Mój krzyż zrobiony jest z tortu [Na punkty]
Dziennik umiarkowanie wewnętrzny pisany na bieżąco, acz publikowany z niewielkim opóźnieniem. Dla integracji i przykładu przedstawiany poza mediami społecznościowymi.
Artykuły oznaczone tagiem:
"Wojciech Albiński"
Trudno ufać komuś, kto cały czas chodzi w nowych butach [Na punkty]
Dziennik umiarkowanie wewnętrzny pisany na bieżąco, acz publikowany z niewielkim opóźnieniem. Dla integracji i przykładu przedstawiany poza mediami społecznościowymi.
Concertina, czy to ma coś wspólnego z kulturą? [Na punkty]
Dziennik umiarkowanie wewnętrzny pisany na bieżąco, acz publikowany z niewielkim opóźnieniem. Dla integracji i przykładu przedstawiany poza mediami społecznościowymi.
Jak przyjemnie się żyje, wiedząc, że nie umrze się z głodu [Na punkty]
Dziennik umiarkowanie wewnętrzny pisany na bieżąco, acz publikowany z niewielkim opóźnieniem. Dla integracji i przykładu przedstawiany poza mediami społecznościowymi.
Nikt nikomu nigdy nic (choć może trochę) [Na punkty]
Dziennik umiarkowanie wewnętrzny pisany na bieżąco, acz publikowany z niewielkim opóźnieniem. Dla integracji i przykładu przedstawiany poza mediami społecznościowymi.
Krzyki, a w nich nasze imiona wypowiadane nie do nas. Wawa, Białka [Na punkty]
Dziennik umiarkowanie wewnętrzny pisany na bieżąco, acz publikowany z niewielkim opóźnieniem. Dla integracji i przykładu przedstawiany poza mediami społecznościowymi.
Nie jesteś wolny. Sylwetka Michała Cichego
Sam tego oczekuję od literatury, żeby przestać pisać; literatura ma być wyłącznie woalem dla pełniejszego oddechu, owego wrażenia, które przywołuje Marlow w „Jądrze ciemności” na starym brygu: że usuwa mi się ziemia spod stóp i ukazuje mizerota ludzkiej duszy, własna, cudza. Myślałem, że tak Michał Cichy będzie mówił. Po co pisać, skoro można medytować?
Zbyszek Libera. Dzieło nieskończone
Zbyszek Libera zbierał artykuły prasowe na swój temat od zarania. Każdy artysta tak robi i każdy ma swoje alibi. Zbyszek robił to dlatego, że miał mamę, która nie wierzyła, że syn robi rzeczy ważne. W sumie nikt nie wierzył, że Zbyszek robi rzeczy ważne, do momentu, kiedy wszyscy już musieli.
O Warszawie z Radomia. Relacja z III Mazowieckiego Konwentu Animatorów Kultury
Tak jak mijają się dwa pociągi, szybko i z zaskoczeniem dla pasażerów, tak potrzeby mówienia prelegentów i słuchania słuchaczy rozjechały się zupełnie.
Notatka z przeżywania: cyfrowe opiaty
Wystarczy przesunąć Facebooka, pozostając w tej samej kanapowej pozycji, na tryb filmowy i ogarnia nas poczucie wielkiego, kojącego światła.
Festiwalowa młodzież to nie odtrutka na Białystok
Kiedyś śpiewali o trawie, teraz o gangach, zawsze trochę moralizowano, czekam kiedy hip-hop narodowy wyrapuje hymn narodowy. Ale żeby ktokolwiek tym sterował albo letni festiwal miał wpływać na politykę, nie bardzo. Istnieje tylko jeden wskaźnik, który ludzi upolitycznia. Bieda i wychylenie ust ponad wodę.
Jak pozbyłem się wstydu przed fotografowaniem
Porzucamy wstyd i cieszymy się nagością i czystą fizjologiczną przyjemnością fotografowania. Jeszcze przez chwilę, jeszcze ten widoczek. Póki można.
Banany, incele i parasolki
Wszyscy już najedzeni? Starczyło bananów?
A więc wojna! [„Strachy” Daniela Rycharskiego w MSN]
W imię tych słabszych artysta występuje. Bo wystawa poza tym, że jest wojenna, jest religijna. Ni mniej, ni więcej, zaczynamy wojnę religijną w Polsce AD 2019.
[Liliana Porter, Sytuacje] Takie proste, a takie prawdziwe
To wielka sztuka. Nie dziwię się, że mimo kilkudziesięciu często lat, które minęły od stworzenia danych „sytuacji” przez Porter, mimo kultury popularnej, która zużyła i te metafory lalek, dalej jest żywa. Jak najprostsze metafory, kiedy poruszą coś w człowieku.