucaniem komunizmu, np. 4 czerwca. Jednakże to nie chłód może […]
Aleja Jana Pawła II łącząca centrum Warszawy z jej północnymi dzielnicami nie należy do najpiękniejszych fragmentów miasta. Zbyt szeroka, brzydka i chaotycznie zabudowana by ją polubić, dość dobrze dokumentuje jednak historię powojennej Polski.
Czy może trwale istnieć w dziejach naród lub państwo bez mitu założycielskiego? Mitu, który będzie ten naród lub państwo jednoczył.
Szanowni Państwo, w dniu 11 listopada 1918 roku Rada Regencyjna przekazała władzę wojskową Józefowi Piłsudskiemu, a Niemcy skapitulowały na froncie Zachodnim. Radość ufundowała polskie święto narodowe. 11 listopada 2012 roku „176 osób zostało doprowadzonych na komisariaty po burdach, do jakich doszło w Warszawie w Święto Niepodległości” – jak powiadomił rzecznik Komendy Głównej Policji. Dwie daty, […]
Łukasz Pawłowski Lepiej świętujmy czy świętujmy lepiej? Tydzień po „święcie” niepodległości odnoszę wrażenie, że dużą część toczonej wokół niego dyskusji nieźle podsumowuje rysunek Marka Raczkowskiego przedstawiający pewnego krakusa, który z lokalnego radia dowiaduje się, że „według niepotwierdzonych informacji wśród ofiar karambolu we Włoszech nie było mieszkańców Krakowa”. Podobnie i w tym wypadku każda ze stron […]